display result search
- 42
- 1000
- 1000
- 1000
إِنَّا فَتَحْنَا لَکَ فَتْحًا مُبِینًا، جلسه بیست و پنجم
سخنرانی حجت الاسلام محمد رضا عابدینی با موضوع «إِنَّا فَتَحْنَا لَکَ فَتْحًا مُبِینًا»، جلسه بیست و پنجم: سکینه و آرامش، سال 1403
چهار نعمت را خدا به پیغمبر اکرم در ابتدای آیات عطا کردند، و چهار نعمت را برای مومنین قرار دادند.
نعمت اول مومنین انزال سکینه در قلوب مومنین بود که این آرامش، قدرت و انگیزه را برای مومنین زیاد کرد. به دنبالش لیزدادوا ایمانا مع ایمانهم، ازدیاد ایمان، و به دنبال آن فرمودند که لیدخل المومنین و المومنات جنات تجری من تحتها الانهار؛ داخل در بهشت می‌شوند. آن هم بهشتی که خلود در او دارند. بهشتی که من تحتها الانهار و خالدین فیها، در نگاه اول این بهشت، بهشت خُلدی است که برای مومنین در آخرت وعده داده شده است.
اما با نگاه دوباره می‌شود این را سرایت و عمومیت داد که علاوه بر آن بهشتی که در آنجا هست، سرایت این بهشت در دنیا هم امکان پذیر است. به این معنا که وقتی مومنین با هم آن آرامش برایشان ایجاد بشود و بعد آن حال بعد از آرامش سبب ازدیاد ایمان بشود، با توجه به اینکه ایمان خودش بهشت است و آن آرامش هم از خصوصیات بهشت است، زندگی مومنان با این ایمان بالاتر در دنیا به صورت اجتماعی دخول در بهشت است که از این به بعد زندگی در جامعه ایمانی هم یک بهشت است. اینکه می‌فرماید لیدخل المومنین و المومنات جنات تجری من تحتها الانهار خالدین فیها، این خلود به لحاظ ملکه ایمان است. ملکه ایمان که یک صفت ثابتی است، خلود در بهشت را ایجاد می‌کند. شاید کسی بگوید علامت اینکه این برداشت احتمالی را از آیه می‌کنیم چیست. به چه عنوانی این را می‌فرمایید؟
به این عنوان که در قرآن کریم وارد شده است طبتم فادخلوها خالدین. اگر کسی می‌خواهد وارد بهشت خلودی بشود حتما باید طاهر بشود. طبتم فادخلوها خالدین، پاک بشوید و بعد وارد بهشت خلودی بشود. چون بهشت جای مطهران است. کسی که تطهیر شده است وارد بهشت می‌شوند. نه اینکه وارد بهشت بشوند بعدا تطهیر بشوند. در اینجا آیه شریفه به دنبال لیدخل المومنین و المومنات جنات تجری من تحتها الانهار خالدین فیها، به دنبالش می‌فرماید و یکفر عنهم سیئاتهم. اینکه این‌ها وارد بهشت بشوند و بعد تکفیر سیئه و پوشاندن گناهان بشود عیبی ندارد، اما با آن سبک و سیاق و سلوکی که قرآن در آیات دیگر دارد نشان می‌دهد که دم بهشت و حتی در دروازه بهشت، آخرین تطهیرها صورت می‌گیرد، و بعد در بهشت طاهر و حقیقتی که عین طهارت است وارد می‌شوند.
اما در اینجا می‌فرماید که داخل در بهشت می‌شوند، و بعد یکفر عنهم سیئاتهم می‌شود. اگر بیان کردیم که به عنوان احتمال و شاید که این بهشت همان اجتماع مومنین است که از به بعد قوامی پیدا می‌کند که مردم در کنار هم آن اعتصام و پیوستگی بیشتر را پیدا می‌کنند، و این زندگی یک زندگی بهشتی است که در او سکینه و آرامش هم ایجاد شده است، چرا؟ تا کنون اضطرابات دائم حمله مشرکین به جانب مومنین بود ولی از این به بعد حرکت متفاوت می‌شود، مومنین حمله می‌کنند، مومنین موانع را برمی‌دارند. منتظر حمله نیستند مثل جنگ احزاب دشمنان آن‌ها را احاطه بکنند یا مثل جنگ احد دشمنان به سمت آن‌ها هجوم بیاورند. یا مثل جنگ بدر که مسلمان‌ها به دنبال کاروان تجاری بودند، اما مواجه شدند با لشگر دشمن، قصد جنگیدن با دشمن نداشتند ابتداء، چون هنوز آن آمادگی را در خودشان احساس نمی‌کردند. اما از این به بعد جامعه ایمانی حالتش به گونه‌ای است که دیگر نه فقط خودش به صورت یک جامعه ایمانی شکل گرفته است، گسترش این جامعه ایمانی و برداشتن موانع دیگران را به دنبال دارد، که از اینجاست که جنگ خیبر و فتح مکه و جنگ‌های دیگر آغاز می‌شود که یک گردنه‌ای است که کلا نگاه مومنان در ارتباط با دین داری و جهاد‌شان متفاوت می‌شود.
