display result search
سخنرانی استاد محمد شجاعی با موضوع "تربیت فرزند"، جلسه بیست و هشتم
به دلیل فاصله سنی و اختلافاتی که در روحیات، اخلاقیات و عواطف متفاوت مربی و والدین با فرزند وجود دارد، امر تربیت کمی دشوار می‌شود. تنها راه اینکه بتوانیم تربیت خوب و موفق داشته باشیم، این است که کاری کنیم که فرزند بتواند به ما اعتماد کند و از ما حرف شنوی داشته باشد. پیامبر اکرم صلی الله در حدیثی می‌فرمایند: کسی که با کودکان دلسوزی نکند و بزرگان را گرامی ندارد از ما نیست. روحیه دلسوزی نسبت به کودکان و احترام گذاشتن نسبت به بزرگترها خیلی مهم است و باید در هر شخصی وجود داشته باشد. دلسوزی نسبت به کودک، یعنی اینکه نسبت به کوچکی، ضعف و نادانی کودک توجه داشته باشیم و با او به گونه‌ای رفتار نکنیم که گویی انسانی بزرگ و عاقل است. کودکان در عالم خود برای خود شخصیتی قائل هستند و ما هم به عنوان تربیتگر کودک باید این شخصیت را حفظ کنیم و با حوصله و صبوری با کودک رفتار کنیم. منظور از دلسوزی و عطوفت نسبت به کودکان، فقط فرزندان خود انسان نیست، بلکه دلسوزی و علاقه نسبت به همه کودکان مد نظر است. روحیه احترام به بزرگترها خیلی مهم است و انسان باید به والدین خودش احترام بگذارد، و این قاعده عالم خلقت است که اگر کسی به پدر و مادرش ظلم کند جوابش را می‌بیند. افراد مسن خیلی محترم هستند و مایه برکت هستند. در روایت داریم که اگر افراد پیر و مسن نبودند خداوند عذاب نازل می‌کرد. پس وجود این‌ها برکت است. پیامبر اکرم صلی الله خیلی نسبت به کودکان متواضع بودند و به آنها احترام می‌گذاشتند و به کودکان شخصیت می‌دادند. هر چقدر به کودکان احترام بگذاریم، به رشد شخصیتی آنها کمک کرده‌ایم. کودکان با ورودشان به حریم زندگی والدین به آنها این امکان را می‌دهند که پدر و مادر بتوانند با اینا کار کنند و سازندگی ایجاد کنند. احترام به کودکان و اهمیت و دلسوزی نسبت به کودکان سیره پیامبر اکرم بوده است. هنر انسانی و انسانیت به همین است که انسان بتواند با کودکان مهر رفتار کند و افراد مسن را گرامی بدارد و تکریم کند.
به دلیل فاصله سنی و اختلافاتی که در روحیات، اخلاقیات و عواطف متفاوت مربی و والدین با فرزند وجود دارد، امر تربیت کمی دشوار می‌شود. تنها راه اینکه بتوانیم تربیت خوب و موفق داشته باشیم، این است که کاری کنیم که فرزند بتواند به ما اعتماد کند و از ما حرف شنوی داشته باشد. پیامبر اکرم صلی الله در حدیثی می‌فرمایند: کسی که با کودکان دلسوزی نکند و بزرگان را گرامی ندارد از ما نیست. روحیه دلسوزی نسبت به کودکان و احترام گذاشتن نسبت به بزرگترها خیلی مهم است و باید در هر شخصی وجود داشته باشد. دلسوزی نسبت به کودک، یعنی اینکه نسبت به کوچکی، ضعف و نادانی کودک توجه داشته باشیم و با او به گونه‌ای رفتار نکنیم که گویی انسانی بزرگ و عاقل است. کودکان در عالم خود برای خود شخصیتی قائل هستند و ما هم به عنوان تربیتگر کودک باید این شخصیت را حفظ کنیم و با حوصله و صبوری با کودک رفتار کنیم. منظور از دلسوزی و عطوفت نسبت به کودکان، فقط فرزندان خود انسان نیست، بلکه دلسوزی و علاقه نسبت به همه کودکان مد نظر است. روحیه احترام به بزرگترها خیلی مهم است و انسان باید به والدین خودش احترام بگذارد، و این قاعده عالم خلقت است که اگر کسی به پدر و مادرش ظلم کند جوابش را می‌بیند. افراد مسن خیلی محترم هستند و مایه برکت هستند. در روایت داریم که اگر افراد پیر و مسن نبودند خداوند عذاب نازل می‌کرد. پس وجود این‌ها برکت است. پیامبر اکرم صلی الله خیلی نسبت به کودکان متواضع بودند و به آنها احترام می‌گذاشتند و به کودکان شخصیت می‌دادند. هر چقدر به کودکان احترام بگذاریم، به رشد شخصیتی آنها کمک کرده‌ایم. کودکان با ورودشان به حریم زندگی والدین به آنها این امکان را می‌دهند که پدر و مادر بتوانند با اینا کار کنند و سازندگی ایجاد کنند. احترام به کودکان و اهمیت و دلسوزی نسبت به کودکان سیره پیامبر اکرم بوده است. هنر انسانی و انسانیت به همین است که انسان بتواند با کودکان مهر رفتار کند و افراد مسن را گرامی بدارد و تکریم کند.
تاکنون نظری ثبت نشده است