display result search
- 40
- 1000
- 1000
- 1000
لذت مناجات(شرح مناجات خمس عشر)، جلسه سی و سوم
سخنرانی آیت الله محمدتقی مصباح یزدی با موضوع «لذت مناجات»، جلسه سی و سوم، سال 1386
فراتر از هدف هایی که عموم مردم در مناجات ها و دعاهای خود در پی رسیدن به آنها هستند، هدفی والاتر به نام قرب به خداوند متعال وجود دارد که اولیاء و دوستان خاص خدا درصدد دستیابی به آن هستند. عموم مردم در آرزوی رسیدن به منافع و شادکامی هایی در آخرت هستند که نمونه آنها را در دنیا درک کرده اند و چشیده اند و درخواست رهایی از عذاب ها و رنج هایی در آخرت را دارند که در دنیا نیز به نوعی از آنها احتراز می جویند. آنان برای رسیدن به ثواب و نعمت های بهشتی و نجات از عقاب الاهی و عذاب جهنم به انجام تکالیف و وظایف خویش مبادرت می ورزند و از اینکه هدفی فراتر از آنها به نام قرب الهی وجود دارد که از مطلوبیت ذاتی برخوردار می باشد غافل هستند. در این راستا، حضرت در مناجات خود به معرفی خداجویانی می پردازند که اراده رسیدن به قرب الهی را دارند و برای رسیدن به این هدف متعالی و از بین راه های گوناگونی که برای دستیابی به آن وجود دارد، از خداوند می خواهند که راه کوتاه تر و کم خطرتر را به آنان بنماید، تا زودتر به هدف غایی خویش دست یابند.
سومین نکته ای که در مناجات حضرت بدان پرداخته شده است، نیاز به الگو و پیش گام جهت سیر و سلوک و پیمودن مسیر پرخطر و پرفراز و نشیب تعالی و تکامل است. چه اینکه در هر حرکتی به خصوص در سیر و حرکت معنوی، وجود الگو نقش اساسی در موفقیت انسان دارد و اگر انسان در سیر و حرکت خود از رفیقی شایسته و آشنای به مسیر نیل به معبود برخوردار باشد، با سرعت و اطمینان بیشتری راه را می پیماید. بر این اساس، حضرت به معرفی اوصاف پیش گامان مسیر سیر و سلوک و نیل به قرب الاهی پرداختند.
فراتر از هدف هایی که عموم مردم در مناجات ها و دعاهای خود در پی رسیدن به آنها هستند، هدفی والاتر به نام قرب به خداوند متعال وجود دارد که اولیاء و دوستان خاص خدا درصدد دستیابی به آن هستند. عموم مردم در آرزوی رسیدن به منافع و شادکامی هایی در آخرت هستند که نمونه آنها را در دنیا درک کرده اند و چشیده اند و درخواست رهایی از عذاب ها و رنج هایی در آخرت را دارند که در دنیا نیز به نوعی از آنها احتراز می جویند. آنان برای رسیدن به ثواب و نعمت های بهشتی و نجات از عقاب الاهی و عذاب جهنم به انجام تکالیف و وظایف خویش مبادرت می ورزند و از اینکه هدفی فراتر از آنها به نام قرب الهی وجود دارد که از مطلوبیت ذاتی برخوردار می باشد غافل هستند. در این راستا، حضرت در مناجات خود به معرفی خداجویانی می پردازند که اراده رسیدن به قرب الهی را دارند و برای رسیدن به این هدف متعالی و از بین راه های گوناگونی که برای دستیابی به آن وجود دارد، از خداوند می خواهند که راه کوتاه تر و کم خطرتر را به آنان بنماید، تا زودتر به هدف غایی خویش دست یابند.
سومین نکته ای که در مناجات حضرت بدان پرداخته شده است، نیاز به الگو و پیش گام جهت سیر و سلوک و پیمودن مسیر پرخطر و پرفراز و نشیب تعالی و تکامل است. چه اینکه در هر حرکتی به خصوص در سیر و حرکت معنوی، وجود الگو نقش اساسی در موفقیت انسان دارد و اگر انسان در سیر و حرکت خود از رفیقی شایسته و آشنای به مسیر نیل به معبود برخوردار باشد، با سرعت و اطمینان بیشتری راه را می پیماید. بر این اساس، حضرت به معرفی اوصاف پیش گامان مسیر سیر و سلوک و نیل به قرب الاهی پرداختند.
تاکنون نظری ثبت نشده است