display result search
- 580
- 1000
- 1000
- 1000
اهمیت ماه محرم و عزاداری برای سیدالشهداء (ع)، جلسه هشتم
سخنرانی از آیت الله سید محمدمهدی میرباقری با موضوع «اهمیت ماه محرم و عزاداری برای سیدالشهداء(ع)»، جلسه هشتم، سال 1399
یکی از صفاتی که در کربلا به ظهور رسیده و در نقطه کمال و اوج خودش است و شاید در هیچ صحنه دیگری به این اندازه این حقیقت را آشکار نمی بینیم، مقام رضاء به قضاء الله و رضاء بالله است.
مصیبت حضرت سیدالشهداء علیه السلام واقعا مصیبت بسیار با عظمتی است «لَقَدْ عَظُمَتِ الرَّزِیَّةُ وَ جَلَّتْ وَ عَظُمَتِ الْمُصِیبَةُ بِکَ عَلَیْنَا وَ عَلَى جَمِیعِ أَهْلِ الْإِسْلَام» مصیبتی است که همه مخلوقات بر او گریستند. این حدیث در کافی شریف است، مفضل و چند نفر دیگر از اصحاب امام صادق علیه السلام محضر حضرت بودند، آن کس که مسن تر بود یونس بن ذبیان بود، از حضرت سوال کرد که ما اگر یاد امام حسین علیه السلام کردیم چطوری حضرت را زیارت کنیم. حضرت فرمودند سه بار بگویید: «صَلَّى اللَّهُ عَلَیْکَ یَا أَبَا عَبْدِ اللَّه» بعد فرمودند این دور و نزدیک ندارد، این سلام شما به حضرت می رسد چه دور باشید چه نزدیک باشید. هر وقت خواستید حضرت را زیارت کنید از دور یا نزدیک، یاد حضرت افتادید سه بار اینطوری به حضرت صلوات بفرستید.
بعد فرمودند که وقتی واقعه عاشورا واقع شد «بَکَى لَهُ جَمِیعُ الْخَلَائِق وَ بَکَتْ لَهُ السَّمَاوَاتُ السَّبْعُ وَ الْأَرَضُونَ السَّبْعُ وَ مَا فِیهِنَّ وَ مَا بَیْنَهُن» تمام خلائق، تمام آسمان ها و زمین ها و آنچه در بین آسمان ها و زمین در این عوالم هستند «وَ مَنْ یَتَقَلَّبُ فِی الْجَنَّةِ وَ النَّار» و همه بهشتی ها و جهنمی ها بر حضرت گریستند. این خیلی عجیب است که حتی جهنمی ها هم بر حضرت گریستند. شاید یک معنای این جمله این است که بالاخره بهشتی ها از همینجا در وادی بهشت اند ولو این که در آخرت یک ورود خاصی به بهشت اتفاق می افتد ولی بهشتی ها الان در بهشت اند «إِنَّ الْأَبْرارَ لَفی نَعیم»(انفطار/13). جهنمی ها الان در جهنم هستند «وَ إِنَّ الْفُجَّارَ لَفی جَحیم» گرچه «یَصْلَوْنَها یَوْمَ الدِّین» یک ورود خاصی یک مواجهه خاصی با جهنم در قیامت اتفاق می افتد، چون روز قیامت روز محیط است؛ احاطه به عالم ما دارد.
آن کسانی که بهشتی اند از الان قدم در وادی بهشت می گذارند، آنهایی که جهنمی هستند الان قدم در وادی جهنم میگذارند؛ شاید معنای این جمله «وَ مَنْ یَتَقَلَّبُ فِی الْجَنَّةِ وَ النَّار» یعنی آنهایی که در وادی بهشت حرکت می کنند یا حتی آنهایی که در وادی نار هستند، همه بر حضرت سیدالشهداء علیه السلام گریستند. البته این باید معنا بشود بهشتی ها معلوم است بکاء بر سیدالشهداء دارند اما «مَن فِی النَّارِ» یعنی چه؟ ممکن است ناظر به مومنی باشد که خدایی نکرده گناه دامن او را گرفته و بعضی صفات رذیله در اوست و اینها شعله های جهنم اند، این که در روایات دارد اگر اشک بر سیدالشهداء بریزید آتش جهنم خاموش می شود گناهان شما پاک می شود شاید ناظر به همین است.
