- 294
- 1000
- 1000
- 1000
امت سازی نبی مکرم اسلام
سخنرانی آیت الله سید محمدمهدی میرباقری با موضوع "امت سازی نبی مکرم اسلام"، سال 1404
وجود مقدس نبی اکرم صلوات الله برای اینکه یک امت بسازند، به تعبیر بعضی روایات ایشان امام نسبت به همه بشریت هستند و اگر حضرت ابراهیم امامت داشتند، بعد از امتحان های سختی بود که حضرت پس داده بودند تا به مقام امامت رسیدند. در روایت داریم حضرت بعد از نبوت و رسالت و خلت اول نبی شدن، انبیا اخبار غیب به آنها می رسد و مرتبط با عالم الهی می شوند. وحی های انبیا مختلف بوده اند. بعد از نبوت و بعد از رسالت عده ای از انبیا ماموریت دارند و فرستاده می شوند، برنامه الهی را در دست دارند که یک جامعه و یک امتی را بسازند و بعضی ها هم مبعوث به کل عالم بودند که وجود مقدس نبی اکرم اینگونه بودند، رسالتشان هم جهانی بود. حضرت ابراهیم خدا می فرماید که در روایت دارد بعد از اینکه نبی شد، رسول شد، جز انبیا اولی العزم هستند و خلیل خدا شد. خدای متعال هم امتحانات سختی از ایشان گرفت، تا ایشان به مقام خلت رسید و خلیل خدا شد و امام قرار داده شد حالا باید امت بسازد. حضرت ابراهیم دوفرزند دارند، اسماعیل و اسحاق که یکی در منطقه شامات و یکی در منطقه ای از حجاز و آن موقع هم هنوز کعبه نبود، یک بیابانی بود کعبه خراب شده بود. حضرت ابراهیم و اسماعیل کعبه را از نو بنا کردند و مامور شدن به اینکه امت بسازند، از یک طرف نسل حضرت اسحاق و از یک طرف نسل حضرت اسماعیل کنار کعبه آمدند. از نسل حضرت اسماعیل نبی اکرم و اهل بیت به دنیا آمدند. امت سازی کار خیلی دشواری هست و پایداری و صبوری هم می خواهد. چند هزار سال قبل از تولد نبی اکرم حضرت اسماعیل را می آورند با مادر در این بیابان می گذارند و بعد اینجا کعبه را بنا می کنند و این کعبه دوباره محل بتکده ها می شود و بعد پیغمبر خدا تشریف می آورند و این کعبه را تطهیر می کنند. این یک مسیری هست که برای امت سازی هست و پایداری و صبوری هم می خواهد. حالا غرض از این مطلب این هست که امامت یک کار بزرگ و یک طرح بزرگی هست، دیگران هم مطلع نیستند که چه اتفاقی دارد می افتد. خدای متعال می فرماید: طرح ما که دست انبیا است یک لایه پنهانی دارد که شما نمی دانید و خدای متعال مومنین را رها نمی کند که دست کفار به آنها برسد و همیشه بتوانند وسوسه کنند و تهدید کنند و بزنند، خداوند صف ها را جدا می کند و طرح خدا یک طرح پیچیده ای است که در این برنامه ی الهی با یک مراحلی و با یک ترتیباتی صف حق و باطل از هم جدا می شود. خبیث و طیب از هم جدا می شوند. عاشورا یکی از بسترهای جدا شدن حق و باطل است. طرح خدا و برنامه الهی یک پرده غیبی دارد و شما نمی دانید خدا دارد چیکار می کند. شما ظاهر عاشورا را می بینید، صحنه های سخت را می بینید ولی خبر از پشت صحنه ندارید. امام یک طرح بزرگی در دست دارد که باید عمل بکند و پشت صحنه این طرح را هم ما نمی دانیم، ما باید به او باور کنیم و دنبالش حرکت کنیم. این پیغمبر الهی که بزرگ ترین پیغمبران هست و اشرف همه انبیاست، رسول به کل انسان هاست. حتی در روایت دارد در عالم ارواح پیغمبر انبیا هم بوده است و انبیا حقایق و معارف و توحید را از این پیغمبر یاد گرفته اند. در عالم ارواح بعد از مبعوث شدن، این پیامبر در قالب بشر آمده است و یک یه ماموریتی پیدا کرده و ماموریتش اقامه توحید هست و می خواهد یک امت موحد و خالص بسازد. البته بر سر راه این اقامه توحید و ساختن یک امت موحد دشواری ها و سختی ها و ابتلائات زیادی