display result search
- 2557
- 1000
- 1000
- 1000
تفسیر آیه 24 سوره حدید
سخنرانی حجت الاسلام محسن قرائتی با موضوع تفسیر سوره حدید - آیه 24
ألَّذِینَ یَبْخَلُونَ وَیَأْمُرُونَ النَّاسَ بِالْبُخْلِ وَمَن یَتَوَلَّ فَإِنَّ اللَّهَ هُوَ الْغَنِىُّ الْحَمِیدُ
ترجمه
آنان که بخل مى ورزند و مردم را به بخل ورزیدن فرمان مى دهند و هر کس (ازانفاق و قرض) روىگرداند، پس بى شک خداوند خود بى نیاز و ستوده است.
ریشه بخل، حفظ برترى و فخر فروشى است، زیرا اگر نعمتها در دست دیگران نیز باشد، وسیله فخر فروشى از دست مى رود.
امام على (ع) در خطبه 183 نهج البلاغه مىفرماید: «فاللّه اللّه مَعشَر العباد و انتم سالمون فى الصحة قبل السُقم و فى الفُسحَة قبل الضیق فاسعوا فى فَکاکِ رِقابِکم من قبل ان تُغلَق رهائنُها أسهِروا عیونکم و أضمِروا بطونکم و استعمِلوا اقدامکم و انفقوا اموالکم و خذوا من اجسادکم فجودوا بها على انفسکم و لا تبخلوا بها عنها فقد قال اللّه سبحانه: «ان تنصروا اللّه ینصرکم و یثبّت اقدامکم» و قال تعالى: «من ذا الّذى یقرض اللّه قرضاً حسنا فیضاعفه له و له اجر کریم» فلم یَستنصِرکم من ذُلّ و لم یَستقرضِکم من قُلّ استنصرَکم و له جنود السموات و الارض و هو العزیز الحکیم و استقرضکم و له خزائن السموات و الارض و هو الغنىّ الحمید و انّما اراد ان یَبلوکم ایّکم احسن عملاً فبادروا باعمالکم تکونوا مع جیران اللّه فى داره»
خدا را خدا را در نظر بگیرید، اى گروه بندگان! در این حال که در نعمت تندرستى غوطه ورید، پیش از آنکه بیمارى به سراغتان آید، و در این حال که در گشایش و آسایش به سر مىبرید پیش از آنکه تنگناهاى زندگى شما را در خود فرو برد. پس بکوشید در آزادسازى گردنهایتان پیش از آنکه با زنجیرهاى گرو بسته شوید.
شبزنده دارى کنید و شکمهایتان را خالى نگهدارید. در راه خیرات گامهایى بردارید و اموالتان را به مستمندان انفاق کنید. از بدن مادّى بگیرید و براى پیشبرد نفوستان بهره ها بردارید و به خاطر علاقه به بدن، از رشد نفوس خود بخل نورزید. خداوند سبحان فرموده است: اگر خدا را یارى کنید، خدا هم شما را یارى مى کند و شما را ثابت قدم مىدارد و فرمود: کیست که خداوند را قرض نیکو دهد تا خداوند چندین برابر براى او بیافزاید و براى اوست پاداشى بزرگ. خداوند، از روى ذلّت و خوارى، از شما یارى نخواسته و یا براى جبران کمبود خود، از شما قرض نخواسته است. از شما یارى خواسته در حالى که سپاهیان آسمانها و زمین به فرمان او هستند و او عزیز و حکیم است. از شما وام خواسته در حالى که خزائن آسمانها و زمین از آنِ اوست و او تنها بى نیاز و شایسته حمد و ستایش است.
و جز این نیست که خداوند اراده کرده است شما را بیازماید تا آن کس که عملش نیکوتر است، بروز نماید. پس با اعمال نیکوى خود بر دیگران پیش‌دستى کنید، باشد که در بارگاه خداوندى با همسایگان ویژه خداوند دمساز باشید.
سیماى بخل در روایات
حضرت على (ع) از فرزندش امام حسن (ع) پرسید: شُحّ چیست؟ پاسخ فرمود: «ان ترى ما فى یدک شرفاً و ما انفقت تلفا» آنچه را در دست دارى مایه شرافت خود بدانى و آنچه را انفاق مىکنى، تلف شده بپندارى.
