display result search
سخنرانی از آیت‌الله عباس کعبی با موضوع «ایمان و نقش آن در تحقق زندگی پاک و خوشبختی واقعی»، سال 1401
ایمان نقطه آغاز برای خود سازی، جامعه پردازی و تمدن سازی در گام دوم انقلاب اسلامی است.
ایمان نقطه آغاز حرکت ملت ایران در نهضت امام خمینی(ره) و بستر ساز پیروزی انقلاب اسلامی بود. پشتیبان و نقطه اتکا و چراغ هدایت و پایه دعوت همه انبیاء الهی و ائمه علیهم السلام ایمان به خدا است.
مهمترین وظیفه هر مسلمان برای خود و خانواده اش تحقق ایمان در همه ابعاد زندگی است. ما دو نوع ایمان داریم که یکی ایمان سطحی و عوامانه و ناشی از تقلید و سنت های اجتماعی است و دیگری ایمان آگاهانه و عمیقی است که سرمایه بزرگ زندگی انسان است.
اسلام نظم عمومی زندگی را تأمین می کند و در چارچوب اسلام امنیت جانی، مالی و آبرویی انسان تأمین و معاملات، مناکحات و زاد و ولد انسان صحیح می شود ولی علاوه بر اسلام ما نیاز به ایمان هم داریم زیرا نجات اخروی مبتنی بر ایمان و عمل صالح است و اسلام ظاهری به تنهایی کفایت نمی کند.
اسلام مانند به تابعیت در آمدن در یک کشور است که هر کس شهادتین را به زبان بیاورد مسلمان می شود و هر کس شهادت به ولایت امیرالمؤمنین علیه السلام هم داد شیعه می شود ولی این اسلام و تشیع ظاهری است. خداوند در آیه 177 سوره بقره می فرماید ارزش واقعی آن است که انسان به خداوند، روز قیامت، فرشتگان الهی، قرآن کریم و انبیاء الهی ایمان واقعی بیاورد و در بعد عملی اهل انفاق باشد، نماز بخواند، زکات بدهد، وفای به عهد داشته باشد و در خوشی و ناخوشی مقاومت کند.
ما به همه انبیاء الهی ایمان داریم و هیچ تفرقه ای بین انبیاء الهی قائل نیستیم. اخیرا رژیم غاصب صهیونیستی برای تحریف دین الهی و جداکردن امت اسلامی از هویت واقعی خودش نقشه شیطانی کشیده اند و دینی را ابداع کرده اند به نام دین ابراهیمی و می گویند مشترکات همه ادیان ابراهیمی را بگیریم و همه یک دین مشترک داشته باشیم و یکی از اهداف سفر پاپ به این منطقه که با آیت الله سیستانی هم دیدار کرد این بود که این دین مجعول را جا بیندازند که شکست خوردند.
برخی در قالب چندگانه گرایی دینی می گوید که همه ادیان اهل نجات هستند. شرط اهل نجات بودن متدینان این است که به همه انبیاء الهی ایمان بیاورند و این ایمان باید به پیامبر اسلام صلوات الله علیه و آله ختم شود.
ایمان دارای بعد نظری و عملی است. انسان باید علاوه بر ایمان قلبی در عمل هم التزام به دین داشته باشد و اینکه برخی می گویند دلت باید پاک باشد حرف درستی نیست؛ قرآن کریم در آیات 135 و 136 سوره بقره یهود و نصارا را تخطئه می کند و می گوید اگر شما راست می گویید باید هم به همه انبیاء ایمان داشته باشید و هم اهل عمل صالح باشید.
یک بعد ایمان ارتباط با خداست که عبادت ها را شامل می شود که به آن ایمان عبادی می گوییم ولی یک بعد دوم ایمان هم وجود دارد که نامش ایمان سیاسی است به این صورت که اگر کسی ارتباطش با خدا در عبادات خوب باشد ولی پیرو رهبران الهی و تابع ولایت پیامبر و آلش نباشد مؤمن نیست.
ما معتقد به ولایت اهل بیت علیهم السلام هستیم و این ولایت چند بعد دارد که یک بعد مهم آن زعامت سیاسی است و اگر این بعد را قبول نداشته باشیم ایمانمان ناقص است.
تبلور ولایت پیامبر و اهل بیت ایشان در عصر غیبت در مرجعیت و ولایت فقیه است. مؤمن در عصر غیبت در بعد عبادی باید تابع یکی از مراجع باشد و در بعد سیاسی باید تابع ولایت فقیه باشد.
خداوند در آیه 62 سوره مبارکه نور تصریح می کند که انحصارا مؤمن کسی است که در امور مربوط به اجتماع مؤمنین که همان امور سیاسی است، تابع ولایت باشد.
بعد سوم ایمان هم ایمان اجتماعی است و خداوند در آیه 9 سوره حجرات می فرماید مؤمنان فراتر از مرزهای قومیتی و اختلاف سلیقه ها برادران هم هستند بنابراین برادری و احساس همبستگی از نظر اعتقادی شرط ایمان است و از نظر فقهی هم واجب شرعی است.
