display result search
منو
تفسیر آیه 1 - 7 سوره غاشیه

تفسیر آیه 1 - 7 سوره غاشیه

  • 1 تعداد قطعات
  • 9 دقیقه مدت قطعه
  • 350 دریافت شده
سخنرانی حجت‌ الاسلام محسن قرائتی با موضوع تفسیر سوره غاشیه- آیه‌ 1- 7

هَلْ أَتَاکَ حَدِیثُ الْغَاشِیَةِ

وُجُوهٌ یَوْمَئِذٍ خَاشِعَةٌ

عَامِلَةٌ نَّاصِبَةٌ

تَصْلَى‏ نَاراً حَامِیَةً

تُسْقَى‏ مِنْ عَیْنٍ آنِیَةٍ

لَّیْسَ لَهُمْ طَعَامٌ إِلَّا مِن ضَرِیعٍ

لَّا یُسْمِنُ وَلَا یُغْنِى مِن جُوعٍ‏

ترجمه
آیا خبر آن حادثه فراگیر به تو رسیده است؟
در آن روز، چهره‏هایى خوار و زبونند.
(با آنکه) تلاش کرده و رنج برده‏اند.
(امّا) به آتشى سوزان درآیند.
و از چشمه‏اى جوشان نوشانده شوند.
و خوراکى جز خار خشک و تلخ ندارند.
که نه فربه کند و نه گرسنگى را از میان برد.


«غاشیة» به معناى پوشاننده است، و منظور از آن، حادثه قیامت است که همه را تحت پوشش قرار مى‏دهد. «عاملة» به معناى کوشنده و «ناصبة» به معناى کار پرمشقت است که انسان را خسته مى‏کند. «حامیة» به معناى بسیار داغ و «ءانیة» نهایت درجه سوزندگى است.
ممکن است مراد از «وجوه»، صاحبان وجوه و چهره‏هاى برجسته باشد، یعنى چهره‏هاى شاخص هر یک از دو گروه نیک و بد.
«ضریع» به فرموده پیامبر اکرم چیزى است در دوزخ شبیه به خار که از مردار بد بوتر و از آتش داغ‏تر و بسیار تلخ است. شاید گذاردن نام «ضریع» بر این خار به خاطر آن باشد که خوردن آن انسان را به فریاد و تضرّع وادار مى‏کند.
کارهاى پر زحمت فراوانى در دنیا انجام مى‏شود ولى به خاطر آنکه اخلاص در آن نیست یا طبق دستور الهى انجام نشده است و یا با عجب و غرور و منت و گناه و شرک همراه بوده، حبط مى‏شود و هدر مى‏رود و در قیامت مورد بهره قرار نمى‏گیرد.
در جهان بینى الهى، عنصر کار باید با عنصر هدف و جهت و عنصر رهبرى هم‏سو و مقدّس باشند.

پیام ها
1- حادثه قیامت چنان فراگیر است، که همه باید به فکر آن باشند. «هل اتاک حدیث الغاشیة»
2- هر تلاش و زحمتى، در قیامت مفید نخواهد بود. «عاملة ناصبة»
3- تنها گروه مخلص از تلاش‏هاى خود بهره خواهند گرفت. «لسعیها راضیة»
4- معاد جسمانى است، زیرا مسئله چاقى و لاغرى تنها در مورد اجسام قابل قبول است. «لایُسمن»
توضیحات
سیماى سوره غاشیه‏
این سوره بیست و شش آیه دارد و در مکّه نازل شده است.
«غاشیه» یکى از نام‏هاى قیامت است که در آیه اول این سوره و نام سوره نیز قرار گرفته است.
همانند دیگر سوره‏هاى مکى، این سوره نیز به حالات بهشتیان و دوزخیان در قیامت پرداخته و در مقام انذار مشرکان و بشارت به مؤمنان است.
آنگاه نشانه‏هاى قدرت الهى در آفرینش زمین و آسمان و برخى موجودات، بیان شده است، که هم استدلالى بر یگانگى مبدء هستى است و هم دلیلى بر قدرت خداوند بر آفرینش دوباره انسان‏ها در قیامت. و در پایان، پیامبرش را فرمان مى‏دهد تا همواره مردم را تذکّر دهد و ارشاد کند و البتّه بداند که قرار نیست همه به او ایمان آورند و خداوند اراده کرده است که انسان‏ها با اختیارشان راه خود را انتخاب نمایند.


منبع: پایگاه درس هایی از قرآن

قطعات

  • عنوان
    زمان
  • 9:36

مشخصات

ثبت نقد و نظر نقد و نظر

    تاکنون نظری ثبت نشده است

تصاویر

پایگاه سخنرانی مذهبی