display result search
- 1410
- 1000
- 1000
- 1000
اخلاق پیامبران در قرآن - جلسه سوم
سخنرانی حجت الاسلام و المسلمین رفیعی با موضوع "اخلاق پیامبران در قرآن"، جلسه سوم، سال 1399
بحث ما اخلاق و ویژگی های انبیاء در قرآن است. در این جلسه به حضرت نوح (ع) خواهیم پرداخت. امام صادق (ع) فرمودند: «نوح (ع) پیامبری است که نام او عبدالغفار است. اما از بس از دست قومش نوحه و ناله کرد، نوح نامیده شده است.» حضرت نوح پیامبری است که قریب به 950 سال تبلیغ دین خدا را کرد و مردم را دعوت به یکتاپرستی کرد. ایشان شیخ المرسلین بود و تلاش زیادی برای دین خدا کرد. حضرت نوح (ع) علی رغم تلاش هایش جمعیت اندکی به او ایمان آوردند؛ در طول تاریخ همیشه همین طور بوده است و حق طرفداران کمی داشته است.
نوح پیامبری است که خداوند به او درود و سلام فرستاده است. خداوند در قرآن برخی از صفات انبیا را برجسته می کند و در مورد نوح می فرماید: « انه کان عبدا شکورا» حضرت نوح بنده شاکر خدا بود. بنده های شاکر واقعی کم هستند. حس شکر نشان دهنده فهم، درک، تشخیص و نعمت شناسی بنده است. همین تولد انسان خودش یک نعمت است و باید به خودمان یادآوری کنیم و قدردان باشیم. شکوه و شکایت صفت زشتی است و خداوند این صفت را دوست ندارد؛ ولی شیطان یکی از اهدافش این است که بنده شاکر نباشد. شکرگذاری فقط به زبان نیست؛ باید در عمل هم شکرگذار باشیم و رزق را کم نشماریم. کم شمردن نعمت آن را از ما دریغ می کند. خداوند کوچک انگاری گناه، نعمت و دعا را دوست ندارد؛ بنابراین هرکس که قانع باشد شاکرترین مردم است. شکر مومن در عملش ظاهر می شود. امیرالمومنین (ع) می فرماید: «اگر می خواهی در زندگی شاکر باشی، همیشه به آن که از تو پایین تر است نگاه کن.» حضرت نوح هم بنده شاکر خدا بود. در روایتی از امام سجاد (ع) داریم: مردم باید صبر را از ایوب و شکر را از نوح بیاموزند.
بحث ما اخلاق و ویژگی های انبیاء در قرآن است. در این جلسه به حضرت نوح (ع) خواهیم پرداخت. امام صادق (ع) فرمودند: «نوح (ع) پیامبری است که نام او عبدالغفار است. اما از بس از دست قومش نوحه و ناله کرد، نوح نامیده شده است.» حضرت نوح پیامبری است که قریب به 950 سال تبلیغ دین خدا را کرد و مردم را دعوت به یکتاپرستی کرد. ایشان شیخ المرسلین بود و تلاش زیادی برای دین خدا کرد. حضرت نوح (ع) علی رغم تلاش هایش جمعیت اندکی به او ایمان آوردند؛ در طول تاریخ همیشه همین طور بوده است و حق طرفداران کمی داشته است.
نوح پیامبری است که خداوند به او درود و سلام فرستاده است. خداوند در قرآن برخی از صفات انبیا را برجسته می کند و در مورد نوح می فرماید: « انه کان عبدا شکورا» حضرت نوح بنده شاکر خدا بود. بنده های شاکر واقعی کم هستند. حس شکر نشان دهنده فهم، درک، تشخیص و نعمت شناسی بنده است. همین تولد انسان خودش یک نعمت است و باید به خودمان یادآوری کنیم و قدردان باشیم. شکوه و شکایت صفت زشتی است و خداوند این صفت را دوست ندارد؛ ولی شیطان یکی از اهدافش این است که بنده شاکر نباشد. شکرگذاری فقط به زبان نیست؛ باید در عمل هم شکرگذار باشیم و رزق را کم نشماریم. کم شمردن نعمت آن را از ما دریغ می کند. خداوند کوچک انگاری گناه، نعمت و دعا را دوست ندارد؛ بنابراین هرکس که قانع باشد شاکرترین مردم است. شکر مومن در عملش ظاهر می شود. امیرالمومنین (ع) می فرماید: «اگر می خواهی در زندگی شاکر باشی، همیشه به آن که از تو پایین تر است نگاه کن.» حضرت نوح هم بنده شاکر خدا بود. در روایتی از امام سجاد (ع) داریم: مردم باید صبر را از ایوب و شکر را از نوح بیاموزند.
تاکنون نظری ثبت نشده است