display result search
- 2599
- 1000
- 1000
- 1000
تفسیر آیه 99 سوره توبه
سخنرانی حجت الاسلام محسن قرائتی با موضوع تفسیر سوره توبه - آیه 99
وَمِنَ الْأَعْرَابِ مَن یُؤْمِنُ بِاللَّهِ وَالْیَوْمِ الْأَخِرِ وَیَتَّخِذُ مَا یُنفِقُ قُرُبَتٍ عِندَ اللَّهِ وَصَلَوَ تِ الرَّسُولِ أَلَآ إِنَّهَا قُرْبَةٌ لَّهُمْ سَیُدْخِلُهُمُ اللَّهُ فِى رَحْمَتِهِ إِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَّحِیمٌ
ترجمه
امّا برخى از عربهاى بادیه نشین، کسانى هستند که به خداوند و روز قیامت ایمان دارند و آنچه را انفاق مى کنند، وسیله قرب به خدا و (جلب) دعا و صلوات رسول مى دانند. آگاه باشید که همین انفاقها، براى آنان موجب قرب است. بزودى خداوند آنان را در رحمت خویش وارد مىکند. همانا خداوند آمرزنده و مهربان است.
پیام ها
1- اگر گروهى را سرزنش مى کنیم، خوبان آنها را فراموش نکنیم. بدنبالِ «الاعراب اشدّ کفراً» مى فرماید: «و من الاعراب من یؤمن باللَّه...»
2- بادیه نشینى و محیط اجتماعى، اختیار رشد را از انسان نمى گیرد. «و من الاعراب من یؤمن باللَّه...»
3- ایمان، زمینه ساز انفاق و آرامش است. «یؤمن، یتّخذ ما ینفق قربات»
4- از امکانات مادّى براى رسیدن به قرب الهى بهره بگیریم. «یتّخذ ماینفق قربات»
5 - آنچه موجب قرب به خداست، نیّت خالص است، نه صِرف عمل. مؤمن و منافق هر دو انفاق مى کنند، ولى انفاق مؤمن ستوده است. «اَلا انّها قربة»
6- کار کردن براى جلب رضایت رسول خدا، با توحید مخالفتى ندارد.«انّهاقربة»
7- مؤمنِ انفاقگر، مشمول دعاى رسول خدا قرار مى گیرد. «صلواتِ الرسول»
8 - مؤمن، غرق در رحمت الهى است، «فى رحمته» و منافق، غرق در حوادث تلخ است. «علیهم دائرة السَوء» (آیه قبل)
9- انفاق خالصانه بادیه نشینان که از محیطِ بى فرهنگ اند، بیشتر مورد تقدیر و تمجید است. «الا، انّ، فى رحمته، غفور، رحیم»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
وَمِنَ الْأَعْرَابِ مَن یُؤْمِنُ بِاللَّهِ وَالْیَوْمِ الْأَخِرِ وَیَتَّخِذُ مَا یُنفِقُ قُرُبَتٍ عِندَ اللَّهِ وَصَلَوَ تِ الرَّسُولِ أَلَآ إِنَّهَا قُرْبَةٌ لَّهُمْ سَیُدْخِلُهُمُ اللَّهُ فِى رَحْمَتِهِ إِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَّحِیمٌ
ترجمه
امّا برخى از عربهاى بادیه نشین، کسانى هستند که به خداوند و روز قیامت ایمان دارند و آنچه را انفاق مى کنند، وسیله قرب به خدا و (جلب) دعا و صلوات رسول مى دانند. آگاه باشید که همین انفاقها، براى آنان موجب قرب است. بزودى خداوند آنان را در رحمت خویش وارد مىکند. همانا خداوند آمرزنده و مهربان است.
پیام ها
1- اگر گروهى را سرزنش مى کنیم، خوبان آنها را فراموش نکنیم. بدنبالِ «الاعراب اشدّ کفراً» مى فرماید: «و من الاعراب من یؤمن باللَّه...»
2- بادیه نشینى و محیط اجتماعى، اختیار رشد را از انسان نمى گیرد. «و من الاعراب من یؤمن باللَّه...»
3- ایمان، زمینه ساز انفاق و آرامش است. «یؤمن، یتّخذ ما ینفق قربات»
4- از امکانات مادّى براى رسیدن به قرب الهى بهره بگیریم. «یتّخذ ماینفق قربات»
5 - آنچه موجب قرب به خداست، نیّت خالص است، نه صِرف عمل. مؤمن و منافق هر دو انفاق مى کنند، ولى انفاق مؤمن ستوده است. «اَلا انّها قربة»
6- کار کردن براى جلب رضایت رسول خدا، با توحید مخالفتى ندارد.«انّهاقربة»
7- مؤمنِ انفاقگر، مشمول دعاى رسول خدا قرار مى گیرد. «صلواتِ الرسول»
8 - مؤمن، غرق در رحمت الهى است، «فى رحمته» و منافق، غرق در حوادث تلخ است. «علیهم دائرة السَوء» (آیه قبل)
9- انفاق خالصانه بادیه نشینان که از محیطِ بى فرهنگ اند، بیشتر مورد تقدیر و تمجید است. «الا، انّ، فى رحمته، غفور، رحیم»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
تاکنون نظری ثبت نشده است