وجود دارد که یک قسمش درگیری با دشمن هست. یک قسمش هم این است که آرام آرام دوستان خودش را باید بسازد و این ها را دستشان را بگیرد و قدم قدم ببرد تا از وادی شرک نجاتشان بدهد. یک بخشی هم درگیری های سختی است که این پیامبر دارند و این درگیری طولانی هم می شود. در این درگیری سخت باید پایداری کنند تا این طرح به نتیجه برسد. خداوند می فرماید: این درگیری هایی که پیش می آید بین شما و منافقین و کفار، یک درگیری تاریخی هست و حضرت می خواهند یک امت بسازند، یک امت موحد که خود ایشان و اوصیا ایشان درگیر هستد تا این طرح آرام آرام به نتیجه برسد. ما محتاج به یک رابطی هستیم که او واسطه بین ما و خدای متعال باشد که باید از جانب خدا باشد و از طرف دیگر هم لباس بشر بپوشد تا با ما مرتبط شود، هر کدام از این دو نباشه رسالت نیست. اگر سیدالشهدا لباس بشر نپوشد، دست جبرئیل هم به سیدالشهدا نمی رسد، ولی وقتی لباس بشر می پوشد و حاضر می شود با مردم بنشیند. امیرالمومنین فرمودند: مهم ترین فضیلت در این هست که ما غیر از اینکه یک اسم اعظمی داریم که با آن اسم اعظم در محضر خدا هستیم، در عرش همه کائنات تحت اختیار ماست. با همین امتحان و پایداری هست که امت ساخته می شود، اگر واقعا امیرالمومنین پایداری و صبوری نمی کردند در این صحنه ها کسی مومن باقی نمی ماند. با پایداری امام در راه خداست که آرام آرام زمینه شکل گیری یک امت مومن فراهم می شود و خدای متعال به این پیامبر ماموریت داده یک کار بزرگ انجام دهند و باید صبر کنند و این صبوری هم اقسامی دارد. همه انبیا را پیامبر اکرم صلی الله شفاعت می کنند و به یک معنا همه امت ها را ایشان شفاعت می کنند. صبوری کردن برای این است که دوستان ساخته شوند و صبوری برای این است که کار به جایی برسد که مواقف درگیری با دشمن فراهم شود.
وجود مقدس نبی اکرم صلوات الله برای اینکه یک امت بسازند، به تعبیر بعضی روایات ایشان امام نسبت به همه بشریت هستند و اگر حضرت ابراهیم امامت داشتند، بعد از امتحان های سختی بود که حضرت پس داده بودند تا به مقام امامت رسیدند. در روایت داریم حضرت بعد از نبوت و رسالت و خلت اول نبی شدن، انبیا اخبار غیب به آنها می رسد و مرتبط با عالم الهی می شوند. وحی های انبیا مختلف بوده اند. بعد از نبوت و بعد از رسالت عده ای از انبیا ماموریت دارند و فرستاده می شوند، برنامه الهی را در دست دارند که یک جامعه و یک امتی را بسازند و بعضی ها هم مبعوث به کل عالم بودند که وجود مقدس نبی اکرم اینگونه بودند، رسالتشان هم جهانی بود. حضرت ابراهیم خدا می فرماید که در روایت دارد بعد از اینکه نبی شد، رسول شد، جز انبیا اولی العزم هستند و خلیل خدا شد. خدای متعال هم امتحانات سختی از ایشان گرفت، تا ایشان به مقام خلت رسید و خلیل خدا شد و امام قرار داده شد حالا باید امت بسازد. حضرت ابراهیم دوفرزند دارند، اسماعیل و اسحاق که یکی در منطقه شامات و یکی در منطقه ای از حجاز و آن موقع هم هنوز کعبه نبود، یک بیابانی بود کعبه خراب شده بود. حضرت ابراهیم و اسماعیل کعبه را از نو بنا کردند و مامور شدن به اینکه امت بسازند، از یک طرف نسل حضرت اسحاق و از یک طرف نسل حضرت اسماعیل کنار کعبه آمدند. از نسل حضرت اسماعیل نبی اکرم و اهل بیت به دنیا آمدند. امت سازی کار خیلی دشواری هست و پایداری و صبوری هم می خواهد. چند هزار سال قبل از تولد نبی اکرم حضرت اسماعیل را می آورند با مادر در این بیابان می گذارند و بعد اینجا کعبه را بنا می کنند و این کعبه دوباره محل بتکده ها می شود