- 3982
- 1000
- 1000
- 1000
تفسیر آیه 63 - 67 سوره واقعه
سخنرانی حجت الاسلام محسن قرائتی با موضوع تفسیر سوره واقعه- آیه 63 -67
أَفَرَءَیْتُم مَّا تَحْرُثُونَ
أَأَنتُمْ تَزْرَعُونَهُ أَمْ نَحْنُ الزَّ ارِعُونَ
لَوْ نَشَآءُ لَجَعَلْنَاهُ حُطَاماً فَظَلْتُمْ تَفَکَّهُونَ
إِنَّا لَمُغْرَمُونَ
بَلْ نَحْنُ مَحْرُومُونَ
ترجمه
آیا آنچه را کشت مى کنید، دیده اید؟
آیا شما آن را مى رویانید یا ما رویاننده ایم؟
اگر بخواهیم آن را خار و خاشاک مى گردانیم، پس شما از روى تعجّب مى گویید:
ما زیان دیده ایم.
بلکه محروم و بدبختیم.
«حُطام» به معنى شکستن و خرد شدن و «تفکّهون» به معناى میوه خوردن، فکاهى گفتن و تعجب و پشیمانى آمده است. «مغرمون» از «غرامت» به معناى پرداخت خسارت و زیان دیدن است.
اگر کمى دقّت کنیم، زمین، بدن انسان را به خاک تبدیل مىکند ولى بذر را به خاک تبدیل نمى کند. دانه درون زمین دو حرکت متضاد دارد، ساقه به سوى بالا و ریشه به سوى پایین مىرود. ریشه، مواد غذایى را جذب و ساقه، موانع خود را حتى اگر سفت باشد دفع مى کند. یک دانه به چند خوشه تبدیل مىشود و تولید مثل مىکند.
هر نوع تغییر و تحوّلى در طبیعت، براى خداوند یکسان است. حیات یا مرگ موجودات، شیرینى یا تلخى آب، همه در نزد قدرت خداوند یکسان است. «خلقناکم... قدّرنا بینکم الموت»، «نحن الزارعون... لجعلناه حطاماً»، «تشربون... جعلناه اجاجاً»
یکى از راه هاى خداشناسى، فرض خلاف وضع موجود است، چنانکه گفتهاند: «تعرف الاشیاء باضدادها» یعنى با تصور ضدّ هر چیزى، جایگاه و اهمیّت آن چیز مشخص مى شود، مثلاً: اگر هر یک از شب یا روز طولانى شود، اگر آبها به زمین فرو رود، اگر کشتها همه خار شود، اگر آبها تلخ شود و... چه کسى مى تواند آن را به وضع موجود تبدیل کند؟
آرى اگر انسان به این نکته توجّه داشته باشد که هر چه دارد، هر لحظه در معرض تغییر و نابودى است و به پیامدهاى از دست دادن آنها بیاندیشد، ارزش نعمتهاى موجود را بهتر درک خواهد کرد و به لطف و قدرت الهى بیشتر پى مى برد.
پیام ها
1- همان قدرتى که از یک دانه بذر، خوشه ها پدید مى آورد، مى تواند از تک سلّول انسان مرده اى دوباره او را زنده کند. «أفرأیتم ما تحرثون»
2- فعل و انفعالات طبیعى با اراده خداوند است. «لو نشاء لجعلناه حطاما»
3- برخى انسانها، تا محصولشان خار و خاشاک نشود و سرشان به سنگ نخورد، وجدانشان بیدار نمىشود. «حُطاماً... بل نحن محرومون»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
أَفَرَءَیْتُم مَّا تَحْرُثُونَ
أَأَنتُمْ تَزْرَعُونَهُ أَمْ نَحْنُ الزَّ ارِعُونَ
لَوْ نَشَآءُ لَجَعَلْنَاهُ حُطَاماً فَظَلْتُمْ تَفَکَّهُونَ
إِنَّا لَمُغْرَمُونَ
بَلْ نَحْنُ مَحْرُومُونَ
ترجمه
آیا آنچه را کشت مى کنید، دیده اید؟
آیا شما آن را مى رویانید یا ما رویاننده ایم؟
اگر بخواهیم آن را خار و خاشاک مى گردانیم، پس شما از روى تعجّب مى گویید:
ما زیان دیده ایم.
بلکه محروم و بدبختیم.
«حُطام» به معنى شکستن و خرد شدن و «تفکّهون» به معناى میوه خوردن، فکاهى گفتن و تعجب و پشیمانى آمده است. «مغرمون» از «غرامت» به معناى پرداخت خسارت و زیان دیدن است.
اگر کمى دقّت کنیم، زمین، بدن انسان را به خاک تبدیل مىکند ولى بذر را به خاک تبدیل نمى کند. دانه درون زمین دو حرکت متضاد دارد، ساقه به سوى بالا و ریشه به سوى پایین مىرود. ریشه، مواد غذایى را جذب و ساقه، موانع خود را حتى اگر سفت باشد دفع مى کند. یک دانه به چند خوشه تبدیل مىشود و تولید مثل مىکند.
هر نوع تغییر و تحوّلى در طبیعت، براى خداوند یکسان است. حیات یا مرگ موجودات، شیرینى یا تلخى آب، همه در نزد قدرت خداوند یکسان است. «خلقناکم... قدّرنا بینکم الموت»، «نحن الزارعون... لجعلناه حطاماً»، «تشربون... جعلناه اجاجاً»
یکى از راه هاى خداشناسى، فرض خلاف وضع موجود است، چنانکه گفتهاند: «تعرف الاشیاء باضدادها» یعنى با تصور ضدّ هر چیزى، جایگاه و اهمیّت آن چیز مشخص مى شود، مثلاً: اگر هر یک از شب یا روز طولانى شود، اگر آبها به زمین فرو رود، اگر کشتها همه خار شود، اگر آبها تلخ شود و... چه کسى مى تواند آن را به وضع موجود تبدیل کند؟
آرى اگر انسان به این نکته توجّه داشته باشد که هر چه دارد، هر لحظه در معرض تغییر و نابودى است و به پیامدهاى از دست دادن آنها بیاندیشد، ارزش نعمتهاى موجود را بهتر درک خواهد کرد و به لطف و قدرت الهى بیشتر پى مى برد.
پیام ها
1- همان قدرتى که از یک دانه بذر، خوشه ها پدید مى آورد، مى تواند از تک سلّول انسان مرده اى دوباره او را زنده کند. «أفرأیتم ما تحرثون»
2- فعل و انفعالات طبیعى با اراده خداوند است. «لو نشاء لجعلناه حطاما»
3- برخى انسانها، تا محصولشان خار و خاشاک نشود و سرشان به سنگ نخورد، وجدانشان بیدار نمىشود. «حُطاماً... بل نحن محرومون»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
تاکنون نظری ثبت نشده است