display result search
- 3094
- 1000
- 1000
- 1000
نعمت حقیقی ولایت اهل بیت علیهم السلام
سخنرانی حجة الاسلام میرباقری با موضوع "نعمت حقیقی ولایت اهل بیت علیهم السلام "، 1392
از آیات و روایات این مطلب استفاده می شود که خداوند نعمتی بهتر از نعمت ولایتِ نبی اکرم و اهل بیتشان برای ما قرار نداده است که اگر کسی این نعمت را دارا شد از آثار فراوانی برخوردار است و یکی از این آثار این است که از عذاب آخرت در امان است.
در ذیل این آیه شریفه که می فرماید: «روز قیامت از نعیمی که به شما عطا شده سوال می کنند» امام رضا (ع) فرمودند: «در دنیا خداوند «نعیم حقیقی» قرار نداده است». در مجلسی بعضی از عوام سوال کردند که این چه سخنی است که می فرمایید درحالی که خداوند در قرآن در سوره تکاثر میفرماید: «از نعیمی که به شما دادیم سوال می شود». امام رضا ابتدا تفسیری که بعضی علما از این نعیم دارند را بیان فرمودند و سپس انتقاد کردند از اینکه آن علما منظور از نعیم را خوردن و آشامیدن و خوابیدن تعبیر کردند. سپس فرمودند امام صادق در مورد این مسئله خطاب به آن علما می فرماید: « شما برخود زشت میدانید که درمورد خوردن و پوشیدن مهمانتان سوال کنید. چطور این کار را برخود زشت میدانید ولی به خدا نسبت می دهید که خدا در قیامت ما را نگاه می دارد و از خوردن و پوشیدن در دنیا سوال میکند، این کار برای مخلوق قبیح است چه رسد به خالق». و همچنین فرمودند: «آن نعیمی که خدا از آن سوال می کند ولایت ماست بخاطر اینکه شما با ما از جهالت نجات می یابید». در آیات متعدد قرآن این نعمت تعبیر شده به ولایت اهل بیت علیهم السلام.
چرا این نعمتِ ولایت، حقیقی است؟ وبقیه نعم حقیقی نیستند؟ زیرا بدون ولایت هیچ نعمتی نعمت نیست و خدا اگر سختگیری و مؤاخذه می کند نسبت به این یک نعمت است و حتی ترک اولی را که گناه نیست نسبت به این نعمت نمی بخشد.
نعمات دنیا مثل خوردن و آشامیدن، خوابیدن و ازدواج اگر مخالف با تقرّب و بندگی خدای متعال و غرض آفرینش بود خدای متعال هیچ وقت این نعمت ها را برای ما قرار نمی داد. ما در دنیا ناچار به پرستش هستیم هر نگاهی که می کنیم درآن نوعی پرستش است فقط تفاوت این است که آیا ما موحدیم یا مشرک. پس لحظه ای از پرستش رها نیستیم، لذا روایت می فرماید: «کسی که گوش جان به گوینده بدهد درواقع او را پرستش کرده است». اگر سخنگوی الهی باشد این گوش دادن بندگی خداست و اگر سخنگو از طرف شیطان باشد این گوش دادن، پرستش شیطان است.
پس خدای متعال این نعمات را آفریده است تا همه بندگان موحّد شوند، او را بشناسند و به مقام توحید، اخلاص و بندگی در پرستش برسند. انسان باید در همه کارهایش بنده خدا باشد و در راه بندگی خدا گام بردارد و اما برای اینکه همه کارهایمان نماز و تقرب باشد خدا صراط مستقیمی در دنیا قرار داده است که این صراطِ مستقیم صراطِ معرفت و محبت است؛ اگر انسان به این صراط وارد شود هر قدمی که برمی دارد به معرفت خداوند نزدیک می شود. همه کسانی که به قرب، معرفت و محبت الهی می رسند، به مقام توحید دست می یابند؛ چه سماواتی و چه زمینی باشند با هدایت و نور الهی به مقام توحید دست می یابند.
پس مسئله این است که بهره مندی انسان در صراط مستقیم باشد و صراط مستقیم وجود مقدس امام است؛ لذا نعمت حقیقی همین ولایت است. این نعمت از قبل از دنیا بوده است. دوستان امیرالمؤمنین قبل از این دنیا هم با او بوده اند و در این دنیا هم هستند و بعداز این دنیا هم خواهند بود. بهشت هم همین صراط است. بهشت وادی توحید و ولایت است و اصل نعمتِ بهشت نعمت ولایت است. نعمتی بالاتر از نعمت ولایت اهل بیت علیهم السلام نداریم.