یکی از صفاتی که در کربلا به ظهور رسیده و در نقطه کمال و اوج خودش است و شاید در هیچ صحنه دیگری به این اندازه این حقیقت را آشکار نمی بینیم، مقام رضاء به قضاء الله و رضاء بالله است.
مصیبت حضرت سیدالشهداء علیه السلام واقعا مصیبت بسیار با عظمتی است «لَقَدْ عَظُمَتِ الرَّزِیَّةُ وَ جَلَّتْ وَ عَظُمَتِ الْمُصِیبَةُ بِکَ عَلَیْنَا وَ عَلَى جَمِیعِ أَهْلِ الْإِسْلَام» مصیبتی است که همه مخلوقات بر او گریستند. این حدیث در کافی شریف است، مفضل و چند نفر دیگر از اصحاب امام صادق علیه السلام محضر حضرت بودند، آن کس که مسن تر بود یونس بن ذبیان بود، از حضرت سوال کرد که ما اگر یاد امام حسین علیه السلام کردیم چطوری حضرت را زیارت کنیم. حضرت فرمودند سه بار بگویید: «صَلَّى اللَّهُ عَلَیْکَ یَا أَبَا عَبْدِ اللَّه» بعد فرمودند این دور و نزدیک ندارد، این سلام شما به حضرت می رسد چه دور باشید چه نزدیک باشید. هر وقت خواستید حضرت را زیارت کنید از دور یا نزدیک، یاد حضرت افتادید سه بار اینطوری به حضرت صلوات بفرستید.
بعد فرمودند که وقتی واقعه عاشورا واقع شد «بَکَى لَهُ جَمِیعُ الْخَلَائِق وَ بَکَتْ لَهُ السَّمَاوَاتُ السَّبْعُ وَ الْأَرَضُونَ السَّبْعُ وَ مَا فِیهِنَّ وَ مَا بَیْنَهُن» تمام خلائق، تمام آسمان ها و زمین ها و آنچه در بین آسمان ها و زمین در این عوالم هستند «وَ مَنْ یَتَقَلَّبُ فِی الْجَنَّةِ وَ النَّار» و همه بهشتی ها و جهنمی ها بر حضرت گریستند. این خیلی عجیب است که حتی جهنمی ها هم بر حضرت گریستند. شاید یک معنای این جمله این است که بالاخره بهشتی ها از همینجا در وادی بهشت اند ولو این که در آخرت یک ورود خاصی به بهشت اتفاق می افتد ولی بهشتی ها الان در بهشت اند «إِنَّ الْأَبْرارَ لَفی نَعیم»(انفطار/13). جهنمی ها الان در جهنم هستند «وَ إِنَّ الْفُجَّارَ لَفی جَحیم» گرچه «یَصْلَوْنَها یَوْمَ الدِّین» یک ورود خاصی یک مواجهه خاصی با جهنم در قیامت اتفاق می افتد، چون روز قیامت روز محیط است؛ احاطه به عالم ما دارد.
آن کسانی که بهشتی اند از الان قدم در وادی بهشت می گذارند، آنهایی که جهنمی هستند الان قدم در وادی جهنم میگذارند؛ شاید معنای این جمله «وَ مَنْ یَتَقَلَّبُ فِی الْجَنَّةِ وَ النَّار» یعنی آنهایی که در وادی بهشت حرکت می کنند یا حتی آنهایی که در وادی نار هستند، همه بر حضرت سیدالشهداء علیه السلام گریستند. البته این باید معنا بشود بهشتی ها معلوم است بکاء بر سیدالشهداء دارند اما «مَن فِی النَّارِ» یعنی چه؟ ممکن است ناظر به مومنی باشد که خدایی نکرده گناه دامن او را گرفته و بعضی صفات رذیله در اوست و اینها شعله های جهنم اند، این که در روایات دارد اگر اشک بر سیدالشهداء بریزید آتش جهنم خاموش می شود گناهان شما پاک می شود شاید ناظر به همین است.
تاکنون نظری ثبت نشده است