display result search
سخنرانی استاد محمد شجاعی با موضوع "نماز، سکوی پرواز _ چهره باطنی نمازگزار"، جلسه ششم، سال 1387
چهره باطنی هرکس مربوط به نماز شخص است. نماز ستون شخصیت یک انسان است و دین همه حقیقت یک انسان است. اگر انسان دین نداشته باشد، یعنی شخصیت ندارد، چون ما در حرکت به سمت آخرت و ابدیت نیاز به یک شخصیت قوی قدرتمند و متناسب با حیات آخرت داریم. عالمی که بزرگتر از اینجاست احتیاج به شخصیت بزرگتر از اینجا دارد. فهم یعنی اینکه ما نتوانیم از یک فضای عالی برخوردار شویم و در عذاب باشیم. ما برای بهره‌برداری از شرایط زیستی آخرت به یک روح و شخصیت قدرتمند و قوی احتیاج داریم که باید در دنیا آن را بسازیم. برای ساختن بدن مناسب با آخرت باید اعمال قدرتمند داشته باشیم، باید معرفت قوی هم داشته باشیم تا روحمان ساخته شود. آنچه که به روح و جسم ما قدرت می‌دهد و شخصیت ما را استوار می‌کند، نماز است. کسی که نمازش ضعیف و بی‌کیفیت است، عمود دینش ضعیف است. در آخرتم هم نماز مبناست و اگر نماز قبول شود مابقی اعمال هم پذیرفته می‌شود. پس شخصیت اصلی هر انسانی از کیفیت ارتباطش با معبودش ناشی می‌شود. نماز نباید به حاشیه برود چون اگر به حاشیه برود چیزی از دینداری ما باقی نمی‌ماند. در دینداری حقیقی، نماز مهم‌ترین رکن است. نماز عامل جذب سایر خیرات هم است. یکی از مسائلی که منجر به جدی گرفتن نماز می‌شود، مراقبت از وقت نماز است. در روایت داریم که وای بر نمازگزارانی که در نمازشان سهل انگار هستند. این یک پیام مهم برای ماست که ارزش و جایگاه نماز را برای ما نشان می‌دهد. هیچ عملی نزد خدا محبوب‌تر از نماز نیست، چون نماز تماس مستقیم با خود خداست. انسان انگار در نماز به گونه‌ای در آغوش خداست. انسان وقتی که نماز می‌خواند روحش بوی خدا را می‌گیرد. نماز مانند ملاقات مؤثر با خداست.
چهره باطنی هرکس مربوط به نماز شخص است. نماز ستون شخصیت یک انسان است و دین همه حقیقت یک انسان است. اگر انسان دین نداشته باشد، یعنی شخصیت ندارد، چون ما در حرکت به سمت آخرت و ابدیت نیاز به یک شخصیت قوی قدرتمند و متناسب با حیات آخرت داریم. عالمی که بزرگتر از اینجاست احتیاج به شخصیت بزرگتر از اینجا دارد. فهم یعنی اینکه ما نتوانیم از یک فضای عالی برخوردار شویم و در عذاب باشیم. ما برای بهره‌برداری از شرایط زیستی آخرت به یک روح و شخصیت قدرتمند و قوی احتیاج داریم که باید در دنیا آن را بسازیم. برای ساختن بدن مناسب با آخرت باید اعمال قدرتمند داشته باشیم، باید معرفت قوی هم داشته باشیم تا روحمان ساخته شود. آنچه که به روح و جسم ما قدرت می‌دهد و شخصیت ما را استوار می‌کند، نماز است. کسی که نمازش ضعیف و بی‌کیفیت است، عمود دینش ضعیف است. در آخرتم هم نماز مبناست و اگر نماز قبول شود مابقی اعمال هم پذیرفته می‌شود. پس شخصیت اصلی هر انسانی از کیفیت ارتباطش با معبودش ناشی می‌شود. نماز نباید به حاشیه برود چون اگر به حاشیه برود چیزی از دینداری ما باقی نمی‌ماند. در دینداری حقیقی، نماز مهم‌ترین رکن است. نماز عامل جذب سایر خیرات هم است. یکی از مسائلی که منجر به جدی گرفتن نماز می‌شود، مراقبت از وقت نماز است. در روایت داریم که وای بر نمازگزارانی که در نمازشان سهل انگار هستند. این یک پیام مهم برای ماست که ارزش و جایگاه نماز را برای ما نشان می‌دهد. هیچ عملی نزد خدا محبوب‌تر از نماز نیست، چون نماز تماس مستقیم با خود خداست. انسان انگار در نماز به گونه‌ای در آغوش خداست. انسان وقتی که نماز می‌خواند روحش بوی خدا را می‌گیرد. نماز مانند ملاقات مؤثر با خداست.
تاکنون نظری ثبت نشده است