ایمان نقطه آغاز برای خود سازی، جامعه پردازی و تمدن سازی در گام دوم انقلاب اسلامی است.
ایمان نقطه آغاز حرکت ملت ایران در نهضت امام خمینی(ره) و بستر ساز پیروزی انقلاب اسلامی بود. پشتیبان و نقطه اتکا و چراغ هدایت و پایه دعوت همه انبیاء الهی و ائمه علیهم السلام ایمان به خدا است.
مهمترین وظیفه هر مسلمان برای خود و خانواده اش تحقق ایمان در همه ابعاد زندگی است. ما دو نوع ایمان داریم که یکی ایمان سطحی و عوامانه و ناشی از تقلید و سنت های اجتماعی است و دیگری ایمان آگاهانه و عمیقی است که سرمایه بزرگ زندگی انسان است.
اسلام نظم عمومی زندگی را تأمین می کند و در چارچوب اسلام امنیت جانی، مالی و آبرویی انسان تأمین و معاملات، مناکحات و زاد و ولد انسان صحیح می شود ولی علاوه بر اسلام ما نیاز به ایمان هم داریم زیرا نجات اخروی مبتنی بر ایمان و عمل صالح است و اسلام ظاهری به تنهایی کفایت نمی کند.
اسلام مانند به تابعیت در آمدن در یک کشور است که هر کس شهادتین را به زبان بیاورد مسلمان می شود و هر کس شهادت به ولایت امیرالمؤمنین علیه السلام هم داد شیعه می شود ولی این اسلام و تشیع ظاهری است. خداوند در آیه 177 سوره بقره می فرماید ارزش واقعی آن است که انسان به خداوند، روز قیامت، فرشتگان الهی، قرآن کریم و انبیاء الهی ایمان واقعی بیاورد و در بعد عملی اهل انفاق باشد، نماز بخواند، زکات بدهد، وفای به عهد داشته باشد و در خوشی و ناخوشی مقاومت کند.
ما به همه انبیاء الهی ایمان داریم و هیچ تفرقه ای بین انبیاء الهی قائل نیستیم. اخیرا رژیم غاصب صهیونیستی برای تحریف دین الهی و جداکردن امت اسلامی از هویت واقعی خودش نقشه شیطانی کشیده اند و دینی را ابداع کرده اند به نام دین ابراهیمی و می گویند مشترکات همه ادیان ابراهیمی را بگیریم و همه یک دین مشترک داشته باشیم و یکی از اهداف سفر پاپ به این منطقه که با آیت الله سیستانی هم دیدار کرد این بود که این دین مجعول را جا بیندازند که شکست خوردند.
برخی در قالب چندگانه گرایی دینی می گوید که همه ادیان اهل نجات هستند. شرط اهل نجات بودن متدینان این است که به همه انبیاء الهی ایمان بیاورند و این ایمان باید به پیامبر اسلام صلوات الله علیه و آله ختم شود.
ایمان دارای بعد نظری و عملی است. انسان باید علاوه بر ایمان قلبی در عمل هم التزام به دین داشته باشد و اینکه برخی می گویند دلت باید پاک باشد حرف درستی نیست؛ قرآن کریم در آیات 135 و 136 سوره بقره یهود و نصارا را تخطئه می کند و می گوید اگر شما راست می گویید باید هم به همه انبیاء ایمان داشته باشید و هم اهل عمل صالح باشید.
یک بعد ایمان ارتباط با خداست که عبادت ها را شامل می شود که به آن ایمان عبادی می گوییم ولی یک بعد دوم ایمان هم وجود دارد که نامش ایمان سیاسی است به این صورت که اگر کسی ارتباطش با خدا در عبادات خوب باشد ولی پیرو رهبران الهی و تابع ولایت پیامبر و آلش نباشد مؤمن نیست.
ما معتقد به ولایت اهل بیت علیهم السلام هستیم و این ولایت چند بعد دارد که یک بعد مهم آن زعامت سیاسی است و اگر این بعد را قبول نداشته باشیم ایمانمان ناقص است.
تبلور ولایت پیامبر و اهل بیت ایشان در عصر غیبت در مرجعیت و ولایت فقیه است. مؤمن در عصر غیبت در بعد عبادی باید تابع یکی از مراجع باشد و در بعد سیاسی باید تابع ولایت فقیه باشد.
خداوند در آیه 62 سوره مبارکه نور تصریح می کند که انحصارا مؤمن کسی است که در امور مربوط به اجتماع مؤمنین که همان امور سیاسی است، تابع ولایت باشد.
بعد سوم ایمان هم ایمان اجتماعی است و خداوند در آیه 9 سوره حجرات می فرماید مؤمنان فراتر از مرزهای قومیتی و اختلاف سلیقه ها برادران هم هستند بنابراین برادری و احساس همبستگی از نظر اعتقادی شرط ایمان است و از نظر فقهی هم واجب شرعی است.
تاکنون نظری ثبت نشده است