display result search
- 2151
- 1000
- 1000
- 1000
تفسیر آیه 32 - 37 سوره مدثر
سخنرانی حجت الاسلام محسن قرائتی با موضوع تفسیر سوره مدثر- آیه 32 -37
کَلَّا وَالْقَمَرِ
وَالَّیْلِ إِذْ أَدْبَرَ
وَالصُّبْحِ إِذَآ أَسْفَرَ
إِنَّهَا لَإِحْدَى الْکُبَرِ
نَذِیراً لِّلْبَشَرِ
لِمَن شَآءَ مِنکُمْ أَن یَتَقَدَّمَ أَوْ یَتَأَخَّرَ
ترجمه
به ماه سوگند، چنین نیست (که کفّار مىپندارند).
به شب، آنگاه که پشت مىکند سوگند.
به صبح، آنگاه که آشکار مىشود سوگند.
که این (دوزخ)، یکى از بزرگترین پدیده هاست.
هشدارى، براى بشر است.
براى هرکس ازشما که بخواهد (در کار خیر) مقدّم شود یا متأخر باشد.
«اَسفر» از «سَفر» به معناى پرده برداشتن و آشکار کردن است و به زنان بى حجاب، «سافرات» مى گویند.
«کُبَر» جمع «کُبرى» به معناى بزرگتر است، یعنى این عذابى که در آیات قبل بیان شد، تنها یکى از عذابهاى بزرگ الهى است و عذابهاى بزرگ دیگرى نیز وجود دارد.
ماه، به خاطر حرکت به دور زمین، نور رسانى در شب، زیبایى و تقویم طبیعى بودن، ایجاد جزر و مدّ و نقشهاى دیگر آن در هستى، یکى از آیات بزرگ الهى است که سزاوار است به آن سوگند یاد شود.
خداوند در قرآن به تمام بخشهاى زمان یکبار سوگند یاد کرده است ولى به هنگام سحر سه بار سوگند یاد مىکند. «و الفجر» «و الصبح»(، «و الضحى»، «و العصر» هر کدام یک بار آمده، امّا آنگاه که شب پایان مىپذیرد و سحر مى شود، با سه تعبیر آمده است: «واللیل اذ ادبر»)، «واللیل اذا یسر»، «واللیل اذا عسعس»
امام کاظم (ع) فرمود: هرکس به سوى پذیرفتن ولایت ما پیشى گرفت، از دوزخ دور مى شود و هرکس از پذیرش ولایت ما عقب افتاد، در رفتن به دوزخ جلو مى افتد.
پیام ها
1- آفریده هاى خداوند در طبیعت از چنان اهمیّتى برخوردارند که قابل سوگند هستند. «والقمر، واللیل... والصبح»
2- هشدارهاى پیامبر اسلام براى همه بشر است. «نذیراً للبشر»
3- براى هدایت آنان، هشدار دادن امرى ضرورى است. «نذیراً للبشر»
4- انسان داراى اختیار و اراده است. «لمن شاء»
5 - انسان دیندار از دیگران جلوتر است و فرد بىدین عقب مانده است. «لمن شاء منکم ان یتقدّم او یتأخّر»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
کَلَّا وَالْقَمَرِ
وَالَّیْلِ إِذْ أَدْبَرَ
وَالصُّبْحِ إِذَآ أَسْفَرَ
إِنَّهَا لَإِحْدَى الْکُبَرِ
نَذِیراً لِّلْبَشَرِ
لِمَن شَآءَ مِنکُمْ أَن یَتَقَدَّمَ أَوْ یَتَأَخَّرَ
ترجمه
به ماه سوگند، چنین نیست (که کفّار مىپندارند).
به شب، آنگاه که پشت مىکند سوگند.
به صبح، آنگاه که آشکار مىشود سوگند.
که این (دوزخ)، یکى از بزرگترین پدیده هاست.
هشدارى، براى بشر است.
براى هرکس ازشما که بخواهد (در کار خیر) مقدّم شود یا متأخر باشد.
«اَسفر» از «سَفر» به معناى پرده برداشتن و آشکار کردن است و به زنان بى حجاب، «سافرات» مى گویند.
«کُبَر» جمع «کُبرى» به معناى بزرگتر است، یعنى این عذابى که در آیات قبل بیان شد، تنها یکى از عذابهاى بزرگ الهى است و عذابهاى بزرگ دیگرى نیز وجود دارد.
ماه، به خاطر حرکت به دور زمین، نور رسانى در شب، زیبایى و تقویم طبیعى بودن، ایجاد جزر و مدّ و نقشهاى دیگر آن در هستى، یکى از آیات بزرگ الهى است که سزاوار است به آن سوگند یاد شود.
خداوند در قرآن به تمام بخشهاى زمان یکبار سوگند یاد کرده است ولى به هنگام سحر سه بار سوگند یاد مىکند. «و الفجر» «و الصبح»(، «و الضحى»، «و العصر» هر کدام یک بار آمده، امّا آنگاه که شب پایان مىپذیرد و سحر مى شود، با سه تعبیر آمده است: «واللیل اذ ادبر»)، «واللیل اذا یسر»، «واللیل اذا عسعس»
امام کاظم (ع) فرمود: هرکس به سوى پذیرفتن ولایت ما پیشى گرفت، از دوزخ دور مى شود و هرکس از پذیرش ولایت ما عقب افتاد، در رفتن به دوزخ جلو مى افتد.
پیام ها
1- آفریده هاى خداوند در طبیعت از چنان اهمیّتى برخوردارند که قابل سوگند هستند. «والقمر، واللیل... والصبح»
2- هشدارهاى پیامبر اسلام براى همه بشر است. «نذیراً للبشر»
3- براى هدایت آنان، هشدار دادن امرى ضرورى است. «نذیراً للبشر»
4- انسان داراى اختیار و اراده است. «لمن شاء»
5 - انسان دیندار از دیگران جلوتر است و فرد بىدین عقب مانده است. «لمن شاء منکم ان یتقدّم او یتأخّر»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
تاکنون نظری ثبت نشده است