display result search
- 1543
- 1000
- 1000
- 1000
تفسیر آیه 4 سوره تغابن
سخنرانی حجت الاسلام محسن قرائتی با موضوع تفسیر سوره تغابن- آیه 4
یَعْلَمُ مَا فِى السَّمَوَاتِ وَالْأَرْضِ وَیَعْلَمُ مَا تُسِرُّونَ وَمَا تُعْلِنُونَ وَاللَّهُ عَلِیمٌ بِذَاتِ الصُّدُورِ
ترجمه
آنچه در آسمانها و زمین است مى داند و آنچه را پنهان مى کنید و آنچه را آشکار مى سازید، مى داند و خداوند به آنچه در سینه هاست به خوبى آگاهى دارد.
در این آیه سه مرتبه از علم خداوند سخن به میان آمده است: علم به تمام موجودات هستى «ما فى السموات و الارض»، علم به آشکار و نهان انسانها «ما تسرّون و ما تعلنون»، علم به افکار و نیّتها «ذات الصدور». آن هم علم دائمى که از قالب فعل مضارع «یعلم» استفاده مى شود و علم عمیق که از قالب «علیم» استفاده مى شود.
ایمان به اینکه خداوند ناظر بر اعمال ما مى باشد و همه چیز را مى داند، بهترین وسیله براى دورى از گناه و حفظ تقوا است.
با توجه به اینکه در آیه قبل فرمود: «و الیه المصیر» بازگشت همه به سوى اوست، این آیه به منزله پاسخ از یک سؤال مقدّر است و آن اینکه: انسانهایى که بعد از مردن، پوسیده و متلاشى و پراکنده مى شوند چگونه به سوى خدا بازمى گردند؟! آیه پاسخ مىدهد: خداوند به تمام ذرّات متلاشى و پراکنده شده آگاه است و مخلوط شدن اجزاى مردگان، سبب گمشدن و از بین رفتن آنها نمى شود.
پیام ها
1- علم خداوند، محدود به زمان و مکان و اشیا یا امور خاص نیست. هم به آسمانها و زمین علم دارد و هم به آنچه پنهانى یا علنى انجام شود، آگاه است. «یعلم ما فى السموات... یعلم ما تسرّون...»
2- انسان، رها نیست، بلکه زیر نظر خداست. «یعلم ما تسرّون و ما تعلنون»
3- پنهان و آشکار براى خداوند یکسان است. «تسرّون... تعلنون»
4- خداوند، هم به کارهاى مخفیانه انسان آگاه است و هم به افکار و انگیزه ها و اسرار نهفته در سینه او. «تسرّون... ذات الصدور»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
یَعْلَمُ مَا فِى السَّمَوَاتِ وَالْأَرْضِ وَیَعْلَمُ مَا تُسِرُّونَ وَمَا تُعْلِنُونَ وَاللَّهُ عَلِیمٌ بِذَاتِ الصُّدُورِ
ترجمه
آنچه در آسمانها و زمین است مى داند و آنچه را پنهان مى کنید و آنچه را آشکار مى سازید، مى داند و خداوند به آنچه در سینه هاست به خوبى آگاهى دارد.
در این آیه سه مرتبه از علم خداوند سخن به میان آمده است: علم به تمام موجودات هستى «ما فى السموات و الارض»، علم به آشکار و نهان انسانها «ما تسرّون و ما تعلنون»، علم به افکار و نیّتها «ذات الصدور». آن هم علم دائمى که از قالب فعل مضارع «یعلم» استفاده مى شود و علم عمیق که از قالب «علیم» استفاده مى شود.
ایمان به اینکه خداوند ناظر بر اعمال ما مى باشد و همه چیز را مى داند، بهترین وسیله براى دورى از گناه و حفظ تقوا است.
با توجه به اینکه در آیه قبل فرمود: «و الیه المصیر» بازگشت همه به سوى اوست، این آیه به منزله پاسخ از یک سؤال مقدّر است و آن اینکه: انسانهایى که بعد از مردن، پوسیده و متلاشى و پراکنده مى شوند چگونه به سوى خدا بازمى گردند؟! آیه پاسخ مىدهد: خداوند به تمام ذرّات متلاشى و پراکنده شده آگاه است و مخلوط شدن اجزاى مردگان، سبب گمشدن و از بین رفتن آنها نمى شود.
پیام ها
1- علم خداوند، محدود به زمان و مکان و اشیا یا امور خاص نیست. هم به آسمانها و زمین علم دارد و هم به آنچه پنهانى یا علنى انجام شود، آگاه است. «یعلم ما فى السموات... یعلم ما تسرّون...»
2- انسان، رها نیست، بلکه زیر نظر خداست. «یعلم ما تسرّون و ما تعلنون»
3- پنهان و آشکار براى خداوند یکسان است. «تسرّون... تعلنون»
4- خداوند، هم به کارهاى مخفیانه انسان آگاه است و هم به افکار و انگیزه ها و اسرار نهفته در سینه او. «تسرّون... ذات الصدور»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
تاکنون نظری ثبت نشده است