display result search
- 938
- 1000
- 1000
- 1000
اهمیت ماه محرم و عزاداری برای سیدالشهداء (ع)، جلسه پنجم
سخنرانی از آیت الله سید محمدمهدی میرباقری با موضوع «اهمیت ماه محرم و عزاداری برای سیدالشهداء(ع)»، جلسه پنجم، سال 1399
«مَنْ أَحَبَّکُمْ فَقَدْ أَحَبَّ اللَّه». از جمله صفاتی که برای اصحاب سیدالشهداء علیه السلام در زیارت روز عرفه ذکر شده این است که این بزرگواران «احباء الله» و «اولیاء الله» هستند. آیا می شود انسان به جایی برسد که از محبت مخلوقات و نفس آزاد و فارغ شود و به محبت خدای متعال برسد؟ این شدنی است ، خدای متعال ما را به گونه ای آفریده که می توانیم به محبت او برسیم و او را دوست بداریم؛ درباره صفت مومنین در قرآن می فرماید: «وَ الَّذینَ آمَنُوا أَشَدُّ حُبًّا لِلَّه»(بقره/165) مومنین بیش از همه خدا را دوست می دارند.
حتی از ما هم این را خواسته اند نه فقط این که ما می توانیم به محبت خدا برسیم. در سوره مبارکه برائت خدای متعال تهدید سنگینی نسبت به کسانی که غیر از خدا را از خدا بیشتر دوست می دارند، کرده است، «قُلْ إِنْ کانَ آباؤُکُمْ وَ أَبْناؤُکُمْ وَ إِخْوانُکُمْ وَ أَزْواجُکُمْ وَ عَشیرَتُکُمْ وَ أَمْوالٌ اقْتَرَفْتُمُوها وَ تِجارَةٌ تَخْشَوْنَ کَسادَها وَ مَساکِنُ تَرْضَوْنَها أَحَبَّ إِلَیْکُمْ مِنَ اللَّهِ وَ رَسُولِهِ وَ جِهادٍ فی سَبیلِهِ فَتَرَبَّصُوا حَتَّى یَأْتِیَ اللَّهُ بِأَمْرِه»(توبه/24) اگر پدران، فرزندان، همسران، عشیره، خانه ها و مساکنی که به آنها دل بستید، اموالی که کسب کردید، تجارتی که نگران کسادی آن هستید، در نزد شما محبوب تر از خدا و رسول خدا و جهاد در راه خدا و رسول خدا هستند، منتظر بمانید تا خدای متعال حکمش را در باب شما صادر کند. تهدید سنگین و مبهمی کرده ولی نفرموده چه می کنم. نزدیکترین تعلقات ما همین ها هستند؛ فرمود: اگر اینها را بیشتر از خدا و رسول خدا دوست دارید، نگران باشید. «فَتَرَبَّصُوا حَتَّى یَأْتِیَ اللَّهُ بِأَمْرِه» منتظر بمانید تا امر الهی در باب شما فرا برسد.
طبق آیات قرآن، ما موظفیم که خدا را بیشتر از همه تعلقاتمان دوست بداریم. اگر کسی به مقام محبت الهی رسید، دیگر خداوند را به شوق بهشت و ترس از دوزخ عبادت نمی کند، چرا که خدای متعال جلوه ای از جمال خودش را به او نشان می دهد و او عاشق خداوند می شود. راه رسیدن به محبت الهی عبور از صراط محبت است. اصحاب سیدالشهداء علیه السلام با عبور از این صراط به مقام محبت امام و محبت خدای متعال رسیدند. آنها برای امام همه هستی خود را فدا کردند و در نهایت خود را بدهکار می دانستند زیرا چیزی که امام در مقابل به آنها داده بسیار بهتر و بالاتر است.
«مَنْ أَحَبَّکُمْ فَقَدْ أَحَبَّ اللَّه». از جمله صفاتی که برای اصحاب سیدالشهداء علیه السلام در زیارت روز عرفه ذکر شده این است که این بزرگواران «احباء الله» و «اولیاء الله» هستند. آیا می شود انسان به جایی برسد که از محبت مخلوقات و نفس آزاد و فارغ شود و به محبت خدای متعال برسد؟ این شدنی است ، خدای متعال ما را به گونه ای آفریده که می توانیم به محبت او برسیم و او را دوست بداریم؛ درباره صفت مومنین در قرآن می فرماید: «وَ الَّذینَ آمَنُوا أَشَدُّ حُبًّا لِلَّه»(بقره/165) مومنین بیش از همه خدا را دوست می دارند.
حتی از ما هم این را خواسته اند نه فقط این که ما می توانیم به محبت خدا برسیم. در سوره مبارکه برائت خدای متعال تهدید سنگینی نسبت به کسانی که غیر از خدا را از خدا بیشتر دوست می دارند، کرده است، «قُلْ إِنْ کانَ آباؤُکُمْ وَ أَبْناؤُکُمْ وَ إِخْوانُکُمْ وَ أَزْواجُکُمْ وَ عَشیرَتُکُمْ وَ أَمْوالٌ اقْتَرَفْتُمُوها وَ تِجارَةٌ تَخْشَوْنَ کَسادَها وَ مَساکِنُ تَرْضَوْنَها أَحَبَّ إِلَیْکُمْ مِنَ اللَّهِ وَ رَسُولِهِ وَ جِهادٍ فی سَبیلِهِ فَتَرَبَّصُوا حَتَّى یَأْتِیَ اللَّهُ بِأَمْرِه»(توبه/24) اگر پدران، فرزندان، همسران، عشیره، خانه ها و مساکنی که به آنها دل بستید، اموالی که کسب کردید، تجارتی که نگران کسادی آن هستید، در نزد شما محبوب تر از خدا و رسول خدا و جهاد در راه خدا و رسول خدا هستند، منتظر بمانید تا خدای متعال حکمش را در باب شما صادر کند. تهدید سنگین و مبهمی کرده ولی نفرموده چه می کنم. نزدیکترین تعلقات ما همین ها هستند؛ فرمود: اگر اینها را بیشتر از خدا و رسول خدا دوست دارید، نگران باشید. «فَتَرَبَّصُوا حَتَّى یَأْتِیَ اللَّهُ بِأَمْرِه» منتظر بمانید تا امر الهی در باب شما فرا برسد.
طبق آیات قرآن، ما موظفیم که خدا را بیشتر از همه تعلقاتمان دوست بداریم. اگر کسی به مقام محبت الهی رسید، دیگر خداوند را به شوق بهشت و ترس از دوزخ عبادت نمی کند، چرا که خدای متعال جلوه ای از جمال خودش را به او نشان می دهد و او عاشق خداوند می شود. راه رسیدن به محبت الهی عبور از صراط محبت است. اصحاب سیدالشهداء علیه السلام با عبور از این صراط به مقام محبت امام و محبت خدای متعال رسیدند. آنها برای امام همه هستی خود را فدا کردند و در نهایت خود را بدهکار می دانستند زیرا چیزی که امام در مقابل به آنها داده بسیار بهتر و بالاتر است.
تاکنون نظری ثبت نشده است