و بعد پیغمبر خدا تشریف می آورند و این کعبه را تطهیر می کنند. این یک مسیری هست که برای امت سازی هست و پایداری و صبوری هم می خواهد. حالا غرض از این مطلب این هست که امامت یک کار بزرگ و یک طرح بزرگی هست، دیگران هم مطلع نیستند که چه اتفاقی دارد می افتد. خدای متعال می فرماید: طرح ما که دست انبیا است یک لایه پنهانی دارد که شما نمی دانید و خدای متعال مومنین را رها نمی کند که دست کفار به آنها برسد و همیشه بتوانند وسوسه کنند و تهدید کنند و بزنند، خداوند صف ها را جدا می کند و طرح خدا یک طرح پیچیده ای است که در این برنامه ی الهی با یک مراحلی و با یک ترتیباتی صف حق و باطل از هم جدا می شود. خبیث و طیب از هم جدا می شوند. عاشورا یکی از بسترهای جدا شدن حق و باطل است. طرح خدا و برنامه الهی یک پرده غیبی دارد و شما نمی دانید خدا دارد چیکار می کند. شما ظاهر عاشورا را می بینید، صحنه های سخت را می بینید ولی خبر از پشت صحنه ندارید. امام یک طرح بزرگی در دست دارد که باید عمل بکند و پشت صحنه این طرح را هم ما نمی دانیم، ما باید به او باور کنیم و دنبالش حرکت کنیم. این پیغمبر الهی که بزرگ ترین پیغمبران هست و اشرف همه انبیاست، رسول به کل انسان هاست. حتی در روایت دارد در عالم ارواح پیغمبر انبیا هم بوده است و انبیا حقایق و معارف و توحید را از این پیغمبر یاد گرفته اند. در عالم ارواح بعد از مبعوث شدن، این پیامبر در قالب بشر آمده است و یک یه ماموریتی پیدا کرده و ماموریتش اقامه توحید هست و می خواهد یک امت موحد و خالص بسازد. البته بر سر راه این اقامه توحید و ساختن یک امت موحد دشواری ها و سختی ها و ابتلائات زیادی وجود دارد که یک قسمش درگیری با دشمن هست. یک قسمش هم این است که آرام آرام دوستان خودش را باید بسازد و این ها را دستشان را بگیرد و قدم قدم ببرد تا از وادی شرک نجاتشان بدهد. یک بخشی هم درگیری های سختی است که این پیامبر دارند و این درگیری طولانی هم می شود. در این درگیری سخت باید پایداری کنند تا این طرح به نتیجه برسد. خداوند می فرماید: این درگیری هایی که پیش می آید بین شما و منافقین و کفار، یک درگیری تاریخی هست و حضرت می خواهند یک امت بسازند، یک امت موحد که خود ایشان و اوصیا ایشان درگیر هستد تا این طرح آرام آرام به نتیجه برسد. ما محتاج به یک رابطی هستیم که او واسطه بین ما و خدای متعال باشد که باید از جانب خدا باشد و از طرف دیگر هم لباس بشر بپوشد تا با ما مرتبط شود، هر کدام از این دو نباشه رسالت نیست. اگر سیدالشهدا لباس بشر نپوشد، دست جبرئیل هم به سیدالشهدا نمی رسد، ولی وقتی لباس بشر می پوشد و حاضر می شود با مردم بنشیند. امیرالمومنین فرمودند: مهم ترین فضیلت در این هست که ما غیر از اینکه یک اسم اعظمی داریم که با آن اسم اعظم در محضر خدا هستیم، در عرش همه کائنات تحت اختیار ماست. با همین امتحان و پایداری هست که امت ساخته می شود، اگر واقعا امیرالمومنین پایداری و صبوری نمی کردند در این صحنه ها کسی مومن باقی نمی ماند. با پایداری امام در راه خداست که آرام آرام زمینه شکل گیری یک امت مومن فراهم می شود و خدای متعال به این پیامبر ماموریت داده یک کار بزرگ انجام دهند و باید صبر کنند و این صبوری هم اقسامی دارد. همه انبیا را پیامبر اکرم صلی الله شفاعت می کنند و به یک معنا همه امت ها را ایشان شفاعت می کنند. صبوری کردن برای این است که دوستان ساخته شوند و صبوری برای این است که کار به جایی برسد که مواقف درگیری با دشمن فراهم شود.


تاکنون نظری ثبت نشده است