«البخل بالموجود سوء الظّن بالمعبود» بخل، نشانه بدگمانى به خداست.
امام صادق، یک شب در حال طواف، چنین دعا مى کرد: «اللّهم قِنى شحّ نفسى» خدایا! مرا از بخل حفظ فرما.
بخل فقط در مال نیست، بلکه در احترام به مردم نیز برخى بخل مىورزند. «البخیل من بخل بالسلام»، آنکه در سلام بخل ورزد، بخیل است.
«البخل باخراج ما افترض اللّه من الاموال اقبح البخل» بدترین بخل، بخل در پرداخت واجبات مالى چون خمس و زکات است.
«البخیل حقاً مَن ذُکرت عنده فلم یُصلّ علىَّ» پیامبر فرمود: بخیل حقیقى، کسى است که نام من نزد او برده شود، ولى او بر من درود و صلوات نفرستد.
«لاتدخلن فى مشورتک بخیلا» افراد بخیل را طرف مشورت خود قرار ندهید.
«النظر الى البخیل یقسى القلب» نگاه به بخیل، انسان را سنگدل مى کند.
پیام ها
1- بخل کردن و سفارش نمودن به بخل، از نشانه هاى افراد متکبّر و فخرفروش است. «مختال فخور الّذین یبخلون و یأمرون النّاس بالبخل»
2- بخیل، محبوب خدا نیست. «و اللّه لایحبّ کلّ مختال فخور الّذین یبخلون»
3- گناه آنجا خطرناک مى شود که سیره انسان شود. «یبخلون و یأمرون... بالبخل»
4- چون بخیل مى داند که اگر دیگران بخشش کنند، بخل او هویدا و سبب رسوایى او مىشود، به دیگران دستور بخل مىدهد. «یأمرون الناس بالبخل»
5 - بخل، اعراض و رویگردانى از فرمان خداست. «و من یتولّ»
6- غنىّ بودن کافى نیست، حمید و محبوب بودن نزد مردم نیز لازم است که این امر با انفاق و وام حاصل مى شود. (معمولاً افراد بخیل، غنىّ هستند ولى به خاطر بخل، مورد ستایش مردم نیستند. لذا این آیه درباره خداوند مى فرماید:) «فانّ اللّه هو الغنىّ الحمید»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
ألَّذِینَ یَبْخَلُونَ وَیَأْمُرُونَ النَّاسَ بِالْبُخْلِ وَمَن یَتَوَلَّ فَإِنَّ اللَّهَ هُوَ الْغَنِىُّ الْحَمِیدُ
ترجمه
آنان که بخل مى ورزند و مردم را به بخل ورزیدن فرمان مى دهند و هر کس (ازانفاق و قرض) روىگرداند، پس بى شک خداوند خود بى نیاز و ستوده است.
ریشه بخل، حفظ برترى و فخر فروشى است، زیرا اگر نعمتها در دست دیگران نیز باشد، وسیله فخر فروشى از دست مى رود.
امام على (ع) در خطبه 183 نهج البلاغه مىفرماید: «فاللّه اللّه مَعشَر العباد و انتم سالمون فى الصحة قبل السُقم و فى الفُسحَة قبل الضیق فاسعوا فى فَکاکِ رِقابِکم من قبل ان تُغلَق رهائنُها أسهِروا عیونکم و أضمِروا بطونکم و استعمِلوا اقدامکم و انفقوا اموالکم و خذوا من اجسادکم فجودوا بها على انفسکم و لا تبخلوا بها عنها فقد قال اللّه سبحانه: «ان تنصروا اللّه ینصرکم و یثبّت اقدامکم» و قال تعالى: «من ذا الّذى یقرض اللّه قرضاً حسنا فیضاعفه له و له اجر کریم» فلم یَستنصِرکم من ذُلّ و لم یَستقرضِکم من قُلّ استنصرَکم و له جنود السموات و الارض و هو العزیز الحکیم و استقرضکم و له خزائن السموات و الارض و هو الغنىّ الحمید و انّما اراد ان یَبلوکم ایّکم احسن عملاً فبادروا باعمالکم تکونوا مع جیران اللّه فى داره»
خدا را خدا را در نظر بگیرید، اى گروه بندگان! در این حال که در نعمت تندرستى غوطه ورید، پیش از آنکه بیمارى به سراغتان آید، و در این حال که در گشایش و آسایش به سر مىبرید پیش از آنکه تنگناهاى زندگى شما را در خود فرو برد. پس بکوشید در آزادسازى گردنهایتان پیش از آنکه با زنجیرهاى گرو بسته شوید.
