display result search
- 4276
- 1000
- 1000
- 1000
تفسیر آیه 57 - 60 سوره واقعه
سخنرانی حجت الاسلام محسن قرائتی با موضوع تفسیر سوره واقعه- آیه 57 -60
نَحْنُ خَلَقْنَاکُمْ فَلَوْلَا تُصَدِّقُونَ
أَفَرَءَیْتُم مَّا تُمْنُونَ
أَأَنتُمْ تَخْلُقُونَهُ أَمْ نَحْنُ الْخَالِقُونَ
نَحْنُ قَدَّرْنَا بَیْنَکُمُ الْمَوْتَ وَمَا نَحْنُ بِمَسْبُوقِینَ
ترجمه
ما شما را آفریدیم، پس چرا تصدیق نمى کنید؟
آیا آنچه را (در رحم) مى ریزید دیده اید؟
آیا شما آن را (به صورت انسان) مىآفرینید یا ما آفرینندهایم؟
ماییم که مرگ را در میان شما مقدّر کردیم و هرگز (مغلوب نمى شویم) و کسى بر ما پیشى نمى گیرد.
در آیات قبل بیان شد که اصحاب شِمال در معاد تردید داشته و مى گفتند: آیا اگر مردیم و خاک شدیم، باز زنده مى شویم؟ از این آیه به بعد خداوند نمونه هاى قدرت خود را در دنیا بیان مى کند تا استبعاد قیامت را برطرف نماید.
استدلالهاى قرآن، فراتر از زمان و مکان است و تاریخ مصرف ندارد و به مقطعى از زمان و مکانى خاص تعلق ندارد. نطفه در رحم و بذر در زمین، در هر زمان و مکان و براى همه واضح و روشن است.
مخفى بودن زمان مرگ حکیمانه است و فوایدى را به دنبال دارد، از یک سوى آماده باش انسان که هر لحظه ممکن است مرگ فرا رسد و از سوى دیگر جریان عادى زندگى، زیرا منتظر زمان معیّنى براى مرگ نیست وگرنه زندگى براى او تلخ مىشد.
گرچه برخى مقدّمات تولید نسل، همچون آمیزش و ریزش نطفه در رحم، به وسیله انسان است، امّا تلقیح نطفه و تخمک و رشد آن در چند مرحله و حفظ و تبدیل آن به یک انسان کامل با ویژگىهاى منحصر به فرد، تنها کار خداوند است. «أ أنتم تخلقونه أم نحن الخالقون»
حتى اگر بشر، در خارج از رحم همانند سازى کند، باز هم از قدرت الهى نمى کاهد و خالقیّت او را زیر سؤال نمىبرد، زیرا این تأثیر و تأثّر به دست تواناى خداوند است و بشر در طراحى مراحل آفرینش نقشى ندارد.
پیام ها
1- چرا شک در معاد مىکنید؟ کسى که شما را آفرید بار دیگر نیز مىآفریند. «نحن خلقناکم»
2- با منکران و ناباوران، مستدل گفتگو کنیم. «نحن خلقناکم»
3- توبیخ بعد از استدلال است. اول مىفرماید: «نحن خلقناکم» سپس توبیخ مىکند. «فلولا تصدّقون»
4- در استدلال، به یک دلیل و نمونه بسنده نکنیم. «أفرأیتم... ءأنتم...»
5 - در تبلیغ و مجادله، با استفاده از شیوه سؤال و پرسش، وجدان مخاطبان را بیدار و به یارى فراخوانیم. «أفرأیتم... و أنتم...»
