display result search
سخنرانی حجت الاسلام سید حسین حسینی قمی با موضوع «امتحان بندگان با انواع سختی ها»، سال 1402
امام علی علیه‌السلام در طولانی‌ترین خطبه نهج‌البلاغه یعنی خطبه قاصعه، امیرالمؤمنین علی علیه‌السلام تکبر را با بیان‌ها و مثال‌های مختلف به‌خوبی تبیین نموده است.
تمام انبیا به‌استثنای حضرت سلیمان، همگی زندگی ساده‌ای داشتند. طاغوتیان تاریخ همواره زندگی ساده اولیاءالله را تحقیر می‌کردند؛ چرا که در نگاه فرعونیان تنها طلا، جواهرات و قدرت و شوکت ظاهری دنیا قابل تعظیم هستند.
برای خدای متعال کاری نداشت تا وقتی پیامبری را به نبوت مبعوث می‌نمود؛ گنج‌ها، طلاهای ناب و باغ‌های خرم را در اختیار او قرار دهد. اگر پیامبری آراسته به انواع زیورآلات، گنج‌ها و پرندگان بالای سرش بود، قطعاً این جبروت ظاهری چشم‌پرکن و عده زیادی را به سمت ایمان می‌کشاند؛ درحالی‌که خداوند متعال اراده نموده تا امت تسلیم مسائل معنوی پیامبر باشند، نه ظواهر مادی.
خداوند می‌خواهد که پیروى از رسولانش، تصدیق به کتاب‌هایش، خشوع در برابرش، فروتنى در برابر فرمانش و تسلیم به طاعتش امورى باشند خاصّ او و از هر شایبه و آمیزه‌اى پاک و مبرا گردد.
«کُلَّما کانَتِ الْبَلوى وَ الاِخْتِبارُ اَعظَمَ کانَتِ الْمَثوبَةُ وَ الْجَزاءُ اَجْزَلَ»، هر اندازه آزمون پروردگار سخت‌تر و سنگین تر، پاداش الهی آن بیشتر خواهد بود. خدای متعال حضرت ابراهیم علیه السلام را به سنگین ترین آزمون ها مبتلا ساخت و وقتی ایشان از این آزمون های سخت سربلند شد، ذات اقدس الهی مقام والای امات را به ایشان عنایت فرمود.
امیرالمؤمنین علی علیه‌السلام در خطبه قاصعه به سابقه بنای خانه خدا از زمان حضرت آدم، به دلایل وجود کعبه در سرزمین سخت، خشک و بی آب اشاره و تصریح می‌کنند؛ خدای سبحان می‌توانست خانه کعبه را در خوش آب و هواترین مناطق زمین قرار دهد و بنایش را با سنگ‌های گران‌بهای زینتى بسازد، چنین نکرد مبادا مردم متوجه جهات مادى شوند و اجر و پاداششان کم گردد.
امام علی علیه‌السلام در طولانی‌ترین خطبه نهج‌البلاغه یعنی خطبه قاصعه، امیرالمؤمنین علی علیه‌السلام تکبر را با بیان‌ها و مثال‌های مختلف به‌خوبی تبیین نموده است.
تمام انبیا به‌استثنای حضرت سلیمان، همگی زندگی ساده‌ای داشتند. طاغوتیان تاریخ همواره زندگی ساده اولیاءالله را تحقیر می‌کردند؛ چرا که در نگاه فرعونیان تنها طلا، جواهرات و قدرت و شوکت ظاهری دنیا قابل تعظیم هستند.
برای خدای متعال کاری نداشت تا وقتی پیامبری را به نبوت مبعوث می‌نمود؛ گنج‌ها، طلاهای ناب و باغ‌های خرم را در اختیار او قرار دهد. اگر پیامبری آراسته به انواع زیورآلات، گنج‌ها و پرندگان بالای سرش بود، قطعاً این جبروت ظاهری چشم‌پرکن و عده زیادی را به سمت ایمان می‌کشاند؛ درحالی‌که خداوند متعال اراده نموده تا امت تسلیم مسائل معنوی پیامبر باشند، نه ظواهر مادی.
خداوند می‌خواهد که پیروى از رسولانش، تصدیق به کتاب‌هایش، خشوع در برابرش، فروتنى در برابر فرمانش و تسلیم به طاعتش امورى باشند خاصّ او و از هر شایبه و آمیزه‌اى پاک و مبرا گردد.
«کُلَّما کانَتِ الْبَلوى وَ الاِخْتِبارُ اَعظَمَ کانَتِ الْمَثوبَةُ وَ الْجَزاءُ اَجْزَلَ»، هر اندازه آزمون پروردگار سخت‌تر و سنگین تر، پاداش الهی آن بیشتر خواهد بود. خدای متعال حضرت ابراهیم علیه السلام را به سنگین ترین آزمون ها مبتلا ساخت و وقتی ایشان از این آزمون های سخت سربلند شد، ذات اقدس الهی مقام والای امات را به ایشان عنایت فرمود.
امیرالمؤمنین علی علیه‌السلام در خطبه قاصعه به سابقه بنای خانه خدا از زمان حضرت آدم، به دلایل وجود کعبه در سرزمین سخت، خشک و بی آب اشاره و تصریح می‌کنند؛ خدای سبحان می‌توانست خانه کعبه را در خوش آب و هواترین مناطق زمین قرار دهد و بنایش را با سنگ‌های گران‌بهای زینتى بسازد، چنین نکرد مبادا مردم متوجه جهات مادى شوند و اجر و پاداششان کم گردد.
تاکنون نظری ثبت نشده است