شبزنده دارى کنید و شکمهایتان را خالى نگهدارید. در راه خیرات گامهایى بردارید و اموالتان را به مستمندان انفاق کنید. از بدن مادّى بگیرید و براى پیشبرد نفوستان بهره ها بردارید و به خاطر علاقه به بدن، از رشد نفوس خود بخل نورزید. خداوند سبحان فرموده است: اگر خدا را یارى کنید، خدا هم شما را یارى مى کند و شما را ثابت قدم مىدارد و فرمود: کیست که خداوند را قرض نیکو دهد تا خداوند چندین برابر براى او بیافزاید و براى اوست پاداشى بزرگ. خداوند، از روى ذلّت و خوارى، از شما یارى نخواسته و یا براى جبران کمبود خود، از شما قرض نخواسته است. از شما یارى خواسته در حالى که سپاهیان آسمانها و زمین به فرمان او هستند و او عزیز و حکیم است. از شما وام خواسته در حالى که خزائن آسمانها و زمین از آنِ اوست و او تنها بى نیاز و شایسته حمد و ستایش است.
و جز این نیست که خداوند اراده کرده است شما را بیازماید تا آن کس که عملش نیکوتر است، بروز نماید. پس با اعمال نیکوى خود بر دیگران پیش‌دستى کنید، باشد که در بارگاه خداوندى با همسایگان ویژه خداوند دمساز باشید.
سیماى بخل در روایات
حضرت على (ع) از فرزندش امام حسن (ع) پرسید: شُحّ چیست؟ پاسخ فرمود: «ان ترى ما فى یدک شرفاً و ما انفقت تلفا» آنچه را در دست دارى مایه شرافت خود بدانى و آنچه را انفاق مىکنى، تلف شده بپندارى.
«البخل بالموجود سوء الظّن بالمعبود» بخل، نشانه بدگمانى به خداست.
امام صادق، یک شب در حال طواف، چنین دعا مى کرد: «اللّهم قِنى شحّ نفسى» خدایا! مرا از بخل حفظ فرما.
بخل فقط در مال نیست، بلکه در احترام به مردم نیز برخى بخل مىورزند. «البخیل من بخل بالسلام»، آنکه در سلام بخل ورزد، بخیل است.
«البخل باخراج ما افترض اللّه من الاموال اقبح البخل» بدترین بخل، بخل در پرداخت واجبات مالى چون خمس و زکات است.
«البخیل حقاً مَن ذُکرت عنده فلم یُصلّ علىَّ» پیامبر فرمود: بخیل حقیقى، کسى است که نام من نزد او برده شود، ولى او بر من درود و صلوات نفرستد.
«لاتدخلن فى مشورتک بخیلا» افراد بخیل را طرف مشورت خود قرار ندهید.
«النظر الى البخیل یقسى القلب» نگاه به بخیل، انسان را سنگدل مى کند.
پیام ها
1- بخل کردن و سفارش نمودن به بخل، از نشانه هاى افراد متکبّر و فخرفروش است. «مختال فخور الّذین یبخلون و یأمرون النّاس بالبخل»
2- بخیل، محبوب خدا نیست. «و اللّه لایحبّ کلّ مختال فخور الّذین یبخلون»
3- گناه آنجا خطرناک مى شود که سیره انسان شود. «یبخلون و یأمرون... بالبخل»
4- چون بخیل مى داند که اگر دیگران بخشش کنند، بخل او هویدا و سبب رسوایى او مىشود، به دیگران دستور بخل مىدهد. «یأمرون الناس بالبخل»
5 - بخل، اعراض و رویگردانى از فرمان خداست. «و من یتولّ»
6- غنىّ بودن کافى نیست، حمید و محبوب بودن نزد مردم نیز لازم است که این امر با انفاق و وام حاصل مى شود. (معمولاً افراد بخیل، غنىّ هستند ولى به خاطر بخل، مورد ستایش مردم نیستند. لذا این آیه درباره خداوند مى فرماید:) «فانّ اللّه هو الغنىّ الحمید»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
تاکنون نظری ثبت نشده است