6- قدرت الهى، هم در آفریدن نمودار است، «نحن خلقناکم» و هم در میراندن. «نحن قدّرنا بینکم الموت»
7- مرگ، یک حادثه و اتّفاق نیست، بر اساس حکمت و حساب و کتاب است. «قدرّنا بینکم الموت»
8 - پایان عمر و زمان مرگ، تنها به دست خداست. «نحن قدّرنا بینکم الموت»
9- مرگ انسان نشانه عجز خداوند از زنده نگه داشتن نیست، بلکه تقدیرى حکیمانه است. «قدّرنا بینکم الموت»
10- قدرت الهى مطلقه است و هیچ شخص یا قدرتى نمىتواند از مرگ فرار کرده و بر این تقدیر الهى غالب شده و بر آن پیشى بگیرد. «ما نحن بمسبوقین»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
نَحْنُ خَلَقْنَاکُمْ فَلَوْلَا تُصَدِّقُونَ
أَفَرَءَیْتُم مَّا تُمْنُونَ
أَأَنتُمْ تَخْلُقُونَهُ أَمْ نَحْنُ الْخَالِقُونَ
نَحْنُ قَدَّرْنَا بَیْنَکُمُ الْمَوْتَ وَمَا نَحْنُ بِمَسْبُوقِینَ
ترجمه
ما شما را آفریدیم، پس چرا تصدیق نمى کنید؟
آیا آنچه را (در رحم) مى ریزید دیده اید؟
آیا شما آن را (به صورت انسان) مىآفرینید یا ما آفرینندهایم؟
ماییم که مرگ را در میان شما مقدّر کردیم و هرگز (مغلوب نمى شویم) و کسى بر ما پیشى نمى گیرد.
در آیات قبل بیان شد که اصحاب شِمال در معاد تردید داشته و مى گفتند: آیا اگر مردیم و خاک شدیم، باز زنده مى شویم؟ از این آیه به بعد خداوند نمونه هاى قدرت خود را در دنیا بیان مى کند تا استبعاد قیامت را برطرف نماید.
استدلالهاى قرآن، فراتر از زمان و مکان است و تاریخ مصرف ندارد و به مقطعى از زمان و مکانى خاص تعلق ندارد. نطفه در رحم و بذر در زمین، در هر زمان و مکان و براى همه واضح و روشن است.
مخفى بودن زمان مرگ حکیمانه است و فوایدى را به دنبال دارد، از یک سوى آماده باش انسان که هر لحظه ممکن است مرگ فرا رسد و از سوى دیگر جریان عادى زندگى، زیرا منتظر زمان معیّنى براى مرگ نیست وگرنه زندگى براى او تلخ مىشد.
گرچه برخى مقدّمات تولید نسل، همچون آمیزش و ریزش نطفه در رحم، به وسیله انسان است، امّا تلقیح نطفه و تخمک و رشد آن در چند مرحله و حفظ و تبدیل آن به یک انسان کامل با ویژگىهاى منحصر به فرد، تنها کار خداوند است. «أ أنتم تخلقونه أم نحن الخالقون»
حتى اگر بشر، در خارج از رحم همانند سازى کند، باز هم از قدرت الهى نمى کاهد و خالقیّت او را زیر سؤال نمىبرد، زیرا این تأثیر و تأثّر به دست تواناى خداوند است و بشر در طراحى مراحل آفرینش نقشى ندارد.
پیام ها
1- چرا شک در معاد مىکنید؟ کسى که شما را آفرید بار دیگر نیز مىآفریند. «نحن خلقناکم»
2- با منکران و ناباوران، مستدل گفتگو کنیم. «نحن خلقناکم»
3- توبیخ بعد از استدلال است. اول مىفرماید: «نحن خلقناکم» سپس توبیخ مىکند. «فلولا تصدّقون»
4- در استدلال، به یک دلیل و نمونه بسنده نکنیم. «أفرأیتم... ءأنتم...»
5 - در تبلیغ و مجادله، با استفاده از شیوه سؤال و پرسش، وجدان مخاطبان را بیدار و به یارى فراخوانیم. «أفرأیتم... و أنتم...»
6- قدرت الهى، هم در آفریدن نمودار است، «نحن خلقناکم» و هم در میراندن. «نحن قدّرنا بینکم الموت»
7- مرگ، یک حادثه و اتّفاق نیست، بر اساس حکمت و حساب و کتاب است. «قدرّنا بینکم الموت»
8 - پایان عمر و زمان مرگ، تنها به دست خداست. «نحن قدّرنا بینکم الموت»
9- مرگ انسان نشانه عجز خداوند از زنده نگه داشتن نیست، بلکه تقدیرى حکیمانه است. «قدّرنا بینکم الموت»
10- قدرت الهى مطلقه است و هیچ شخص یا قدرتى نمىتواند از مرگ فرار کرده و بر این تقدیر الهى غالب شده و بر آن پیشى بگیرد. «ما نحن بمسبوقین»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
تاکنون نظری ثبت نشده است