display result search
- 273
- 1000
- 1000
- 1000
ارتباط فضل خداوند متعال با رسول اکرم صلی الله علیه و آله و سلم، جلسه دوم
سخنرانی آیت الله سید محمدمهدی میرباقری با موضوع «ارتباط فضل خداوند متعال با رسول اکرم صلی الله علیه و آله و سلم»، جلسه دوم، سال 1392
یکی از اسامی که پیامبر در قرآن با آن یاد شده اند فضل الهی است که خداوند بر همه بندگان جاری کرده است. فضل یعنی نعمتی که ما استحقاق آنرا نداشتیم ولی خدا به ما عطا کرده است. در مواقف مختلفی از ایشان با عنوان فضل خدا خصوصا برای مومنین یاد شده است. یکی از موارد این بود که خدا می فرماید: «یا أَیُّهَا النَّاسُ قَدْ جاءَتْکُمْ مَوْعِظَةٌ مِنْ رَبِّکُمْ وَ شِفاءٌ لِما فِی الصُّدُورِ وَ هُدىً وَ رَحْمَةٌ لِلْمُؤْمِنینَ» که گذشت این 4 مرتبه از هدایت قرآن است. بعد می فرماید «قُلْ بِفَضْلِ اللَّهِ وَ بِرَحْمَتِه فَبِذَالِکَ فَلْیَفْرَحُواْ هُوَ خَیرٌْ مِّمَّا یجَْمَعُون» این قرآن با این همه نعمت از فضل و رحمت الهی است که بر شما جاری شده است. و تمام نشاط شما باید به این نعمتی باشد که خداوند با فضل الهی بر شما جاری کرده است. بر این کتاب الهی متمسک بشوید. و این کتاب الهی برای شما از هر چیزی که جمع می کنید بهتر و خیر است. در روایات فضل و رحمت را به وجود نبی اکرم و امیرالمومنین تفسیر کرده است. یعنی اگر حقایق قرآن بر شما نازل می شود بواسطه وجود مقدس نبی اکرم و اهل بیت است که آنها معلمین حقیقی قرآن هستند. لذا حضرت آن جریان فضل است که واسطه نزول کتاب قرآن بر ماست. و نعمتی بالاتر از این هم نیست.
آیه بعدی در سوره احزاب بود که خداوند به بعضی از مقامات نبی اکرم صلی الله علیه و آله و سلم اشاره کرده که « یَأَیهَُّا النَّبىُِّ إِنَّا أَرْسَلْنَکَ شَاهِدًا وَ مُبَشِّرًا وَ نَذِیرًا * وَ دَاعِیًا إِلىَ اللَّهِ بِإِذْنِهِ وَ سِرَاجًا مُّنِیرًا» که در این آیه به هفت خصوصیت حضرت اشاره شده است. مقام نبوت حضرت که درهای غیب با او باز می شود، اخبار عالم غیب با این نبوت به ما می رسد، و رسالت حضرت که ماموریتی از طرف خداوند است برای اینکه ما را با خبر کنند از غیبی که از آن بی خبر هستیم، ایشان مقام شهادت دارند یعنی شاهد بر تمام امت ها و حتی انبیاء هستند و ظاهر و باطن همه را می بینند و این شهادت مقدمه شفاعت و دستگیری در دنیا و آخرت است. این وجود مقدس علاوه بر اینکه شاهد بر آنها هستند، شاهد بر همه هستی هستند. لذا عوالم قبل و بعد را می بینند، بشارت می دهند و انذار می کنند زیرا شاهد هستند، هم ما و هم آینده و گذشته ما را می بینند و بشارت می دهند. همه بشارت ها نسبت به توحید است و همه انذارهای حضرت نسبت به شرک است. حضرت معلم توحید است.
و نیز خداوند ایشان را دعوت کننده به سوی حضرت حق قرار داده است. این دعوت صرف لفظ نیست، بلکه وجود مقدس شان جذب حضرت حق شده اند و همه وجودشان دعوت و فراخوان است و بعد هم حضرت با زحمت و بلایی که تحمل کرده اند ما را به سوی خدا فرا می خوانند؛ که همان شفاعت ایشان است. یک نمونه آن حادثه عاشوراست. پیامبر برای اینکه ما را به سوی خدا دعوت کند این حادثه را تحمل کردند که ما در میدان محبت خدا قرار بگیریم. و نیز حضرت داعی هستند که به اذن خدا دعوت می کنند. یعنی دعوت ایشان دعوت خداوند متعال است. اگر ما به سمت خدا حرکت می کنیم، خود خدا ما را دعوت و هدایت کرده است و همه هدایت ها، هدایت خود اوست.