از آیات و روایات این مطلب استفاده می شود که خداوند نعمتی بهتر از نعمت ولایتِ نبی اکرم و اهل بیتشان برای ما قرار نداده است که اگر کسی این نعمت را دارا شد از آثار فراوانی برخوردار است و یکی از این آثار این است که از عذاب آخرت در امان است.
در ذیل این آیه شریفه که می فرماید: «روز قیامت از نعیمی که به شما عطا شده سوال می کنند» امام رضا (ع) فرمودند: «در دنیا خداوند «نعیم حقیقی» قرار نداده است». در مجلسی بعضی از عوام سوال کردند که این چه سخنی است که می فرمایید درحالی که خداوند در قرآن در سوره تکاثر میفرماید: «از نعیمی که به شما دادیم سوال می شود». امام رضا ابتدا تفسیری که بعضی علما از این نعیم دارند را بیان فرمودند و سپس انتقاد کردند از اینکه آن علما منظور از نعیم را خوردن و آشامیدن و خوابیدن تعبیر کردند. سپس فرمودند امام صادق در مورد این مسئله خطاب به آن علما می فرماید: « شما برخود زشت میدانید که درمورد خوردن و پوشیدن مهمانتان سوال کنید. چطور این کار را برخود زشت میدانید ولی به خدا نسبت می دهید که خدا در قیامت ما را نگاه می دارد و از خوردن و پوشیدن در دنیا سوال میکند، این کار برای مخلوق قبیح است چه رسد به خالق». و همچنین فرمودند: «آن نعیمی که خدا از آن سوال می کند ولایت ماست بخاطر اینکه شما با ما از جهالت نجات می یابید». در آیات متعدد قرآن این نعمت تعبیر شده به ولایت اهل بیت علیهم السلام.
چرا این نعمتِ ولایت، حقیقی است؟ وبقیه نعم حقیقی نیستند؟ زیرا بدون ولایت هیچ نعمتی نعمت نیست و خدا اگر سختگیری و مؤاخذه می کند نسبت به این یک نعمت است و حتی ترک اولی را که گناه نیست نسبت به این نعمت نمی بخشد.
نعمات دنیا مثل خوردن و آشامیدن، خوابیدن و ازدواج اگر مخالف با تقرّب و بندگی خدای متعال و غرض آفرینش بود خدای متعال هیچ وقت این نعمت ها را برای ما قرار نمی داد. ما در دنیا ناچار به پرستش هستیم هر نگاهی که می کنیم درآن نوعی پرستش است فقط تفاوت این است که آیا ما موحدیم یا مشرک. پس لحظه ای از پرستش رها نیستیم، لذا روایت می فرماید: «کسی که گوش جان به گوینده بدهد درواقع او را پرستش کرده است». اگر سخنگوی الهی باشد این گوش دادن بندگی خداست و اگر سخنگو از طرف شیطان باشد این گوش دادن، پرستش شیطان است.
پس خدای متعال این نعمات را آفریده است تا همه بندگان موحّد شوند، او را بشناسند و به مقام توحید، اخلاص و بندگی در پرستش برسند. انسان باید در همه کارهایش بنده خدا باشد و در راه بندگی خدا گام بردارد و اما برای اینکه همه کارهایمان نماز و تقرب باشد خدا صراط مستقیمی در دنیا قرار داده است که این صراطِ مستقیم صراطِ معرفت و محبت است؛ اگر انسان به این صراط وارد شود هر قدمی که برمی دارد به معرفت خداوند نزدیک می شود. همه کسانی که به قرب، معرفت و محبت الهی می رسند، به مقام توحید دست می یابند؛ چه سماواتی و چه زمینی باشند با هدایت و نور الهی به مقام توحید دست می یابند.
پس مسئله این است که بهره مندی انسان در صراط مستقیم باشد و صراط مستقیم وجود مقدس امام است؛ لذا نعمت حقیقی همین ولایت است. این نعمت از قبل از دنیا بوده است. دوستان امیرالمؤمنین قبل از این دنیا هم با او بوده اند و در این دنیا هم هستند و بعداز این دنیا هم خواهند بود. بهشت هم همین صراط است. بهشت وادی توحید و ولایت است و اصل نعمتِ بهشت نعمت ولایت است. نعمتی بالاتر از نعمت ولایت اهل بیت علیهم السلام نداریم.
تاکنون نظری ثبت نشده است