display result search
- 2155
- 1000
- 1000
- 1000
انواع ابتلائات و آزمایش های خداوند
سخنرانی حجت الاسلام سید محمدمهدی میرباقری با موضوع انواع ابتلائات و آزمایش های خداوند
خداوند متعال می فرماید: خدایی که دارای قدرت مطلقه است، اوست که مرگ و زندگی را آفرید. از منظر قرآن مرگ به معنای نابودی و نیستی نیست. بلکه خلقتی در یک نشئه و عالمی جدید است که برای انسان اتفاق می افتد. این مرگ و تولد به خاطر ابتلا و آزمایش انسان است. و هدف از این ابتلا و آزمایش در این عالم برای انسان این است که انسان به احسن العقول برسد و به بهترین نیت که بندگی کردن خداوند است برسد. و احسن الاعمال، عملی است که برای رضای خداوند باشد نه کسب بهشت و رسیدن به آن.
خداوند متعال این عالم را طوری آفریده است که انسان بتواند دراین عالم به پاکی و خلوص نیت برسد که این نیت خود شاکله انسان را تشکیل می دهد.
خداوند متعال هر نوع نعمت و امکاناتی که به انسان می دهد از نظر مال، جمال، جوانی، سلامتی و .. اینها خود نوعی ابتلا محسوب می شود و اگر انسان بتواند این نوع امکاناتی که خداوند به او عطاء کرده به بهترین نحو به او برگردانیم آرام آرام خالص می شویم. و خداوند عقل ما را اصلاح می کند. و خداوند در قبال دادن امکانات خود از جمله مال و آبرو و ... به محبت خدا می رسد.
لیکن هر نوع امکاناتی که خداوند به انسان می دهد در مقابل آن تکلیفی بر گردن انسان نهاده است. و اگر انسان این تکالیف را به درستی و با خلوص نیت انجام دهد نه به طمع بهشت و ثواب، این انسان به مقام محبت خدا می رسد. انسان می تواند از این امکانات در راه مسیر خدا خرج کند یا در مسیر شیطان. و اگر انسانی این امکانات را در مسیر خدا خرج نکند، در مسیر شیطان خرج خواهد شد.
آزمایشات که خداوند برای انسان در نظر گرفته است با توجه به استعداد و مرحله بندگی انسان است، در ظاهر شاید یکی باشد اما در اصل هر انسانی ابتلاها و آزمایشاتش با همدیگر متفاوت است. خداوند هیچ وقت امتحان سختر و بالاتر از ظرفیت انسان نمی گیرد. خداوند به اندازه ای که برای رشد انسان لازم است به آن تکلیف واجب می کند. این خود نوعی دیگر از ابتلا و آزمایش انسان است.
مرحله دیگر ابتلا و آزمایش این است که انسان با این تکالیف به محبت خدا نمی رسد. یکسری ابتلاها و آزمایش های برای انسان به وجود می آورد که انسان، مومن و محب بشود و متناسب با ظرف وجودی خودش. خداوند متعال رزق و نعمت های اساسی را برای مومن قرار داده است، منتها به شرط این که مومن بتواند از او استفاده خوب کند.
یک قسم از ابتلاها و آزمایشهای خداوند، بعد اجتماعی دارد. گاهی اوقات این آزمایشهای خداوند قائل به فرد نیست بلکه برای همه جامعه است.
خداوند متعال می فرماید: خدایی که دارای قدرت مطلقه است، اوست که مرگ و زندگی را آفرید. از منظر قرآن مرگ به معنای نابودی و نیستی نیست. بلکه خلقتی در یک نشئه و عالمی جدید است که برای انسان اتفاق می افتد. این مرگ و تولد به خاطر ابتلا و آزمایش انسان است. و هدف از این ابتلا و آزمایش در این عالم برای انسان این است که انسان به احسن العقول برسد و به بهترین نیت که بندگی کردن خداوند است برسد. و احسن الاعمال، عملی است که برای رضای خداوند باشد نه کسب بهشت و رسیدن به آن.
خداوند متعال این عالم را طوری آفریده است که انسان بتواند دراین عالم به پاکی و خلوص نیت برسد که این نیت خود شاکله انسان را تشکیل می دهد.
خداوند متعال هر نوع نعمت و امکاناتی که به انسان می دهد از نظر مال، جمال، جوانی، سلامتی و .. اینها خود نوعی ابتلا محسوب می شود و اگر انسان بتواند این نوع امکاناتی که خداوند به او عطاء کرده به بهترین نحو به او برگردانیم آرام آرام خالص می شویم. و خداوند عقل ما را اصلاح می کند. و خداوند در قبال دادن امکانات خود از جمله مال و آبرو و ... به محبت خدا می رسد.
لیکن هر نوع امکاناتی که خداوند به انسان می دهد در مقابل آن تکلیفی بر گردن انسان نهاده است. و اگر انسان این تکالیف را به درستی و با خلوص نیت انجام دهد نه به طمع بهشت و ثواب، این انسان به مقام محبت خدا می رسد. انسان می تواند از این امکانات در راه مسیر خدا خرج کند یا در مسیر شیطان. و اگر انسانی این امکانات را در مسیر خدا خرج نکند، در مسیر شیطان خرج خواهد شد.
آزمایشات که خداوند برای انسان در نظر گرفته است با توجه به استعداد و مرحله بندگی انسان است، در ظاهر شاید یکی باشد اما در اصل هر انسانی ابتلاها و آزمایشاتش با همدیگر متفاوت است. خداوند هیچ وقت امتحان سختر و بالاتر از ظرفیت انسان نمی گیرد. خداوند به اندازه ای که برای رشد انسان لازم است به آن تکلیف واجب می کند. این خود نوعی دیگر از ابتلا و آزمایش انسان است.
مرحله دیگر ابتلا و آزمایش این است که انسان با این تکالیف به محبت خدا نمی رسد. یکسری ابتلاها و آزمایش های برای انسان به وجود می آورد که انسان، مومن و محب بشود و متناسب با ظرف وجودی خودش. خداوند متعال رزق و نعمت های اساسی را برای مومن قرار داده است، منتها به شرط این که مومن بتواند از او استفاده خوب کند.
یک قسم از ابتلاها و آزمایشهای خداوند، بعد اجتماعی دارد. گاهی اوقات این آزمایشهای خداوند قائل به فرد نیست بلکه برای همه جامعه است.
کاربر مهمان
کاربر مهمان
کاربر مهمان