display result search
- 1322
- 1000
- 1000
- 1000
ویژگی خاص امامت امام زمان (عج)
سخنرانی آیت الله سید محمدمهدی میرباقری با موضوع "ویژگی خاص امامت امام زمان (عج)"، سال 1400
یکی از امتحاناتی که برای شیعه با شهادت امام حسن عسکری (ع) اتفاق افتاد و امتحان بسیار مهمی هم بود، غیبت امام معصوم بود. این زمان یک دوره جدیدی از امتحانات بود که برای جامعه مومنین پیش آمد، در واقع ائمه پیشین زمینه را برای این امر مهم آماده کرده بودند. امام هادی و امام عسگری علیهم السلام در اردوگاه نظامی بودند و ارتباطشان با شیعیان مشکل بود اما در عین حال گسترده ترین شبکه هدایت شیعیان در دوران این بزرگواران بود، لذا با حضور کمرنگی که در بین شیعیان داشتند در واقع جامعه شیعه را برای این مهم آماده کردند.
مقام امامت مقام فوق‌العاده ای است به خصوص در مورد ائمه معصومین علیه السلام. امام شخصیت عادی نیست، زمانی که به امامت می رسد تمام امانات امام قبلی به امام بعدی منتقل می‌شود و از همه مهمتر اینکه آن روح بلند امامت به امام بعدی منتقل می شود و با این حقیقت به احوال و حقایق شیعیان اشراف پیدا می کند. سه تن از ائمه در دوران خردسالی به امامت رسیدند امام جواد علیه السلام، امام هادی علیه السلام و وجود مقدس صاحب الزمان. در دوران امام حسن عسکری (ع) درک شیعیان از امامت به حدی رشد کرده است که آن معنای واقعی امامت را در حد یک امام خردسال بپذیرند. این رشد و بلوغ حاصل تلاش ائمه پیشین است. در دوران امام جواد (ع) در جامعه هیچ انشعابی اتفاق نیفتاد و همه امامت ایشان را پذیرفتند. امامت شأن بسیار بالایی است. امامت پادشاهی نیست بلکه امامت بر امت و امری الهی است. امام زمان (عج) علاوه بر اینکه در خردسالی به امامت رسیدنن ویژگی به خصوص غایب بودن را هم دارند. امامت یعنی هدایت به امر و امت سازی. امامت در غیبت ویژگی خاص امامت حضرت صاحب الزمان (عج) است و ایشان این‌گونه امامت می کنند، ما باید به ایشان متصل شویم. امام در زمان غیبت همانگونه هدایت می کند که در زمان ظهور هدایت می کند.
یکی از امتحاناتی که برای شیعه با شهادت امام حسن عسکری (ع) اتفاق افتاد و امتحان بسیار مهمی هم بود، غیبت امام معصوم بود. این زمان یک دوره جدیدی از امتحانات بود که برای جامعه مومنین پیش آمد، در واقع ائمه پیشین زمینه را برای این امر مهم آماده کرده بودند. امام هادی و امام عسگری علیهم السلام در اردوگاه نظامی بودند و ارتباطشان با شیعیان مشکل بود اما در عین حال گسترده ترین شبکه هدایت شیعیان در دوران این بزرگواران بود، لذا با حضور کمرنگی که در بین شیعیان داشتند در واقع جامعه شیعه را برای این مهم آماده کردند.
مقام امامت مقام فوق‌العاده ای است به خصوص در مورد ائمه معصومین علیه السلام. امام شخصیت عادی نیست، زمانی که به امامت می رسد تمام امانات امام قبلی به امام بعدی منتقل می‌شود و از همه مهمتر اینکه آن روح بلند امامت به امام بعدی منتقل می شود و با این حقیقت به احوال و حقایق شیعیان اشراف پیدا می کند. سه تن از ائمه در دوران خردسالی به امامت رسیدند امام جواد علیه السلام، امام هادی علیه السلام و وجود مقدس صاحب الزمان. در دوران امام حسن عسکری (ع) درک شیعیان از امامت به حدی رشد کرده است که آن معنای واقعی امامت را در حد یک امام خردسال بپذیرند. این رشد و بلوغ حاصل تلاش ائمه پیشین است. در دوران امام جواد (ع) در جامعه هیچ انشعابی اتفاق نیفتاد و همه امامت ایشان را پذیرفتند. امامت شأن بسیار بالایی است. امامت پادشاهی نیست بلکه امامت بر امت و امری الهی است. امام زمان (عج) علاوه بر اینکه در خردسالی به امامت رسیدنن ویژگی به خصوص غایب بودن را هم دارند. امامت یعنی هدایت به امر و امت سازی. امامت در غیبت ویژگی خاص امامت حضرت صاحب الزمان (عج) است و ایشان این‌گونه امامت می کنند، ما باید به ایشان متصل شویم. امام در زمان غیبت همانگونه هدایت می کند که در زمان ظهور هدایت می کند.
کاربر مهمان
کاربر مهمان