display result search
- 859
- 1000
- 1000
- 1000
اجابت ندای دعوت الهی، جلسه سوم
سخنرانی از آیت الله سید محمدمهدی میرباقری با موضوع «اجابت ندای دعوت الهی»، جلسه سوم، سال 1400
آیه 7 سوره رعد« وَیَقُولُ الَّذِینَ کَفَرُوا لَوْلَا أُنْزِلَ عَلَیْهِ آیَةٌ مِنْ رَبِّهِ ۗ إِنَّمَا أَنْتَ مُنْذِرٌ ۖ وَلِکُلِّ قَوْمٍ هَادٍ» پیامبر گرامی برای همه امت ها و همه انسان ها مبعوث شدند و همه را انذار و بیدار باش می دهند. تمام انذارهای حضرت بر می گردد به شرک. کما اینکه تمام بشارت ها به بندگی و عبودیت حضرت حق بر می گردد. آیه 50 سوره والذاریات «فَفِرُّوا إِلَى اللَّهِ ۖ إِنِّی لَکُمْ مِنْهُ نَذِیرٌ مُبِینٌ»
انذاری که خدای متعال می کند این است که هیچ کسی جز خدا را به عنوان اله نگیرید. اگر اله گرفتید به رنج و عذاب می افتید. حضرت شاهد عالم هستند و می بینند اگر کسی سر در دامن غیر خدای متعال گذاشت کارش به کجا می رسد، لذا انذار می کنند. انذار از اولیای طاغوت، انذار از شرک و... . اصل شرک ها هم بر می گردد به ابلیس و اولیای طاغوت. آنها هستند که ما را دعوت به شرک می کنند. این انذار شرط توحید است. تا انسان اجتناب از غیر نکند به وادی توحید نمی رسد. به پیامبر ملحق شدن، با دین حضرت در عالم راه رفتن، راه رفتن با آن توحیدی که حضرت آوردن، کار آسانی نیست. در قیامت هر کسی را با امامشان صدا می زنند. ما در قیامت عنوانی نداریم. می گویند پیروان امیر مونان بیایند. پیروان معاویه بیایند و... مردم را با امامشان صدا می زنند و با امشان حشر دارند. هر کجا که امامشان باشد، آنها هم همانجا هستند و ملحق به امامشان هستند.
ما دو امام داریم. امامی که دعوت به خدا می کند و امامی که دعوت به آتش می کند. تمام هدایت را خدا به پیامبر داده است و به تعبیری امام کل است. تمام انبیا و اولیا ذیل ایشان در عالم حرکت می کنند. به پیامبر عرض کردند مگر همه شما امام نیستید؟ حضرت فرمود من رسول هم هستم. ولی بعد، خدای متعال ائمه ای از اهلبیت من قرار داده که با اینها درگیر می شوند و مقابله می کنند و حقشان را ضایع می کنند. شما مواظب باشید. هر کسی موالات با آنها داشته باشد، آنها را تصدیق کند و از آنها تبعیت کند، آنها از من هستند و با من هستند و در پایان به ملاقات حضرت می رسند.
آن رزقی که پیامبر آورده اند و آن سفره ای که حضرت پهن کرده اند، با امام می شود سر آن سفره بنشینید. راه اینکه ما اگر بخواهیم خدا را بشناسیم، اگر بخواهیم به معرفت برسیم، اگر بخواهیم به طاعت برسیم این است که دنبال پیامبر راه بیفتیم والا در عالم راه دیگری نیست. برای اینکه برسیم به آنچه پیامبر آورده نیاز و احتیاج به امام داریم. عالمی که در آن امام نباشد به درد زندگی نمی خورد. اگر ارتباط ما با امام قطع بشود باب هدایت بسته می شود. هر امامی طرح خود را دارد. باید در هر زمان با آن امام راه برویم. امامت ائمه علیهم السلام یک جریان به هم پیوسته است. اگر یکی انکار بشود همه انکار شده اند.
آیه 7 سوره رعد« وَیَقُولُ الَّذِینَ کَفَرُوا لَوْلَا أُنْزِلَ عَلَیْهِ آیَةٌ مِنْ رَبِّهِ ۗ إِنَّمَا أَنْتَ مُنْذِرٌ ۖ وَلِکُلِّ قَوْمٍ هَادٍ» پیامبر گرامی برای همه امت ها و همه انسان ها مبعوث شدند و همه را انذار و بیدار باش می دهند. تمام انذارهای حضرت بر می گردد به شرک. کما اینکه تمام بشارت ها به بندگی و عبودیت حضرت حق بر می گردد. آیه 50 سوره والذاریات «فَفِرُّوا إِلَى اللَّهِ ۖ إِنِّی لَکُمْ مِنْهُ نَذِیرٌ مُبِینٌ»
انذاری که خدای متعال می کند این است که هیچ کسی جز خدا را به عنوان اله نگیرید. اگر اله گرفتید به رنج و عذاب می افتید. حضرت شاهد عالم هستند و می بینند اگر کسی سر در دامن غیر خدای متعال گذاشت کارش به کجا می رسد، لذا انذار می کنند. انذار از اولیای طاغوت، انذار از شرک و... . اصل شرک ها هم بر می گردد به ابلیس و اولیای طاغوت. آنها هستند که ما را دعوت به شرک می کنند. این انذار شرط توحید است. تا انسان اجتناب از غیر نکند به وادی توحید نمی رسد. به پیامبر ملحق شدن، با دین حضرت در عالم راه رفتن، راه رفتن با آن توحیدی که حضرت آوردن، کار آسانی نیست. در قیامت هر کسی را با امامشان صدا می زنند. ما در قیامت عنوانی نداریم. می گویند پیروان امیر مونان بیایند. پیروان معاویه بیایند و... مردم را با امامشان صدا می زنند و با امشان حشر دارند. هر کجا که امامشان باشد، آنها هم همانجا هستند و ملحق به امامشان هستند.
ما دو امام داریم. امامی که دعوت به خدا می کند و امامی که دعوت به آتش می کند. تمام هدایت را خدا به پیامبر داده است و به تعبیری امام کل است. تمام انبیا و اولیا ذیل ایشان در عالم حرکت می کنند. به پیامبر عرض کردند مگر همه شما امام نیستید؟ حضرت فرمود من رسول هم هستم. ولی بعد، خدای متعال ائمه ای از اهلبیت من قرار داده که با اینها درگیر می شوند و مقابله می کنند و حقشان را ضایع می کنند. شما مواظب باشید. هر کسی موالات با آنها داشته باشد، آنها را تصدیق کند و از آنها تبعیت کند، آنها از من هستند و با من هستند و در پایان به ملاقات حضرت می رسند.
آن رزقی که پیامبر آورده اند و آن سفره ای که حضرت پهن کرده اند، با امام می شود سر آن سفره بنشینید. راه اینکه ما اگر بخواهیم خدا را بشناسیم، اگر بخواهیم به معرفت برسیم، اگر بخواهیم به طاعت برسیم این است که دنبال پیامبر راه بیفتیم والا در عالم راه دیگری نیست. برای اینکه برسیم به آنچه پیامبر آورده نیاز و احتیاج به امام داریم. عالمی که در آن امام نباشد به درد زندگی نمی خورد. اگر ارتباط ما با امام قطع بشود باب هدایت بسته می شود. هر امامی طرح خود را دارد. باید در هر زمان با آن امام راه برویم. امامت ائمه علیهم السلام یک جریان به هم پیوسته است. اگر یکی انکار بشود همه انکار شده اند.
تاکنون نظری ثبت نشده است