display result search
- 559
- 1000
- 1000
- 1000
نهج البلاغه، گنجینه حکمت و بصیرت، 8
سخنزانی حجت الاسلام مسعود عالی با موضوع "نهج البلاغه، گنجینه حکمت و بصیرت"، جلسه هشتم: فاطمه سلام الله علیها و توطئه حذف امامت، سال 1404
همه ما با سوره کوثر آشنا هستیم. معمولاً تفسیر می شود که خداوند خطاب به پیامبر فرمود: ما به تو کوثر دادیم، یعنی حضرت زهرا سلام الله علیها، تا دشمنان که پیامبر را به قطع نسل متهم می کردند، رسوا شوند. این تفسیر درست است، اما تمام ماجرا نیست. حقیقت عمیق تری در کار است. دشمنان اسلام برای نابودی کامل دین، محاسبه دقیقی کرده بودند. آنها می دانستند که پیامبر دو چیز گرانبها را به جا می گذارد: کتاب الله و عترت. این دو، همان قرآن و اهل بیت هستند که پیامبر فرمودند هرگز از هم جدا نمی شوند. نقشه شوم آنها این بود که اگر "عترت" و "امامت" را حذف کنند، خود به خود "قرآن" نیز از هدایتگری واقعی می افتد و نور نبوت به تدریج خاموش می شود. آنها تصور می کردند با رحلت پیامبر، اگر جانشین بر حق کنار زده شود، کار تمام است. پس از رحلت پیامبر، آنها برای اجرای این نقشه به در خانه حضرت زهرا و امیرالمؤمنین آمدند. آنها فکر می کردند امام علی علیه السلام تنها است و می توانند او را مجبور به یکی از سه کار کنند: یا درگیری که به نفعشان است، یا کشته شدن امام، یا بیعت اجباری. در هر سه صورت، امامت از صحنه خارج می شد. اما در این صحنه حساس، کسی که ایستاد و تمام محاسباتشان را بر هم زد، حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها بود. ایشان خود را به در رساندند و خطاب به مهاجمان فرمودند: برای رسیدن به علی، تنها یک راه دارید و آن عبور از روی جنازه من است. این اقدام، دشمن را در بن بستی تاریخی قرار داد. اگر عقب می نشستند، شکست می خوردند و اگر جلو می آمدند، برای همیشه در تاریخ به عنوان قاتل دختر پیامبر رسوا می شدند. آنها راه دوم را انتخاب کردند و این جنایت بزرگ را مرتکب شدند. اما غافل از اینکه شهادت مظلومانه حضرت زهرا سلام الله علیها، خود بزرگ ترین سند رسوایی برای آنها و بزرگ ترین دلیل برای حقانیت امامت شد. ایشان با فداکاری خود، هم نسل پیامبر را حفظ کردند و هم با نجات امامت، قرآن و اساس نبوت را زنده نگه داشتند. امروز هر کسی دیندار در این عالم هست مدیون حضرت زهراست، حضرت زهرا سلام الله اگر نبود نه پیغمبری نه نبوتی نه امامتی هیچی نبود و امروز ما به جای اسلام علوی و نبوی اسلام اموی داشتیم. اگر اسلامی هم می بود اسلام اموی داشتیم، لذا تا قیامت و بلکه بعد از قیامت تازه معلوم می شود که حضرت زهرا سلام الله علیها چه کردند. امروز که ما در سایه ولایت اهل بیت علیهم السلام هستیم و از نور قرآن بهره می بریم، این را مدیون آن فداکاری بزرگ هستیم. اگر آن ایستادگی نبود، امروز نه امامی بود، نه قرآنی به معنای واقعی. این است معنای کوثر. این است که حضرت زهرا سلام الله علیها خیر کثیر است. برکت وجود ایشان است که اسلام را زنده نگه داشت. این مصیبت آن چنان سنگین بود که حتی وجود مقدس امیرالمؤمنین، آن ستون صبر، را از پای درآورد. نقل است که حضرت در چند مرحله هنگام شنیدن خبر شهادت، در حین غسل و در لحظه دفن چنان دچار اندوه عظیمی شد که آرزوی مرگ کردند. در حین غسل بود که وقتی آثار زخم ها و پهلو شکسته حضرت زهرا سلام الله علیها را دیدند، فریاد برآوردند. تازه آنجا فهمیدند که همسرشان چه رنج های پنهانی را در آن روزهای آخر متحمل شده بود. پس بیاییم عظمت حضرت زهرا سلام الله علیها را فقط در یک بعد نبینیم. ایشان تنها یک همسر و مادر فداکار نبودند؛ ایشان سد محکمی در برابر توطئه برای نابودی کامل دین بودند. فاطمه زهرا سلام الله علیها اسوه است، کوثر است، برکت است.
