display result search
سخنرانی حجت الاسلام محمدحسین رجائی خراسانی با موضوع «بزرگترین دشمن انسان نفس اماره اوست»، سال 1400
انسان موجودی دو بعدی است که از یک سو به عالم بالا و از سوی دیگر به عالم مادی نظر دارد به همین خاطر دو نوع حیات مادی و معنوی نیز برای او متصور است.
«وَمَا أُبَرِّئُ نَفْسِی ۚ إِنَّ النَّفْسَ لَأَمَّارَةٌ بِالسُّوءِ إِلَّا مَا رَحِمَ رَبِّی ۚ إِنَّ رَبِّی غَفُورٌ رَحِیمٌ
و من (خودستایی نکرده و) نفس خویش را از عیب و تقصیر مبرّا نمی‌دانم، زیرا نفس امّاره انسان را به کارهای زشت و ناروا سخت وا می‌دارد جز آنکه خدای من رحم کند، که خدای من بسیار آمرزنده و مهربان است.»
طبق این آیه شریفه نفس انسان همواره به انجام کارهای ناپسند امر می‌کند.
اگر انسان نفس اماره و یا همان بعد مادی وجود خود را کنترل نکند، پیروی از نفس، او را به هلاکت خواهد رساند و برعکس اگر با نفس خود مبارزه کند، به سعادت دنیا و آخرت دست پیدا خواهد کرد.
بزرگترین دشمن انسان نفس اماره اوست. انسان مومن و متقی همواره با نفس و خواهش‌های نفسانی خود مبارزه می‌کند چرا که می‌داند پیروی از نفس او را به ورطه هلاکت می‌کشاند.
هر یک از انبیاء و اولیاء الهی که به جایی رسیده‌اند از مبارزه با نفس است و مولای متقیان حضرت علی (ع) فرموده‌اند: «شجاع‌ترین افراد کسی است که بر نفس خود غلبه کند».
بزرگان دینی چند عامل برای مبارزه با نفس معرفی کرده‌اند که مهمترین آنها علم و دانش است.
کسی که در پی تحصیل علم و دانش است به خوبی از مضرات و آثار سوء ارتکاب گناه آگاهی دارد و در برابر خواهش‌های نفسانی مبارزه می‌کند.
دومین عامل موثر در مبارزه با نفس عقل است. عقل از جمله نعمت‌های الهی است که به انسان عزت و سربلندی می‌دهد. کسی که از این نعمت الهی برخوردار است، قدرت بیشتری در مهار امیال و خواسته‌های نفسانی خود دارد.
البته در طول تاریخ، افراد بسیاری از علما و بزرگان دینی بوده‌اند که با وجود داشتن علم سرشار و عقل وافر باز هم اسیر هواهای نفسانی شده‌اند. بنابراین بهترین روش برای در امان ماندن از آسیب هوای نفسانی پناه برن به خدا و کمک گرفتن از او است.
انسان موجودی دو بعدی است که از یک سو به عالم بالا و از سوی دیگر به عالم مادی نظر دارد به همین خاطر دو نوع حیات مادی و معنوی نیز برای او متصور است.
«وَمَا أُبَرِّئُ نَفْسِی ۚ إِنَّ النَّفْسَ لَأَمَّارَةٌ بِالسُّوءِ إِلَّا مَا رَحِمَ رَبِّی ۚ إِنَّ رَبِّی غَفُورٌ رَحِیمٌ
و من (خودستایی نکرده و) نفس خویش را از عیب و تقصیر مبرّا نمی‌دانم، زیرا نفس امّاره انسان را به کارهای زشت و ناروا سخت وا می‌دارد جز آنکه خدای من رحم کند، که خدای من بسیار آمرزنده و مهربان است.»
طبق این آیه شریفه نفس انسان همواره به انجام کارهای ناپسند امر می‌کند.
اگر انسان نفس اماره و یا همان بعد مادی وجود خود را کنترل نکند، پیروی از نفس، او را به هلاکت خواهد رساند و برعکس اگر با نفس خود مبارزه کند، به سعادت دنیا و آخرت دست پیدا خواهد کرد.
بزرگترین دشمن انسان نفس اماره اوست. انسان مومن و متقی همواره با نفس و خواهش‌های نفسانی خود مبارزه می‌کند چرا که می‌داند پیروی از نفس او را به ورطه هلاکت می‌کشاند.
هر یک از انبیاء و اولیاء الهی که به جایی رسیده‌اند از مبارزه با نفس است و مولای متقیان حضرت علی (ع) فرموده‌اند: «شجاع‌ترین افراد کسی است که بر نفس خود غلبه کند».
بزرگان دینی چند عامل برای مبارزه با نفس معرفی کرده‌اند که مهمترین آنها علم و دانش است.
کسی که در پی تحصیل علم و دانش است به خوبی از مضرات و آثار سوء ارتکاب گناه آگاهی دارد و در برابر خواهش‌های نفسانی مبارزه می‌کند.
دومین عامل موثر در مبارزه با نفس عقل است. عقل از جمله نعمت‌های الهی است که به انسان عزت و سربلندی می‌دهد. کسی که از این نعمت الهی برخوردار است، قدرت بیشتری در مهار امیال و خواسته‌های نفسانی خود دارد.
البته در طول تاریخ، افراد بسیاری از علما و بزرگان دینی بوده‌اند که با وجود داشتن علم سرشار و عقل وافر باز هم اسیر هواهای نفسانی شده‌اند. بنابراین بهترین روش برای در امان ماندن از آسیب هوای نفسانی پناه برن به خدا و کمک گرفتن از او است.
تاکنون نظری ثبت نشده است