display result search
- 1819
- 1000
- 1000
- 1000
تفسیر آیه 16 سوره احقاف
سخنرانی حجت الاسلام محسن قرائتی با موضوع تفسیر سوره احقاف - آیه 16
أُوْلَئِکَ الَّذِینَ نَتَقَبَّلُ عَنْهُمْ أَحْسَنَ مَا عَمِلُواْ وَنَتَجَاوَزُ عَن سَیِّئَاتِهِمْ فِى أَصْحَابِ الْجَنَّةِ وَعْدَ الصِّدْقِ الَّذِى کَانُواْ یُوعَدُونَ
ترجمه
آنانند کسانى که بهترین آنچه را انجام داده اند، از آنان مى پذیریم و از بدىهایشان در مى گذریم، در حالى که در زمره بهشتیانند. (این بهشت، همان) وعده راستى است که همواره به آنان وعده داده مى شدند.
قبولى اعمال داراى مراتبى است:
الف) قبول عادّى. «انما یتقبّل اللّه من المتّقین»خداوند فقط از اهل تقوا مىپذیرد.
ب) قبول نیکو. «تقبّلها ربّها بقبول حسن» خداوند، مریم را به خوبى پذیرفت.
ج) قبول احسن. «نتقبّل عنهم احسن ما عملوا» و در دعا مىخوانیم: خدایا به بهترین نوع از ما قبول کن. «فتقبله منّا باحسن قبولک»
اگر کارهاى انسان مورد قبول حق واقع نشود، حتّى ساختن خانه خدا کعبه هم بى فایده است. هنگامى که حضرت ابراهیم پایه هاى کعبه را بالا مى برد، به خود و کار خود مباهات نکرد، بلکه گفت: «ربّنا تقبل منّا» خداوندا! از ما پذیرا باش.
اعمال انسان، انواع و اقسامى دارد: واجب، حرام، مستحب، مکروه و مباح. در قیامت، خداوند در میان این پنج نوع عمل، بهترینها را که واجبات و مستحبات باشد، از مؤمنان مىپذیرد و از بدىهاى آنان، چه مکروهات و چه محرمات در مىگذرد و مباحات، مشمول ردّ و قبول نیست.
کسى از وعده خود تخلّف مىکند که یا هنگام وعده دادن توجّه نداشته و عجولانه قول داده و یا پس از آن، ناتوان و پشیمان شده است و استناد هیچ یک از این نقایص و اوصاف درباره خداوند عالم، قادر و توانا صحیح نیست.
پیام ها
1- ارزش هر عمل، به قبول شدن آن است. «أولئک الّذین نتقبّل عنهم...»
2- احسان به والدین و تشکر از خداوند، زمینه قبولى اعمال صالح انسان است. «بوالدیه احساناً... اشکر نعمتک... اولئک الّذین نتقبل عنهم»
3- در بارگاه الهى، گناهکار تائب هم مورد پذیرش قرار مى گیرد. «اولئک الذین نتقبل عنهم... و نتجاوز عن سیئاتهم»
4- احسان به والدین و شکر الهى، زمینه پذیرش نیکىها و برخوردارى از عفو الهى است. «احساناً... اشکر نعمتک... نتجاوز عن سیئاتهم»
5 - احسان به والدین و شکر الهى، کلید بهشت است. «احسانا... اشکر نعمتک... فى اصحاب الجنة»
6- وعده هاى الهى تخلف ناپذیر است. «وعد الصدق»
7- انبیا و جانشینان آنان، همواره پیامها و وعده هاى الهى را به گوش مردم مىرسانند. «کانوا یوعدون»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
أُوْلَئِکَ الَّذِینَ نَتَقَبَّلُ عَنْهُمْ أَحْسَنَ مَا عَمِلُواْ وَنَتَجَاوَزُ عَن سَیِّئَاتِهِمْ فِى أَصْحَابِ الْجَنَّةِ وَعْدَ الصِّدْقِ الَّذِى کَانُواْ یُوعَدُونَ
ترجمه
آنانند کسانى که بهترین آنچه را انجام داده اند، از آنان مى پذیریم و از بدىهایشان در مى گذریم، در حالى که در زمره بهشتیانند. (این بهشت، همان) وعده راستى است که همواره به آنان وعده داده مى شدند.
قبولى اعمال داراى مراتبى است:
الف) قبول عادّى. «انما یتقبّل اللّه من المتّقین»خداوند فقط از اهل تقوا مىپذیرد.
ب) قبول نیکو. «تقبّلها ربّها بقبول حسن» خداوند، مریم را به خوبى پذیرفت.
ج) قبول احسن. «نتقبّل عنهم احسن ما عملوا» و در دعا مىخوانیم: خدایا به بهترین نوع از ما قبول کن. «فتقبله منّا باحسن قبولک»
اگر کارهاى انسان مورد قبول حق واقع نشود، حتّى ساختن خانه خدا کعبه هم بى فایده است. هنگامى که حضرت ابراهیم پایه هاى کعبه را بالا مى برد، به خود و کار خود مباهات نکرد، بلکه گفت: «ربّنا تقبل منّا» خداوندا! از ما پذیرا باش.
اعمال انسان، انواع و اقسامى دارد: واجب، حرام، مستحب، مکروه و مباح. در قیامت، خداوند در میان این پنج نوع عمل، بهترینها را که واجبات و مستحبات باشد، از مؤمنان مىپذیرد و از بدىهاى آنان، چه مکروهات و چه محرمات در مىگذرد و مباحات، مشمول ردّ و قبول نیست.
کسى از وعده خود تخلّف مىکند که یا هنگام وعده دادن توجّه نداشته و عجولانه قول داده و یا پس از آن، ناتوان و پشیمان شده است و استناد هیچ یک از این نقایص و اوصاف درباره خداوند عالم، قادر و توانا صحیح نیست.
پیام ها
1- ارزش هر عمل، به قبول شدن آن است. «أولئک الّذین نتقبّل عنهم...»
2- احسان به والدین و تشکر از خداوند، زمینه قبولى اعمال صالح انسان است. «بوالدیه احساناً... اشکر نعمتک... اولئک الّذین نتقبل عنهم»
3- در بارگاه الهى، گناهکار تائب هم مورد پذیرش قرار مى گیرد. «اولئک الذین نتقبل عنهم... و نتجاوز عن سیئاتهم»
4- احسان به والدین و شکر الهى، زمینه پذیرش نیکىها و برخوردارى از عفو الهى است. «احساناً... اشکر نعمتک... نتجاوز عن سیئاتهم»
5 - احسان به والدین و شکر الهى، کلید بهشت است. «احسانا... اشکر نعمتک... فى اصحاب الجنة»
6- وعده هاى الهى تخلف ناپذیر است. «وعد الصدق»
7- انبیا و جانشینان آنان، همواره پیامها و وعده هاى الهى را به گوش مردم مىرسانند. «کانوا یوعدون»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
تاکنون نظری ثبت نشده است