display result search
- 2655
- 1000
- 1000
- 1000
تفسیر آیه 1 سوره تغابن
سخنرانی حجت الاسلام محسن قرائتی با موضوع تفسیر سوره تغابن- آیه 1
یُسَبِّحُ لِلَّهِ مَا فِى السَّمَوَاتِ وَمَا فِى الْأَرْضِ لَهُ الْمُلْکُ وَلَهُ الْحَمْدُ وَهُوَ عَلَى کُلِّ شَىْءٍ قَدِیرٌ
ترجمه
آنچه در آسمانها و آنچه در زمین است، براى خدا تسبیح مىگویند. فرمانروایى، مخصوص او و ستایش نیز مخصوص اوست و او بر همه چیز تواناست.
حاکمان دنیوى براى کسب و حفظ قدرت خود، مرتکب خلافکارىهایى مىشوند، ولى خداوند فرمانروایى است که همه هستى او را تقدیس و تنزیه مىکنند و هیچ ظلمى از او صادر نمىشود.
حمد و ستایش، حقّ کسى است که از عیب و نقص به دور باشد، لذا اوّل تسبیح خداوند مطرح شده است و سپس ستایش او در نماز نیز تسبیح و حمد، در رکوع و سجود در کنار هم آمده است.
پیام ها
1- تمام موجودات هستى نوعى شعور دارند و طبق همان شعور، به تسبیح الهى مشغولند. (دریغ که بعضى انسانها به خاطر ترک عبادت و تسبیح، وصله ناهمرنگ هستى هستند). «یسبح للّه ما فى السموات و ما فى الارض»
2- حکومت خداوند مطلق است و هیچ محدودیتى ندارد. «له الملک» (حکومت الهى حقیقى است نه مجازى، نه عاریهاى، نه اعتبارى و نه موقّت)
3- در دنیا بسیارى از افرادى که حکومت و قدرت دارند، مورد انتقادند، ولى خداوند هم قدرت و حکومت دارد و هم مورد ستایش است. «له الملک و له الحمد»
4- سرچشمه تمام کمالات اوست و لذا تمام ستایشها براى اوست. «له الحمد»
5 - در دنیا بسیارى از فرمانروایان از حل مشکلات و انجام اصلاحات عاجزند، ولى خداوند، فرمانروایى است که بر هرکارى قادر است. «له الملک... و هو على کلّ شىء قدیر»
6- قدرت خداوند نسبت به همه هستى یکسان است. (آفریدن یک قطعه سنگ با آفریدن یک سلسله کوه براى او یکسان است، همانگونه که براى چشم ما، دیدن یک میخ و دیدن یک کوه یکسان است). «و هو على کلّ شىء قدیر»
توضیحات
سیماى سوره تغابن
این سوره هجده آیه دارد و در مدینه نازل شده است.
به مناسبت آیه نهم که در آن روز قیامت، روز «تغابن» شمرده شده، این سوره، تغابن نام گرفته است.
تغابن به معناى دیگرى را مغبون کردن و سود را به نفع خود جذب کردن است. در قیامت، هر کس به فکر آن است که خود را نجات دهد و دیگرى را مقصر بداند.
آیات این سوره از نظر نظم و سیاق، شبیه سوره حدید و گویى خلاصه اى از آن است.
سوره با بیان توحید و یگانگى خداوند آغاز شده و با هشدار به مردم در مراقبت از اعمالشان و توجّه به قیامت ادامه یافته است و در پایان مردم را به انفاق در راه خدا و دورى از دلبستگى به دنیا سفارش مى کند.
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
یُسَبِّحُ لِلَّهِ مَا فِى السَّمَوَاتِ وَمَا فِى الْأَرْضِ لَهُ الْمُلْکُ وَلَهُ الْحَمْدُ وَهُوَ عَلَى کُلِّ شَىْءٍ قَدِیرٌ
ترجمه
آنچه در آسمانها و آنچه در زمین است، براى خدا تسبیح مىگویند. فرمانروایى، مخصوص او و ستایش نیز مخصوص اوست و او بر همه چیز تواناست.
حاکمان دنیوى براى کسب و حفظ قدرت خود، مرتکب خلافکارىهایى مىشوند، ولى خداوند فرمانروایى است که همه هستى او را تقدیس و تنزیه مىکنند و هیچ ظلمى از او صادر نمىشود.
حمد و ستایش، حقّ کسى است که از عیب و نقص به دور باشد، لذا اوّل تسبیح خداوند مطرح شده است و سپس ستایش او در نماز نیز تسبیح و حمد، در رکوع و سجود در کنار هم آمده است.
پیام ها
1- تمام موجودات هستى نوعى شعور دارند و طبق همان شعور، به تسبیح الهى مشغولند. (دریغ که بعضى انسانها به خاطر ترک عبادت و تسبیح، وصله ناهمرنگ هستى هستند). «یسبح للّه ما فى السموات و ما فى الارض»
2- حکومت خداوند مطلق است و هیچ محدودیتى ندارد. «له الملک» (حکومت الهى حقیقى است نه مجازى، نه عاریهاى، نه اعتبارى و نه موقّت)
3- در دنیا بسیارى از افرادى که حکومت و قدرت دارند، مورد انتقادند، ولى خداوند هم قدرت و حکومت دارد و هم مورد ستایش است. «له الملک و له الحمد»
4- سرچشمه تمام کمالات اوست و لذا تمام ستایشها براى اوست. «له الحمد»
5 - در دنیا بسیارى از فرمانروایان از حل مشکلات و انجام اصلاحات عاجزند، ولى خداوند، فرمانروایى است که بر هرکارى قادر است. «له الملک... و هو على کلّ شىء قدیر»
6- قدرت خداوند نسبت به همه هستى یکسان است. (آفریدن یک قطعه سنگ با آفریدن یک سلسله کوه براى او یکسان است، همانگونه که براى چشم ما، دیدن یک میخ و دیدن یک کوه یکسان است). «و هو على کلّ شىء قدیر»
توضیحات
سیماى سوره تغابن
این سوره هجده آیه دارد و در مدینه نازل شده است.
به مناسبت آیه نهم که در آن روز قیامت، روز «تغابن» شمرده شده، این سوره، تغابن نام گرفته است.
تغابن به معناى دیگرى را مغبون کردن و سود را به نفع خود جذب کردن است. در قیامت، هر کس به فکر آن است که خود را نجات دهد و دیگرى را مقصر بداند.
آیات این سوره از نظر نظم و سیاق، شبیه سوره حدید و گویى خلاصه اى از آن است.
سوره با بیان توحید و یگانگى خداوند آغاز شده و با هشدار به مردم در مراقبت از اعمالشان و توجّه به قیامت ادامه یافته است و در پایان مردم را به انفاق در راه خدا و دورى از دلبستگى به دنیا سفارش مى کند.
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
تاکنون نظری ثبت نشده است