یکی از اسامی که پیامبر در قرآن با آن یاد شده اند فضل الهی است که خداوند بر همه بندگان جاری کرده است. فضل یعنی نعمتی که ما استحقاق آنرا نداشتیم ولی خدا به ما عطا کرده است. در مواقف مختلفی از ایشان با عنوان فضل خدا خصوصا برای مومنین یاد شده است. یکی از موارد این بود که خدا می فرماید: «یا أَیُّهَا النَّاسُ قَدْ جاءَتْکُمْ مَوْعِظَةٌ مِنْ رَبِّکُمْ وَ شِفاءٌ لِما فِی الصُّدُورِ وَ هُدىً وَ رَحْمَةٌ لِلْمُؤْمِنینَ» که گذشت این 4 مرتبه از هدایت قرآن است. بعد می فرماید «قُلْ بِفَضْلِ اللَّهِ وَ بِرَحْمَتِه فَبِذَالِکَ فَلْیَفْرَحُواْ هُوَ خَیرٌْ مِّمَّا یجَْمَعُون» این قرآن با این همه نعمت از فضل و رحمت الهی است که بر شما جاری شده است. و تمام نشاط شما باید به این نعمتی باشد که خداوند با فضل الهی بر شما جاری کرده است. بر این کتاب الهی متمسک بشوید. و این کتاب الهی برای شما از هر چیزی که جمع می کنید بهتر و خیر است. در روایات فضل و رحمت را به وجود نبی اکرم و امیرالمومنین تفسیر کرده است. یعنی اگر حقایق قرآن بر شما نازل می شود بواسطه وجود مقدس نبی اکرم و اهل بیت است که آنها معلمین حقیقی قرآن هستند. لذا حضرت آن جریان فضل است که واسطه نزول کتاب قرآن بر ماست. و نعمتی بالاتر از این هم نیست.
آیه بعدی در سوره احزاب بود که خداوند به بعضی از مقامات نبی اکرم صلی الله علیه و آله و سلم اشاره کرده که « یَأَیهَُّا النَّبىُِّ إِنَّا أَرْسَلْنَکَ شَاهِدًا وَ مُبَشِّرًا وَ نَذِیرًا * وَ دَاعِیًا إِلىَ اللَّهِ بِإِذْنِهِ وَ سِرَاجًا مُّنِیرًا» که در این آیه به هفت خصوصیت حضرت اشاره شده است. مقام نبوت حضرت که درهای غیب با او باز می شود، اخبار عالم غیب با این نبوت به ما می رسد، و رسالت حضرت که ماموریتی از طرف خداوند است برای اینکه ما را با خبر کنند از غیبی که از آن بی خبر هستیم، ایشان مقام شهادت دارند یعنی شاهد بر تمام امت ها و حتی انبیاء هستند و ظاهر و باطن همه را می بینند و این شهادت مقدمه شفاعت و دستگیری در دنیا و آخرت است. این وجود مقدس علاوه بر اینکه شاهد بر آنها هستند، شاهد بر همه هستی هستند. لذا عوالم قبل و بعد را می بینند، بشارت می دهند و انذار می کنند زیرا شاهد هستند، هم ما و هم آینده و گذشته ما را می بینند و بشارت می دهند. همه بشارت ها نسبت به توحید است و همه انذارهای حضرت نسبت به شرک است. حضرت معلم توحید است.
و نیز خداوند ایشان را دعوت کننده به سوی حضرت حق قرار داده است. این دعوت صرف لفظ نیست، بلکه وجود مقدس شان جذب حضرت حق شده اند و همه وجودشان دعوت و فراخوان است و بعد هم حضرت با زحمت و بلایی که تحمل کرده اند ما را به سوی خدا فرا می خوانند؛ که همان شفاعت ایشان است. یک نمونه آن حادثه عاشوراست. پیامبر برای اینکه ما را به سوی خدا دعوت کند این حادثه را تحمل کردند که ما در میدان محبت خدا قرار بگیریم. و نیز حضرت داعی هستند که به اذن خدا دعوت می کنند. یعنی دعوت ایشان دعوت خداوند متعال است. اگر ما به سمت خدا حرکت می کنیم، خود خدا ما را دعوت و هدایت کرده است و همه هدایت ها، هدایت خود اوست.
قطعات
-
عنوانزمانتعداد پخش
-
-
تاکنون نظری ثبت نشده است