display result search
- 1742
- 1000
- 1000
- 1000
تفسیر آیه 38 - 42 سوره عبس
سخنرانی حجت الاسلام محسن قرائتی با موضوع تفسیر سوره عبس- آیه 38 - 42
وُجُوهٌ یَوْمَئِذٍ مُّسْفِرَةٌ
ضَاحِکَةٌ مُّسْتَبْشِرَةٌ
وَ وُجُوهٌ یَوْمَئِذٍ عَلَیْهَا غَبَرَةٌ
تَرْهَقُهَا قَتَرَةٌ
أُوْلَئِکَ هُمُ الْکَفَرَةُ الْفَجَرَةُ
ترجمه
چهره هایى در آن روز درخشانند
خندان و شادمانند
و چهره هایى در آن روز، غبار (غم) بر آنها نشسته.
و تیرگى و سیاهى، چهره آنان را پوشانده است.
اینان همان کافران بدکردارند.
«مستبشرة» با خبر شدن از مطلب شادى که از آن بشره و پوست صورت شکفته شود. «غَبرة» و غُبار به معناى گرد خاک فرونشسته برچیزى است. «قَترة»، دود سیاهى است که برمى خیزد و «رهق» به معناى فراگرفتن و پوشاندن است.
این آیات، مردم را در قیامت به دو دسته تقسیم مى کند: اهل سعادت و اهل شقاوت، که هر دو گروه با سیما و چهره شان شناخته مى شوند. چون صورت انسان، آئینه سیرت اوست و شادى و غم درونى او در چهره اش ظاهر مى گردد.
این سوره با چهره درهم کشیدن در دنیا آغاز و با چهره دود آلوده شدن در قیامت پایان مىیابد. «عَبَس....تَرهقُها قتره»
«کَفرة» جمع کافر و «فَجرة» جمع فاجر است. اولى اشاره به فساد عقیده دارد و دومى اشاره به فساد عمل.
پیام ها
1- معاد جسمانى است. «وجوه یومئذ...»
2- چهره باز و خندان یک ارزش است. «مسفرة، ضاحکة»
3- خندههاى قیامت، بر اساس بشارت به آیندهاى روشن است. «ضاحکة مستبشرة»
4- آلودگى به گناه در دنیا، سبب آلودگى چهره در قیامت مىشود. «ترهقها قَتره اولئک هم الکَفَرةُ الفجرة»
5 - کفر، سبب ارتکاب گناه و فسق و فجور است. «الکفرة الفجرة»
6- صورتِ اهل ایمان و تقوا، شاد و خندان است. (به قرینه اینکه صورتِ اهل کفر و فجور، دود آلود است) «وجوه یومئذ مسفرة... وجوه یومئذ علیها غبرة»
7- از بهترین شیوه هاى تبلیغ، مقایسه است. «وجوهٌ... وجوهٌ»
8 - گناه، باعث مى شود که چهره پاک الهى انسان، با نقابى زشت و سیاه پوشیده شود. «علیها غَبرة ترهقها قترة»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
وُجُوهٌ یَوْمَئِذٍ مُّسْفِرَةٌ
ضَاحِکَةٌ مُّسْتَبْشِرَةٌ
وَ وُجُوهٌ یَوْمَئِذٍ عَلَیْهَا غَبَرَةٌ
تَرْهَقُهَا قَتَرَةٌ
أُوْلَئِکَ هُمُ الْکَفَرَةُ الْفَجَرَةُ
ترجمه
چهره هایى در آن روز درخشانند
خندان و شادمانند
و چهره هایى در آن روز، غبار (غم) بر آنها نشسته.
و تیرگى و سیاهى، چهره آنان را پوشانده است.
اینان همان کافران بدکردارند.
«مستبشرة» با خبر شدن از مطلب شادى که از آن بشره و پوست صورت شکفته شود. «غَبرة» و غُبار به معناى گرد خاک فرونشسته برچیزى است. «قَترة»، دود سیاهى است که برمى خیزد و «رهق» به معناى فراگرفتن و پوشاندن است.
این آیات، مردم را در قیامت به دو دسته تقسیم مى کند: اهل سعادت و اهل شقاوت، که هر دو گروه با سیما و چهره شان شناخته مى شوند. چون صورت انسان، آئینه سیرت اوست و شادى و غم درونى او در چهره اش ظاهر مى گردد.
این سوره با چهره درهم کشیدن در دنیا آغاز و با چهره دود آلوده شدن در قیامت پایان مىیابد. «عَبَس....تَرهقُها قتره»
«کَفرة» جمع کافر و «فَجرة» جمع فاجر است. اولى اشاره به فساد عقیده دارد و دومى اشاره به فساد عمل.
پیام ها
1- معاد جسمانى است. «وجوه یومئذ...»
2- چهره باز و خندان یک ارزش است. «مسفرة، ضاحکة»
3- خندههاى قیامت، بر اساس بشارت به آیندهاى روشن است. «ضاحکة مستبشرة»
4- آلودگى به گناه در دنیا، سبب آلودگى چهره در قیامت مىشود. «ترهقها قَتره اولئک هم الکَفَرةُ الفجرة»
5 - کفر، سبب ارتکاب گناه و فسق و فجور است. «الکفرة الفجرة»
6- صورتِ اهل ایمان و تقوا، شاد و خندان است. (به قرینه اینکه صورتِ اهل کفر و فجور، دود آلود است) «وجوه یومئذ مسفرة... وجوه یومئذ علیها غبرة»
7- از بهترین شیوه هاى تبلیغ، مقایسه است. «وجوهٌ... وجوهٌ»
8 - گناه، باعث مى شود که چهره پاک الهى انسان، با نقابى زشت و سیاه پوشیده شود. «علیها غَبرة ترهقها قترة»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
تاکنون نظری ثبت نشده است