چهار نعمت را خدا به پیغمبر اکرم در ابتدای آیات عطا کردند، و چهار نعمت را برای مومنین قرار دادند.
نعمت اول مومنین انزال سکینه در قلوب مومنین بود که این آرامش، قدرت و انگیزه را برای مومنین زیاد کرد. به دنبالش لیزدادوا ایمانا مع ایمانهم، ازدیاد ایمان، و به دنبال آن فرمودند که لیدخل المومنین و المومنات جنات تجری من تحتها الانهار؛ داخل در بهشت می‌شوند. آن هم بهشتی که خلود در او دارند. بهشتی که من تحتها الانهار و خالدین فیها، در نگاه اول این بهشت، بهشت خُلدی است که برای مومنین در آخرت وعده داده شده است.
اما با نگاه دوباره می‌شود این را سرایت و عمومیت داد که علاوه بر آن بهشتی که در آنجا هست، سرایت این بهشت در دنیا هم امکان پذیر است. به این معنا که وقتی مومنین با هم آن آرامش برایشان ایجاد بشود و بعد آن حال بعد از آرامش سبب ازدیاد ایمان بشود، با توجه به اینکه ایمان خودش بهشت است و آن آرامش هم از خصوصیات بهشت است، زندگی مومنان با این ایمان بالاتر در دنیا به صورت اجتماعی دخول در بهشت است که از این به بعد زندگی در جامعه ایمانی هم یک بهشت است. اینکه می‌فرماید لیدخل المومنین و المومنات جنات تجری من تحتها الانهار خالدین فیها، این خلود به لحاظ ملکه ایمان است. ملکه ایمان که یک صفت ثابتی است، خلود در بهشت را ایجاد می‌کند. شاید کسی بگوید علامت اینکه این برداشت احتمالی را از آیه می‌کنیم چیست. به چه عنوانی این را می‌فرمایید؟
به این عنوان که در قرآن کریم وارد شده است طبتم فادخلوها خالدین. اگر کسی می‌خواهد وارد بهشت خلودی بشود حتما باید طاهر بشود. طبتم فادخلوها خالدین، پاک بشوید و بعد وارد بهشت خلودی بشود. چون بهشت جای مطهران است. کسی که تطهیر شده است وارد بهشت می‌شوند. نه اینکه وارد بهشت بشوند بعدا تطهیر بشوند. در اینجا آیه شریفه به دنبال لیدخل المومنین و المومنات جنات تجری من تحتها الانهار خالدین فیها، به دنبالش می‌فرماید و یکفر عنهم سیئاتهم. اینکه این‌ها وارد بهشت بشوند و بعد تکفیر سیئه و پوشاندن گناهان بشود عیبی ندارد، اما با آن سبک و سیاق و سلوکی که قرآن در آیات دیگر دارد نشان می‌دهد که دم بهشت و حتی در دروازه بهشت، آخرین تطهیرها صورت می‌گیرد، و بعد در بهشت طاهر و حقیقتی که عین طهارت است وارد می‌شوند.
اما در اینجا می‌فرماید که داخل در بهشت می‌شوند، و بعد یکفر عنهم سیئاتهم می‌شود. اگر بیان کردیم که به عنوان احتمال و شاید که این بهشت همان اجتماع مومنین است که از به بعد قوامی پیدا می‌کند که مردم در کنار هم آن اعتصام و پیوستگی بیشتر را پیدا می‌کنند، و این زندگی یک زندگی بهشتی است که در او سکینه و آرامش هم ایجاد شده است، چرا؟ تا کنون اضطرابات دائم حمله مشرکین به جانب مومنین بود ولی از این به بعد حرکت متفاوت می‌شود، مومنین حمله می‌کنند، مومنین موانع را برمی‌دارند. منتظر حمله نیستند مثل جنگ احزاب دشمنان آن‌ها را احاطه بکنند یا مثل جنگ احد دشمنان به سمت آن‌ها هجوم بیاورند. یا مثل جنگ بدر که مسلمان‌ها به دنبال کاروان تجاری بودند، اما مواجه شدند با لشگر دشمن، قصد جنگیدن با دشمن نداشتند ابتداء، چون هنوز آن آمادگی را در خودشان احساس نمی‌کردند. اما از این به بعد جامعه ایمانی حالتش به گونه‌ای است که دیگر نه فقط خودش به صورت یک جامعه ایمانی شکل گرفته است، گسترش این جامعه ایمانی و برداشتن موانع دیگران را به دنبال دارد، که از اینجاست که جنگ خیبر و فتح مکه و جنگ‌های دیگر آغاز می‌شود که یک گردنه‌ای است که کلا نگاه مومنان در ارتباط با دین داری و جهاد‌شان متفاوت می‌شود.
تاکنون نظری ثبت نشده است