سخنرانی حجت الاسلام محمد سعیدی آریا با موضوع " مسیر انسان در برابر هدایت الهی"، سال 1404
بحث ما ذیل آیه سوم سوره مبارکه انسان بود. انا هدیناه السبیل، ما راه را نشان دادیم. دو برخورد متفاوت راجع به هدایت الهی هست یا شاکر هستیم یا کفور هستیم. خداوند به انحا مختلف برای بشر هدایت را می فرستد گاهی فطرت و عقل است، گاهی رسول خداست گاهی امام است مانند آن چیزی که از اهل بیت علیهم السلام به ما رسیده مثل نهج البلاغه، صحیفه سجادیه و روایات مختلفی که همگی همان هدایت هستند. در دعای هشتم صحیفه سجادیه می خوانیم خدایا به تو پناه می برم من از برتری دادن باطل بر حق. گاهی می دانم حق کدام است و باطل کدام ولی باز باطل را ترجیح می دهم. علم و آگاهی مگر منشأ اثر و عملکرد نیست؟ مگر می شود آدم ها بدانند، ولی عملکردشان خلاف دانسته های آنها باشد. می شود معرفت و شناخت کامل باشد اما برعکس عمل بکنند؟ وقتی علمای یهود یقین داشتند که نبی خدا پیامبر اکرم صلوات الله است اما باز هم دشمنی می کردند و عناد می ورزیدند و عملکردشان دشمنی بود. صد درصد معرفت داشتند، یعنی جهاد تبیین و ایجاد بصیرت هم براشون ایجاد شده بود و هیچ شبهه ای هم نداشتند که آیا این شخص رسول خدا هست یا نیست؟ ولی با این حال جنگیدن و ایستادن و بسیار هم مسئله ایجاد کردند. پس می شود معرفت و شناخت باشد باز هم باطل بر حق ترجیح داده شود، چون عوامل نفسانی وجود دارد چه در فرد و چه در جامعه می شود جامعه ای بترسد از حق گویی. کلام اهل بیت و اسلام تاریخ مصرف ندارد که بگوییم این برای آن زمان بوده است و الان دیگر نیست. بر اساس فطرت و وحی الهی وقتی ما می فهمیم و می بینیم که اینها منطبق بر همان هدایت درونی است که خدا در ما قرار داده است. خدایا به تو پناه می برم بر پافشاری نسبت به یک خطا و گناه. خدایا پناه می برم به تو از کوچک شمردن گناه. خدایا به تو پناه می برم از اینکه گناهی کنم و بگویم اینکه چیزی نیست. همه گناهان در یک چیزی مشترک هستند و آن نخالفت با امر خدای متعال است این یعنی طاغوت و این یعنی عصیان. خدایا پناه می برم به تو از بزرگ شمردن طاعت. گاهی انسان خیال می کند وقتی برای خدا بندگی میکند کار خیلی بزرگی انجام داده است. خدایا پناه می برم به تو از اینکه بدسرپرست باشم و با زیردستم رفتار مناسبی نداشته باشم. خدایا پناه می برم به تو از اینکه بازو قرار بگیرم برا ظالمی که ظلمی انجام بدهد. گاهی اوقات انسان حتی با سکوتش ظالمین را یاری می کند. خدایا پناه می برم به تو از اینکه مظلومی جایی باشد و من کمک نکنم و حمایتش نکنم.
بحث ما ذیل آیه سوم سوره مبارکه انسان بود. انا هدیناه السبیل، ما راه را نشان دادیم. دو برخورد متفاوت راجع به هدایت الهی هست یا شاکر هستیم یا کفور هستیم. خداوند به انحا مختلف برای بشر هدایت را می فرستد گاهی فطرت و عقل است، گاهی رسول خداست گاهی امام است مانند آن چیزی که از اهل بیت علیهم السلام به ما رسیده مثل نهج البلاغه، صحیفه سجادیه و روایات مختلفی که همگی همان هدایت هستند. در دعای هشتم صحیفه سجادیه می خوانیم خدایا به تو پناه می برم من از برتری دادن باطل بر حق. گاهی می دانم حق کدام است و باطل کدام ولی باز باطل را ترجیح می دهم. علم و آگاهی مگر منشأ اثر و عملکرد نیست؟ مگر می شود آدم ها بدانند، ولی عملکردشان خلاف دانسته های آنها باشد. می شود معرفت و شناخت کامل باشد اما برعکس عمل بکنند؟ وقتی علمای یهود یقین داشتند که نبی خدا پیامبر اکرم صلوات الله است اما باز هم دشمنی می کردند و عناد می ورزیدند و عملکردشان دشمنی بود. صد درصد معرفت داشتند، یعنی جهاد تبیین و ایجاد بصیرت هم براشون ایجاد شده بود و هیچ شبهه ای هم نداشتند که آیا این شخص رسول خدا هست یا نیست؟ ولی با این حال جنگیدن و ایستادن و بسیار هم مسئله ایجاد کردند. پس می شود معرفت و شناخت باشد باز هم باطل بر حق ترجیح داده شود، چون عوامل نفسانی وجود دارد چه در فرد و چه در جامعه می شود جامعه ای بترسد از حق گویی. کلام اهل بیت و اسلام تاریخ مصرف ندارد که بگوییم این برای آن زمان بوده است و الان دیگر نیست. بر اساس فطرت و وحی الهی وقتی ما می فهمیم و می بینیم که اینها منطبق بر همان هدایت درونی است که خدا در ما قرار داده است. خدایا به تو پناه می برم بر پافشاری نسبت به یک خطا و گناه. خدایا پناه می برم به تو از کوچک شمردن گناه. خدایا به تو پناه می برم از اینکه گناهی کنم و بگویم اینکه چیزی نیست. همه گناهان در یک چیزی مشترک هستند و آن نخالفت با امر خدای متعال است این یعنی طاغوت و این یعنی عصیان. خدایا پناه می برم به تو از بزرگ شمردن طاعت. گاهی انسان خیال می کند وقتی برای خدا بندگی میکند کار خیلی بزرگی انجام داده است. خدایا پناه می برم به تو از اینکه بدسرپرست باشم و با زیردستم رفتار مناسبی نداشته باشم. خدایا پناه می برم به تو از اینکه بازو قرار بگیرم برا ظالمی که ظلمی انجام بدهد. گاهی اوقات انسان حتی با سکوتش ظالمین را یاری می کند. خدایا پناه می برم به تو از اینکه مظلومی جایی باشد و من کمک نکنم و حمایتش نکنم.


تاکنون نظری ثبت نشده است