display result search
- 368
- 1000
- 1000
- 1000
آمادگی های منتظران در دوران غیبت
سخنرانی حجت الاسلام دکتر ناصر رفیعی با موضوع «آمادگی های منتظران در دوران غیبت»، سال 1400
خیلی پیشنهاد خوبی است اینکه چند روزی اختصاص پیدا کرده به وجود مقدس حضرت حجت (ارواحنا فداه) ان‌شاالله که مفید باشد برای همه‌ی عزیزان و زوایایی از موضوع مهدویت و غیبت را برای عزیزان ما و مخاطبین عزیز روشن کند به ویژه جوان‌های گرامی. آن بحثی که من امروز می‌خواهم عرض کنم در واقع آمادگی‌هایی است که ما در دوران غیبت باید داشته باشیم. یا می‌توانیم هم عنوان آن را اینطوری تغییر بدهیم. انتظاراتی که امام زمان (ارواحنا فداه) از ما در دوران غیبت دارند که امروز دوران غیبت است. البته درست است مثلاً هزار و صد سال یا بیشتر غیبت طول کشیده است اما همه‌ی ما در تمام این هزار و خورده‌ای سال نبوده‌ایم. ما در یک مقطع عمر خودمان هستیم. شیخ مفید در یک مقطعی بوده است، علامه حلی در یک مقطعی بوده است. بزرگانی آن موقع وظیفه خودشان را می‌دیدند در اوایل کتاب‌های الغیبه بنویسند. مثل مرحوم شیخ طوسی الغیبه نوشته است. نعمانی کتاب الغیبه نوشته است. شیخ صدوق کتاب نوشته است. در هر مقطعی طبیعتاً افراد وظیفه‌ای داشته‌اند. الآن در زمان ما مثلاً رشته‌های دانشگاهی در مهدویت تأسیس شده است، دانشنامه نوشته شده است. همین برنامه‌ای که شما می‌سازید. هر کسی سعی کرده وظیفه خودش را در مقابل حضرت انجام بدهد. اما من یک نکته‌ای را می‌خواهم عرض کنم و آن نکته این است که ائمه ما به صورت کلی نگران دوران غیبت بوده‌اند. حالا با همه طولانی بودن آن. مثلاً شما این روایت را ملاحظه بفرمایید. وجود مقدس امام کاظم. (امام کاظم هنوز تا تولد حضرت حجت (ارواحنا فداه) خیلی فاصله دارد) «إِذَا فُقِدَ الْخَامِسُ مِنْ وُلْدِ السَّابِع» وقتی پنجمی از فرزندان هفتمی (هفتم امام کاظم است، پنجم می‌شود امام زمان) اگر فقد یعنی غیبت کند که آن زمان هنوز متولد نشده بوده «فَاللَّهَ اللَّهَ فِی أَدْیَانِکُم» مواظب دین‌تان باشید. کسی دین شما را از شما نگیرد. معلوم می‌شود امام نگران سارقین باورهای مردم بودند. و کسانی که دین مردم را از آنها اخذ می‌کنند. یعنی همان سختی دینداری در آخرالزمان. مثلاً راجع به خود پیامبر اکرم هم داریم که حضرت در زمان حیاط‌شان گاهی می‌فرمودند: «إِنِّی أَخافُ عَلَیْکُمْ اسْتِخْفَافاً بِالدِّین» من می‌ترسم بعد از خودم دین خفیف شمرده شود که همین اتفاق هم افتاد. «إِنِّی أَخافُ عَلَیْکُمْ المکاسب المحرمه» من می‌ترسم بر شما بر لقمه‌ها و کسب‌های حرام. یا «الشهوه الخفیه» از روابط پنهان یا مثلاً در بعضی از نقل‌ها دارد «قطیعه الرحم» از قطع رحم. که یک وقتی یک آقایی یادم هست که یک چیزی جمع‌آوری کرده بود نگرانی‌های پیامبر از آینده و اینها را آورده بود. «انی اخاف، انی اتخوف» من نگران هستم. حالا کأن ائمه‌ی ما برای دوران غیبت یک چنین پیش‌بینی‌ای داشته‌اند که مردمی که در دوران غیبت هستند، یکی از نگرانی‌هایشان این است که نتوانند دین‌شان را حفظ کنند. یا فرض کنید در پاره‌ای از نقل‌ها آمده است که اگر کسی در دوران غیبت دو ویژگی داشته باشد کلاس او خیلی بالا است. افضل از همه مردمان است. این را امام سجاد می‌فرماید که اگر کسی در دوران غیبت و در زمانی که حضرت حجت در بین مردم حضور ندارند یکی منتظر امام باشد، یکی باور به امام داشته باشد. هم قبول داشته باشد و هم انتظارش را بکشد، «افضل من اهل کل زمان» از همه زمان‌های گذشته بالاتر است. باز معلوم می‌شود این توجه به این نکته در روایات بوده است یا در بعضی از نقل‌های دیگر داریم که مثلاً فرد صبح مؤمن از خواب برمی‌خیزد ولی شب کافر می‌شود. «یصبح مؤمن و یمسی کافرا» اینها نشان‌دهنده نگرانی‌هایی است که در بین ائمه نسبت به این دوران بوده است. یا در همین دعاهایی که به ما تعلیم دادند. خب این دعاهایی که درباره امام زمان به ما تعلیم داده‌اند، بعضی از این دعاها قبل از تولد امام زمان است. حالا یا از امام صادق است، یا از امام باقر است یا از سایر ائمه است. گفتند شما در آن زمان این دعا را بخوانید که حالا هنوز امام زمان به دنیا هم نیامده است.
