display result search
- 1378
- 1000
- 1000
- 1000
همراهی با امام حسین (ع) در کاروان عاشورا - جلسه پنجم
سخنرانی حجت الاسلام والمسلمین میرباقری با موضوع "همراهی با امام حسین (ع) در کاروان عاشورا"، جلسه پنجم، حرم مطهر حضرت فاطمه معصومه (س)، سال 1398
موضوع بحث در مورد همراهی با امام و موانع و شرایط این همراهی است. یکی از نکاتی که خدای متعال در قرآن به ما متذکر شده این است که همراهی امام نیاز به تقوای الهی دارد و اگر انسان تقوا در این مسیر نداشته باشد، موانع او را از مسیر امام جدا می کنند.
خدای متعال در سوره مبارکه از سه جبهه بحث کرده است. یک جبهه خود حضرت رسول (ص) است. جبهه دوم منافقین هستند که گاهی همراه پیامبر و گاهی همراه دشمنان هستند. جبهه سوم کفّار هستند. در سوره مبارکه توبه از این سه جبهه و خصوصیاتشان و موانعی که می توانند انسان را از حضرت جدا کنند بحث شده است. در اواخر همین سوره خدای متعال دستور به همراهی می دهد و می فرماید: «مؤمنین با صادقین حرکت کنند». منظور از «صادقین» ائمه (ع) هستند. این حرکتِ در معیّت ائمه، تقوای الهی می خواهد. با توجه به اینکه دو امام در عالم داریم: یکی امام حق و دیگری امام باطل، تمام تلاش جبهه شیطان با همه پیچیدگی هایش این است که مسیر صراط مستقیم را بر انسان ببندد.
همراهی با امام باید همه جانبه باشد و انسان باید با تمام قوا در کنار امام باشد و پشت سر امام حرکت کند؛ این نیاز به مراقبه و تقوا دارد. کسی که با امام همراه می شود نمی تواند نسبت به واجبات و فروع دین بی توجه باشد. اینکه در روایت داریم: «کسی که همراه امام عادل باشد سرزنش نمی شود» به این معنا نیست که شخص هر کاری که بخواهد انجام دهد. همراهی با امام نیازمند تقواست و اصل تقوا بودن در معیّت و همراهی با امام است. کسی که کنار امام قرار می گیرد باید ملتزم به شرایع دین باشد و تقوا فقط به معنای نماز و روزه نیست؛ بلکه تقوا به معنای حرکت کردن در مسیر امام در بن بست ها و دشواری هاست - مانند کسانی که در واقعه کربلا کنار امام حسین ایستادگی کردند.
اگر تقوا در جامعه گسترش پیدا کند و مردم کنار ولی خدا باشند، خداوند متعال این جامعه را از دشواری ها عبور می دهد. ایستادگیِ کنارِ امام هم مانند ایمان درجات دارد و توکل می خواهد؛ زیرا بدون توکل نمی توان در مقابل سختی ها ایستادگی کرد. بنابراین باید کنار امام بایستیم و به خدا توکل کنیم.
موضوع بحث در مورد همراهی با امام و موانع و شرایط این همراهی است. یکی از نکاتی که خدای متعال در قرآن به ما متذکر شده این است که همراهی امام نیاز به تقوای الهی دارد و اگر انسان تقوا در این مسیر نداشته باشد، موانع او را از مسیر امام جدا می کنند.
خدای متعال در سوره مبارکه از سه جبهه بحث کرده است. یک جبهه خود حضرت رسول (ص) است. جبهه دوم منافقین هستند که گاهی همراه پیامبر و گاهی همراه دشمنان هستند. جبهه سوم کفّار هستند. در سوره مبارکه توبه از این سه جبهه و خصوصیاتشان و موانعی که می توانند انسان را از حضرت جدا کنند بحث شده است. در اواخر همین سوره خدای متعال دستور به همراهی می دهد و می فرماید: «مؤمنین با صادقین حرکت کنند». منظور از «صادقین» ائمه (ع) هستند. این حرکتِ در معیّت ائمه، تقوای الهی می خواهد. با توجه به اینکه دو امام در عالم داریم: یکی امام حق و دیگری امام باطل، تمام تلاش جبهه شیطان با همه پیچیدگی هایش این است که مسیر صراط مستقیم را بر انسان ببندد.
همراهی با امام باید همه جانبه باشد و انسان باید با تمام قوا در کنار امام باشد و پشت سر امام حرکت کند؛ این نیاز به مراقبه و تقوا دارد. کسی که با امام همراه می شود نمی تواند نسبت به واجبات و فروع دین بی توجه باشد. اینکه در روایت داریم: «کسی که همراه امام عادل باشد سرزنش نمی شود» به این معنا نیست که شخص هر کاری که بخواهد انجام دهد. همراهی با امام نیازمند تقواست و اصل تقوا بودن در معیّت و همراهی با امام است. کسی که کنار امام قرار می گیرد باید ملتزم به شرایع دین باشد و تقوا فقط به معنای نماز و روزه نیست؛ بلکه تقوا به معنای حرکت کردن در مسیر امام در بن بست ها و دشواری هاست - مانند کسانی که در واقعه کربلا کنار امام حسین ایستادگی کردند.
اگر تقوا در جامعه گسترش پیدا کند و مردم کنار ولی خدا باشند، خداوند متعال این جامعه را از دشواری ها عبور می دهد. ایستادگیِ کنارِ امام هم مانند ایمان درجات دارد و توکل می خواهد؛ زیرا بدون توکل نمی توان در مقابل سختی ها ایستادگی کرد. بنابراین باید کنار امام بایستیم و به خدا توکل کنیم.
تاکنون نظری ثبت نشده است