display result search
- 3572
- 1000
- 1000
- 1000
تفسیر آیه 22 سوره انفال
سخنرانی حجت الاسلام محسن قرائتی با موضوع تفسیر سوره انفال - آیه 22
«صُمّ» جمع «أصَم»، به معناى کر و «بُکم» جمع «أبکَم»، به معناى لال است، و در این جا کر و لال، کنایه از کسانى است که گوش به شنیدن حقّ نمى دهند و از بیان حقّ لب فرو بسته اند.
در تعبیرات قرآن، افرادى که تربیت الهى انبیا را نمى پذیرند و دل را تسلیم حقّ نمى کنند، گاهى به مرده تشبیه شده اند: «انّک لا تسمع الموتى»
گاهى به چهارپایان: «اولئک کالانعام»، «یأکلون کما تأکل الانعام»
گاهى به بدتر از چهارپایان: «کالانعام بل هم أضلّ»
و گاهى به بدترین جنبنده: «شرّ الدّوابّ»
حضرت على (ع) فرمود: بدترین جنبنده ها کسانى هستند که حقّ را مى فهمند، ولى لجاجت کرده و کفر مى ورزند.
گروهى در قیامت اقرار خواهند کرد که به سخن حقّ گوش فرا نمى دادند ویا در آن تعقّل نمى کردند و این سبب دوزخى شدن آنان شده است. «لو کنّا نسمع أو نعقل ما کنّا فى اصحاب السعیر» اگر گوش شنوا داشتیم، یا تعقّل مى کردیم، از دوزخیان نبودیم.
پیام ها
1- مدّعیان ایمان و کسانى که ملتزم به اطاعت از خدا و رسول نباشند، «و لا تکونوا کالّذین قالوا سمعنا و هم لایسمعون»، بدترین جنبندگانند. «انّ شرّ الدّوابّ»
2- ارزش انسان به خردورزى اوست، اگر تعقّل نکند، بدترین جنبندگان مى شود. «انّ شرّ الدّواب... الّذین لایعقلون» (آرى، داشتن گوش، زبان و عقل زمانى ارزش است که بهره گیرى صحیح از آنها شود. کسى که مثلاً با زبانش امر به معروف و نهى از منکر نمى کند، همچون لال است.)
3- کسانى که از تعالیم دین روى مى گردانند، بى خردند. «و لا تولّوا عنه... لا یعقلون»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
«صُمّ» جمع «أصَم»، به معناى کر و «بُکم» جمع «أبکَم»، به معناى لال است، و در این جا کر و لال، کنایه از کسانى است که گوش به شنیدن حقّ نمى دهند و از بیان حقّ لب فرو بسته اند.
در تعبیرات قرآن، افرادى که تربیت الهى انبیا را نمى پذیرند و دل را تسلیم حقّ نمى کنند، گاهى به مرده تشبیه شده اند: «انّک لا تسمع الموتى»
گاهى به چهارپایان: «اولئک کالانعام»، «یأکلون کما تأکل الانعام»
گاهى به بدتر از چهارپایان: «کالانعام بل هم أضلّ»
و گاهى به بدترین جنبنده: «شرّ الدّوابّ»
حضرت على (ع) فرمود: بدترین جنبنده ها کسانى هستند که حقّ را مى فهمند، ولى لجاجت کرده و کفر مى ورزند.
گروهى در قیامت اقرار خواهند کرد که به سخن حقّ گوش فرا نمى دادند ویا در آن تعقّل نمى کردند و این سبب دوزخى شدن آنان شده است. «لو کنّا نسمع أو نعقل ما کنّا فى اصحاب السعیر» اگر گوش شنوا داشتیم، یا تعقّل مى کردیم، از دوزخیان نبودیم.
پیام ها
1- مدّعیان ایمان و کسانى که ملتزم به اطاعت از خدا و رسول نباشند، «و لا تکونوا کالّذین قالوا سمعنا و هم لایسمعون»، بدترین جنبندگانند. «انّ شرّ الدّوابّ»
2- ارزش انسان به خردورزى اوست، اگر تعقّل نکند، بدترین جنبندگان مى شود. «انّ شرّ الدّواب... الّذین لایعقلون» (آرى، داشتن گوش، زبان و عقل زمانى ارزش است که بهره گیرى صحیح از آنها شود. کسى که مثلاً با زبانش امر به معروف و نهى از منکر نمى کند، همچون لال است.)
3- کسانى که از تعالیم دین روى مى گردانند، بى خردند. «و لا تولّوا عنه... لا یعقلون»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
تاکنون نظری ثبت نشده است