display result search
- 1363
- 1000
- 1000
- 1000
تفسیر آیه 6 سوره تغابن
سخنرانی حجت الاسلام محسن قرائتی با موضوع تفسیر سوره تغابن- آیه 6
ذَلِکَ بَِأنَّهُ کَانَت تَّأْتِیهِمْ رُسُلُهُم بِالْبَیِّنَاتِ فَقَالُواْ أَ بَشَرٌ یَهْدُونَنَا فَکَفَرُواْ وَتَوَلَّواْ وَّاسْتَغْنَى اللَّهُ وَاللَّهُ غَنِىٌّ حَمِیدٌ
ترجمه
این (کیفر) به خاطر آن است که پیامبرانشان همراه با دلایل روشن (و معجزات) به سراغ آنها آمده بودند، و آنان (به جاى پذیرش و ایمان آوردن به آنها) گفتند: آیا انسانى (مثل خودمان) ما را هدایت کند؟ از این رو کفر ورزیدند و (به پیامبران و دستورات الهى) پشت کردند و خداوند (از ایمان آنان) بىنیاز است و خداوند بىنیاز و ستوده است.
تبلیغ انواعى دارد و بهترین نوع آن تبلیغ عملى است. خداوند، پیامبران را از جنس بشر قرار داد تا تمام تلخ و شیرینىهاى زندگى را همانند مردم بچشند و در عمل راهنماى آنان باشند، ولى برخى کوته فکران بشر بودن را نقص مىپنداشتند و مىگفتند: «أ بشر یهدوننا» آیا بشرى مثل خود ما راهنماى ما باشد؟!
«استغنى» از ریشه «غنى» به معناى بىنیازى است. این امر براى خداوند به جا و به حق است. «و استغنى اللّه و اللّه غنىّ» امّا براى انسانى که سر تا پا نیاز است، بدترین صفت بىنیاز پنداشتن خود است، چنانکه قرآن در سه مورد به آن اشاره کرده است:
«امّا من استغنى فانت له تصدّى» آیا کسىکه خود را مستغنى مىپندارد، تو متصدّى او مىشوى؟
«امّا من بخل و استغنى و کذّب بالحُسنى فسنیسّره للعسرى»، امّا کسىکه بخل ورزد و بىنیازى جوید و پاداش برتر الهى را تکذیب کند، بزودى او را در دشوارى قرار مىدهیم.
«انّ الانسان لیطغى أن راهُ استغنى»، انسانى که خود را بىنیاز پندارد، دست به طغیان خواهد زد.
شبهه افکنى و ایجاد شک و تردید میان مؤمنان، شیوه کافران متکبّر است. در این آیه مىگویند: آیا بشرى مثل ما هدایتگر ما باشد؟ «أبشر یهدوننا»؛ در جاى دیگر مى گفتند: از کجا مىدانید که صالح فرستاده خداست؟! «أتعلمون انّ صالحاً مرسل من ربه»؛ و در مورد دیگر گفتند: چگونه یک فقیر، فرمانده و حاکم شود؟! «انّى یکون له الملک»
کفّار دلیل ندارند فقط استبعاد مىکنند. درباره نبوّت مى گویند: چگونه یک بشر مىتواند راهنماى جامعه بشرى شود؟ «أبشرٌ یهدوننا» در مورد معاد نیز مىگویند: چگونه بعد از آن که جسم ما پوسید و در زمین محو شد، دوباره زنده مىشویم؟ «ءاذا ضللنا فى الارض ءانّا لفى خلق جدید»
خداوند به ایمان و توجه مردم نیازى ندارد. «فکفروا و تولّوا و استغنى اللّه» چنانکه در جاى دیگر مى فرماید: «ان تکفروا انتم و مَن فى الارض جمیعاً فانّ اللّه لغنىّ حمید» اگر شما و تمام مردم زمین کافر شوید، همانا خداوند بىنیاز و ستوده است. آرى، اگر همه مردم رو به خورشید یا پشت به خورشید خانه بسازند در خورشید اثرى ندارد.
و در آیه اى دیگر مىخوانیم: «و من کفر فان اللّه غنىّ عن العالمین» هرکس کافر شود، بداند که خداوند از تمام هستى بىنیاز است.
پیام ها
1- تاریخ گذشتگان را تحلیل و بررسى کنید. «فذاقوا وبال امرهم - ذلک بانه کانت...»
2- قهر الهى بعد از اتمام حجت است. «عذاب الیم - ذلک بانه کانت تأتیهم رسلهم»
3- خداوند براى هدایت بشر در طول تاریخ، پیامبران متعددى را پیاپى فرستاده است. «کانت تأتیهم» («کانت»، بیانگر استمرار در گذشته است).
4- تمام انبیا، دلائل روشن و معجزه داشته اند. «تأتیهم رسلهم بالبینات»
5 - کفار، بدون تأمل در دلایل پیامبران، در حقانیت آنها ایجاد شک و تردید مىکردند. «فقالوا...» («فاء» بیانگر عدم تأمّل است.)
