display result search
- 1207
- 1000
- 1000
- 1000
مسئله صلح امام حسن مجتبی (ع)
سخنرانی حجت الاسلام محمد رضایی تهرانی با موضوع "مسئله صلح امام حسن مجتبی (ع)"، سال 1400
عالی ترین و مهمترین فراز زندگی امام مجتبی (ع) که کمتر مورد توجه است، صلح امام مجتبی (ع) با معاویه است که مقام معظم رهبری از آن به قهرمانانه ترین نرمش تاریخ اهلبیت عصمت و طهارت و دوره امامت اشاره کرده‌اند. برای اینکه جایگاه صلح امام مجتبی (ع) با شخص معاویه و عبور از فضای سنگین اموی روشن شود، باید از نگاه بالاتری به این بحث بنگریم. مهمترین و تلخ ترین حادثه تاریخ بشر، حادثه فتنه سقیفه سازان بعد از رحلت رسول خدا بود، چون صد وبیست و چهار هزار پیامبر آمده بودند، تا پیامبر خاتم بیاید و ایشان وقتی آمد، خطوط کلی مشخص کرد و برای تداوم راه به امر الهی در غدیر خم انگشت اشاره رسول خدا، جریان امامت را به رهبری علی بن ابیطالب (ع) معرفی کرد. اسلام منهای ولایت مورد رضای خدا نیست، چون در گذر زمان دچار انحراف می شود. متاسفانه بعد از رحلت رسول خدا، عوامل مختلفی دست به دست هم دادند و جریان غدیر را به حاشیه بردند و در سقیفه مدیریت جهان اسلام را به انحراف کشاندند. دوره 250 ساله امامت و ولایت، یک خط سیر دارد که همان خط سیر امیرالمومنین است و دانستنش برای ما لازم است، چون وظیفه ما را در عصر غیبت همین خط سیر تعیین می کند.
در برابر حادثه انحراف رهبری امت از غدیر به سقیفه، امیرالمومنین به طور طبیعی چهارگزینه داشتند؛
1. امیرالمومنین یا باید در مقابل این جریان قهر می کردند و کنار می کشیدند و امت را به حال خود رها می کردند، اما امیرالمومنین با مدیریت صحنه در کنار رهبران جامعه، دلسوزانه ایستاد و برای نجات هویت اسلام تلاش کردند.
2. همراهی دنیا مدارانه بود که امیرالمومنین نخواستند با غاصبان خلافت همدستی کنند.
3. گزینه سوم این بود که حضرت بخواهند بجنگند و خونریزی کند تا خلافت را به دست بگیرند، ولی این هم گزینه مورد نظر امیرالمؤمنین نبود.
4. گزینه چهارم، استفاده از ابزار جنگ سرد تبلیغی بود که امیرالمؤمنین استفاده کردند و برای تبیین دو مطلب.اول، اثبات ناکارآمدی جریان سقیفه. دوم، اثبات ضرورت برگشت امت به جریان غدیر به عنوان تنها راه نجات.
ائمه هم بعد از امیرالمومنین این راه را دنبال کردند و امروزه تشیع به عنوان قسمت برجسته جهان اسلام در دنیا مطرح است. در برابر حکومت اموی، امام حسن (ع) نیز همان مشیء پدرشان امیرالمومنین را دنبال کردند و با معاویه صلح کردند و مواردی را در صلح نامه گنجاندند که همه به نفع جهان اسلام بود، اگر اجرا می شد. بعد از این صلح نامه چهره واقعی معاویه بر مسلمین آشکار شد و معاویه برخلاف موارد صلحنامه عمل کرد و به امیرالمؤمنین اهانت کرد و امام حسن (ع) با کلام نرم و مؤثر شان معاویه را رسوا کردند. بستر اسلام با صلح حسنی حفظ شد و تا به امروز ادامه پیدا کرد.
عالی ترین و مهمترین فراز زندگی امام مجتبی (ع) که کمتر مورد توجه است، صلح امام مجتبی (ع) با معاویه است که مقام معظم رهبری از آن به قهرمانانه ترین نرمش تاریخ اهلبیت عصمت و طهارت و دوره امامت اشاره کرده‌اند. برای اینکه جایگاه صلح امام مجتبی (ع) با شخص معاویه و عبور از فضای سنگین اموی روشن شود، باید از نگاه بالاتری به این بحث بنگریم. مهمترین و تلخ ترین حادثه تاریخ بشر، حادثه فتنه سقیفه سازان بعد از رحلت رسول خدا بود، چون صد وبیست و چهار هزار پیامبر آمده بودند، تا پیامبر خاتم بیاید و ایشان وقتی آمد، خطوط کلی مشخص کرد و برای تداوم راه به امر الهی در غدیر خم انگشت اشاره رسول خدا، جریان امامت را به رهبری علی بن ابیطالب (ع) معرفی کرد. اسلام منهای ولایت مورد رضای خدا نیست، چون در گذر زمان دچار انحراف می شود. متاسفانه بعد از رحلت رسول خدا، عوامل مختلفی دست به دست هم دادند و جریان غدیر را به حاشیه بردند و در سقیفه مدیریت جهان اسلام را به انحراف کشاندند. دوره 250 ساله امامت و ولایت، یک خط سیر دارد که همان خط سیر امیرالمومنین است و دانستنش برای ما لازم است، چون وظیفه ما را در عصر غیبت همین خط سیر تعیین می کند.
در برابر حادثه انحراف رهبری امت از غدیر به سقیفه، امیرالمومنین به طور طبیعی چهارگزینه داشتند؛
1. امیرالمومنین یا باید در مقابل این جریان قهر می کردند و کنار می کشیدند و امت را به حال خود رها می کردند، اما امیرالمومنین با مدیریت صحنه در کنار رهبران جامعه، دلسوزانه ایستاد و برای نجات هویت اسلام تلاش کردند.
2. همراهی دنیا مدارانه بود که امیرالمومنین نخواستند با غاصبان خلافت همدستی کنند.
3. گزینه سوم این بود که حضرت بخواهند بجنگند و خونریزی کند تا خلافت را به دست بگیرند، ولی این هم گزینه مورد نظر امیرالمؤمنین نبود.
4. گزینه چهارم، استفاده از ابزار جنگ سرد تبلیغی بود که امیرالمؤمنین استفاده کردند و برای تبیین دو مطلب.اول، اثبات ناکارآمدی جریان سقیفه. دوم، اثبات ضرورت برگشت امت به جریان غدیر به عنوان تنها راه نجات.
ائمه هم بعد از امیرالمومنین این راه را دنبال کردند و امروزه تشیع به عنوان قسمت برجسته جهان اسلام در دنیا مطرح است. در برابر حکومت اموی، امام حسن (ع) نیز همان مشیء پدرشان امیرالمومنین را دنبال کردند و با معاویه صلح کردند و مواردی را در صلح نامه گنجاندند که همه به نفع جهان اسلام بود، اگر اجرا می شد. بعد از این صلح نامه چهره واقعی معاویه بر مسلمین آشکار شد و معاویه برخلاف موارد صلحنامه عمل کرد و به امیرالمؤمنین اهانت کرد و امام حسن (ع) با کلام نرم و مؤثر شان معاویه را رسوا کردند. بستر اسلام با صلح حسنی حفظ شد و تا به امروز ادامه پیدا کرد.
تاکنون نظری ثبت نشده است