همه ما با سوره کوثر آشنا هستیم. معمولاً تفسیر می شود که خداوند خطاب به پیامبر فرمود: ما به تو کوثر دادیم، یعنی حضرت زهرا سلام الله علیها، تا دشمنان که پیامبر را به قطع نسل متهم می کردند، رسوا شوند. این تفسیر درست است، اما تمام ماجرا نیست. حقیقت عمیق تری در کار است. دشمنان اسلام برای نابودی کامل دین، محاسبه دقیقی کرده بودند. آنها می دانستند که پیامبر دو چیز گرانبها را به جا می گذارد: کتاب الله و عترت. این دو، همان قرآن و اهل بیت هستند که پیامبر فرمودند هرگز از هم جدا نمی شوند. نقشه شوم آنها این بود که اگر "عترت" و "امامت" را حذف کنند، خود به خود "قرآن" نیز از هدایتگری واقعی می افتد و نور نبوت به تدریج خاموش می شود. آنها تصور می کردند با رحلت پیامبر، اگر جانشین بر حق کنار زده شود، کار تمام است. پس از رحلت پیامبر، آنها برای اجرای این نقشه به در خانه حضرت زهرا و امیرالمؤمنین آمدند. آنها فکر می کردند امام علی علیه السلام تنها است و می توانند او را مجبور به یکی از سه کار کنند: یا درگیری که به نفعشان است، یا کشته شدن امام، یا بیعت اجباری. در هر سه صورت، امامت از صحنه خارج می شد. اما در این صحنه حساس، کسی که ایستاد و تمام محاسباتشان را بر هم زد، حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها بود. ایشان خود را به در رساندند و خطاب به مهاجمان فرمودند: برای رسیدن به علی، تنها یک راه دارید و آن عبور از روی جنازه من است. این اقدام، دشمن را در بن بستی تاریخی قرار داد. اگر عقب می نشستند، شکست می خوردند و اگر جلو می آمدند، برای همیشه در تاریخ به عنوان قاتل دختر پیامبر رسوا می شدند. آنها راه دوم را انتخاب کردند و این جنایت بزرگ را مرتکب شدند. اما غافل از اینکه شهادت مظلومانه حضرت زهرا سلام الله علیها، خود بزرگ ترین سند رسوایی برای آنها و بزرگ ترین دلیل برای حقانیت امامت شد. ایشان با فداکاری خود، هم نسل پیامبر را حفظ کردند و هم با نجات امامت، قرآن و اساس نبوت را زنده نگه داشتند. امروز هر کسی دیندار در این عالم هست مدیون حضرت زهراست، حضرت زهرا سلام الله اگر نبود نه پیغمبری نه نبوتی نه امامتی هیچی نبود و امروز ما به جای اسلام علوی و نبوی اسلام اموی داشتیم. اگر اسلامی هم می بود اسلام اموی داشتیم، لذا تا قیامت و بلکه بعد از قیامت تازه معلوم می شود که حضرت زهرا سلام الله علیها چه کردند. امروز که ما در سایه ولایت اهل بیت علیهم السلام هستیم و از نور قرآن بهره می بریم، این را مدیون آن فداکاری بزرگ هستیم. اگر آن ایستادگی نبود، امروز نه امامی بود، نه قرآنی به معنای واقعی. این است معنای کوثر. این است که حضرت زهرا سلام الله علیها خیر کثیر است. برکت وجود ایشان است که اسلام را زنده نگه داشت. این مصیبت آن چنان سنگین بود که حتی وجود مقدس امیرالمؤمنین، آن ستون صبر، را از پای درآورد. نقل است که حضرت در چند مرحله هنگام شنیدن خبر شهادت، در حین غسل و در لحظه دفن چنان دچار اندوه عظیمی شد که آرزوی مرگ کردند. در حین غسل بود که وقتی آثار زخم ها و پهلو شکسته حضرت زهرا سلام الله علیها را دیدند، فریاد برآوردند. تازه آنجا فهمیدند که همسرشان چه رنج های پنهانی را در آن روزهای آخر متحمل شده بود. پس بیاییم عظمت حضرت زهرا سلام الله علیها را فقط در یک بعد نبینیم. ایشان تنها یک همسر و مادر فداکار نبودند؛ ایشان سد محکمی در برابر توطئه برای نابودی کامل دین بودند. فاطمه زهرا سلام الله علیها اسوه است، کوثر است، برکت است.
کاربر مهمان