خیلی پیشنهاد خوبی است اینکه چند روزی اختصاص پیدا کرده به وجود مقدس حضرت حجت (ارواحنا فداه) ان‌شاالله که مفید باشد برای همه‌ی عزیزان و زوایایی از موضوع مهدویت و غیبت را برای عزیزان ما و مخاطبین عزیز روشن کند به ویژه جوان‌های گرامی. آن بحثی که من امروز می‌خواهم عرض کنم در واقع آمادگی‌هایی است که ما در دوران غیبت باید داشته باشیم. یا می‌توانیم هم عنوان آن را اینطوری تغییر بدهیم. انتظاراتی که امام زمان (ارواحنا فداه) از ما در دوران غیبت دارند که امروز دوران غیبت است. البته درست است مثلاً هزار و صد سال یا بیشتر غیبت طول کشیده است اما همه‌ی ما در تمام این هزار و خورده‌ای سال نبوده‌ایم. ما در یک مقطع عمر خودمان هستیم. شیخ مفید در یک مقطعی بوده است، علامه حلی در یک مقطعی بوده است. بزرگانی آن موقع وظیفه خودشان را می‌دیدند در اوایل کتاب‌های الغیبه بنویسند. مثل مرحوم شیخ طوسی الغیبه نوشته است. نعمانی کتاب الغیبه نوشته است. شیخ صدوق کتاب نوشته است. در هر مقطعی طبیعتاً افراد وظیفه‌ای داشته‌اند. الآن در زمان ما مثلاً رشته‌های دانشگاهی در مهدویت تأسیس شده است، دانشنامه نوشته شده است. همین برنامه‌ای که شما می‌سازید. هر کسی سعی کرده وظیفه خودش را در مقابل حضرت انجام بدهد. اما من یک نکته‌ای را می‌خواهم عرض کنم و آن نکته این است که ائمه ما به صورت کلی نگران دوران غیبت بوده‌اند. حالا با همه طولانی بودن آن. مثلاً شما این روایت را ملاحظه بفرمایید. وجود مقدس امام کاظم. (امام کاظم هنوز تا تولد حضرت حجت (ارواحنا فداه) خیلی فاصله دارد) «إِذَا فُقِدَ الْخَامِسُ مِنْ وُلْدِ السَّابِع» وقتی پنجمی از فرزندان هفتمی (هفتم امام کاظم است، پنجم می‌شود امام زمان) اگر فقد یعنی غیبت کند که آن زمان هنوز متولد نشده بوده «فَاللَّهَ اللَّهَ فِی أَدْیَانِکُم» مواظب دین‌تان باشید. کسی دین شما را از شما نگیرد. معلوم می‌شود امام نگران سارقین باورهای مردم بودند. و کسانی که دین مردم را از آنها اخذ می‌کنند. یعنی همان سختی دینداری در آخرالزمان. مثلاً راجع به خود پیامبر اکرم هم داریم که حضرت در زمان حیاط‌شان گاهی می‌فرمودند: «إِنِّی أَخافُ عَلَیْکُمْ اسْتِخْفَافاً بِالدِّین» من می‌ترسم بعد از خودم دین خفیف شمرده شود که همین اتفاق هم افتاد. «إِنِّی أَخافُ عَلَیْکُمْ المکاسب المحرمه» من می‌ترسم بر شما بر لقمه‌ها و کسب‌های حرام. یا «الشهوه الخفیه» از روابط پنهان یا مثلاً در بعضی از نقل‌ها دارد «قطیعه الرحم» از قطع رحم. که یک وقتی یک آقایی یادم هست که یک چیزی جمع‌آوری کرده بود نگرانی‌های پیامبر از آینده و اینها را آورده بود. «انی اخاف، انی اتخوف» من نگران هستم. حالا کأن ائمه‌ی ما برای دوران غیبت یک چنین پیش‌بینی‌ای داشته‌اند که مردمی که در دوران غیبت هستند، یکی از نگرانی‌هایشان این است که نتوانند دین‌شان را حفظ کنند. یا فرض کنید در پاره‌ای از نقل‌ها آمده است که اگر کسی در دوران غیبت دو ویژگی داشته باشد کلاس او خیلی بالا است. افضل از همه مردمان است. این را امام سجاد می‌فرماید که اگر کسی در دوران غیبت و در زمانی که حضرت حجت در بین مردم حضور ندارند یکی منتظر امام باشد، یکی باور به امام داشته باشد. هم قبول داشته باشد و هم انتظارش را بکشد، «افضل من اهل کل زمان» از همه زمان‌های گذشته بالاتر است. باز معلوم می‌شود این توجه به این نکته در روایات بوده است یا در بعضی از نقل‌های دیگر داریم که مثلاً فرد صبح مؤمن از خواب برمی‌خیزد ولی شب کافر می‌شود. «یصبح مؤمن و یمسی کافرا» اینها نشان‌دهنده نگرانی‌هایی است که در بین ائمه نسبت به این دوران بوده است. یا در همین دعاهایی که به ما تعلیم دادند. خب این دعاهایی که درباره امام زمان به ما تعلیم داده‌اند، بعضی از این دعاها قبل از تولد امام زمان است. حالا یا از امام صادق است، یا از امام باقر است یا از سایر ائمه است. گفتند شما در آن زمان این دعا را بخوانید که حالا هنوز امام زمان به دنیا هم نیامده است.
تاکنون نظری ثبت نشده است