6- از دید کافران، بشر بودن براى پیامبران نقطه ضعف است. «فقالوا أبشرٌ یهدوننا»
7- خداوند در ذات، بىنیاز و در افعال، حمید و شایسته ستایش است. «غنى حمید»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
ذَلِکَ بَِأنَّهُ کَانَت تَّأْتِیهِمْ رُسُلُهُم بِالْبَیِّنَاتِ فَقَالُواْ أَ بَشَرٌ یَهْدُونَنَا فَکَفَرُواْ وَتَوَلَّواْ وَّاسْتَغْنَى اللَّهُ وَاللَّهُ غَنِىٌّ حَمِیدٌ
ترجمه
این (کیفر) به خاطر آن است که پیامبرانشان همراه با دلایل روشن (و معجزات) به سراغ آنها آمده بودند، و آنان (به جاى پذیرش و ایمان آوردن به آنها) گفتند: آیا انسانى (مثل خودمان) ما را هدایت کند؟ از این رو کفر ورزیدند و (به پیامبران و دستورات الهى) پشت کردند و خداوند (از ایمان آنان) بىنیاز است و خداوند بىنیاز و ستوده است.
تبلیغ انواعى دارد و بهترین نوع آن تبلیغ عملى است. خداوند، پیامبران را از جنس بشر قرار داد تا تمام تلخ و شیرینىهاى زندگى را همانند مردم بچشند و در عمل راهنماى آنان باشند، ولى برخى کوته فکران بشر بودن را نقص مىپنداشتند و مىگفتند: «أ بشر یهدوننا» آیا بشرى مثل خود ما راهنماى ما باشد؟!
«استغنى» از ریشه «غنى» به معناى بىنیازى است. این امر براى خداوند به جا و به حق است. «و استغنى اللّه و اللّه غنىّ» امّا براى انسانى که سر تا پا نیاز است، بدترین صفت بىنیاز پنداشتن خود است، چنانکه قرآن در سه مورد به آن اشاره کرده است:
«امّا من استغنى فانت له تصدّى» آیا کسىکه خود را مستغنى مىپندارد، تو متصدّى او مىشوى؟
«امّا من بخل و استغنى و کذّب بالحُسنى فسنیسّره للعسرى»، امّا کسىکه بخل ورزد و بىنیازى جوید و پاداش برتر الهى را تکذیب کند، بزودى او را در دشوارى قرار مىدهیم.
«انّ الانسان لیطغى أن راهُ استغنى»، انسانى که خود را بىنیاز پندارد، دست به طغیان خواهد زد.
شبهه افکنى و ایجاد شک و تردید میان مؤمنان، شیوه کافران متکبّر است. در این آیه مىگویند: آیا بشرى مثل ما هدایتگر ما باشد؟ «أبشر یهدوننا»؛ در جاى دیگر مى گفتند: از کجا مىدانید که صالح فرستاده خداست؟! «أتعلمون انّ صالحاً مرسل من ربه»؛ و در مورد دیگر گفتند: چگونه یک فقیر، فرمانده و حاکم شود؟! «انّى یکون له الملک»
کفّار دلیل ندارند فقط استبعاد مىکنند. درباره نبوّت مى گویند: چگونه یک بشر مىتواند راهنماى جامعه بشرى شود؟ «أبشرٌ یهدوننا» در مورد معاد نیز مىگویند: چگونه بعد از آن که جسم ما پوسید و در زمین محو شد، دوباره زنده مىشویم؟ «ءاذا ضللنا فى الارض ءانّا لفى خلق جدید»
خداوند به ایمان و توجه مردم نیازى ندارد. «فکفروا و تولّوا و استغنى اللّه» چنانکه در جاى دیگر مى فرماید: «ان تکفروا انتم و مَن فى الارض جمیعاً فانّ اللّه لغنىّ حمید» اگر شما و تمام مردم زمین کافر شوید، همانا خداوند بىنیاز و ستوده است. آرى، اگر همه مردم رو به خورشید یا پشت به خورشید خانه بسازند در خورشید اثرى ندارد.
و در آیه اى دیگر مىخوانیم: «و من کفر فان اللّه غنىّ عن العالمین» هرکس کافر شود، بداند که خداوند از تمام هستى بىنیاز است.
پیام ها
1- تاریخ گذشتگان را تحلیل و بررسى کنید. «فذاقوا وبال امرهم - ذلک بانه کانت...»
2- قهر الهى بعد از اتمام حجت است. «عذاب الیم - ذلک بانه کانت تأتیهم رسلهم»
3- خداوند براى هدایت بشر در طول تاریخ، پیامبران متعددى را پیاپى فرستاده است. «کانت تأتیهم» («کانت»، بیانگر استمرار در گذشته است).
4- تمام انبیا، دلائل روشن و معجزه داشته اند. «تأتیهم رسلهم بالبینات»
5 - کفار، بدون تأمل در دلایل پیامبران، در حقانیت آنها ایجاد شک و تردید مىکردند. «فقالوا...» («فاء» بیانگر عدم تأمّل است.)
6- از دید کافران، بشر بودن براى پیامبران نقطه ضعف است. «فقالوا أبشرٌ یهدوننا»
7- خداوند در ذات، بىنیاز و در افعال، حمید و شایسته ستایش است. «غنى حمید»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
تاکنون نظری ثبت نشده است