display result search
- 3041
- 1000
- 1000
- 1000
تفسیر آیه 3 سوره الرحمن
سخنرانی حجت الاسلام محسن قرائتی با موضوع تفسیر سوره الرحمن- آیه 3
خَلَقَ الْإِنسَانَ
ترجمه
او انسان را آفرید.
آفرینش انسان از جهات مختلف قابل توجّه است:
از جهت سیر تکاملى که چگونه از خاک بى جان، موجودى جاندار و باشعور بر مى آید.
از جهت تأمین نیازهاى مادّى که چگونه جهان طبیعت در تسخیر او قرار گرفته است.
از جهت گرایشهاى مثبت و منفى که قرآن به برخى از آنها اشاره نموده است، از جمله:
زود نا امید مى شود. «قتوراً»
حریص است. «هلوع»
بىتاب است. «جزوعاً»
زیانکار است. «لفى خسر»
زیاده خواه است. «لیطغى»
ستمگر است. «ظلوماً»
نادان است. «جهولاً»
شتابزده است. «عجولا»
ناسپاس است. «کفور»
قدرنشناس است. «کنود»
آیات دیگر قرآن، خصوصیات مثبت انسان را این گونه ارائه مى دهد:
مسئولیّت پذیرى، داشتن آزادى و قدرت انتخاب؛
امکان تغییر روش، توبه و انقلاب و جهش درونى؛
دارا بودن استعدادها و ظرفیّتهاى بزرگ درونى؛
ویژگى بى نهایتطلبى؛
جانشین خداوند روى زمین؛
مسجود فرشتگان؛
دارا بودن قدرت تقلید و اثرپذیرى یا قابلیّت الگو شدن و تأثیرگذارى؛
ترکیبى از تضادها، عقل و فطرت در برابر غریزه و شهوت؛
داراى قدرت تفکّر و خلاّقیت و ابتکار.
آنجا که بحثِ آموزش قرآن است، بر آفرینش انسان مقدّم شده است. «علّم القرآن خلق الانسان» امّا آنجا که آموزش علوم دیگر مطرح است، آفرینش انسان مقدّم شده است. «خلق الانسان من علق.... الّذى علّم بالقلم»
پیام ها
1- خداوند، خالق انسان است، نه طبیعت بىجان. «الرّحمن... خلق الانسان»
2- خلقت انسان، جلوه اى از رحمت الهى است. «الرّحمن... خلق الانسان»
3- مؤلّف کتاب تشریع، همان مؤلّف کتاب تکوین است. «علّم القرآن، خلق الانسان»
4- قرآن، بر انسان، شرافت و تقدم دارد. (فکر و معرفت، بر جسم و طبیعت مادى مقدّم است.) «علم القرآن، خلق الانسان»
5 - قرآن، سرآمد تمام کتابها و انسان، سرآمد تمام مخلوقات است. «علّم القرآن، خلق الانسان»
6- انسان، در سایه فراگیرى قرآن، به کمال خلقتش دست مىیابد. «علّم القرآن، خلق الانسان»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
خَلَقَ الْإِنسَانَ
ترجمه
او انسان را آفرید.
آفرینش انسان از جهات مختلف قابل توجّه است:
از جهت سیر تکاملى که چگونه از خاک بى جان، موجودى جاندار و باشعور بر مى آید.
از جهت تأمین نیازهاى مادّى که چگونه جهان طبیعت در تسخیر او قرار گرفته است.
از جهت گرایشهاى مثبت و منفى که قرآن به برخى از آنها اشاره نموده است، از جمله:
زود نا امید مى شود. «قتوراً»
حریص است. «هلوع»
بىتاب است. «جزوعاً»
زیانکار است. «لفى خسر»
زیاده خواه است. «لیطغى»
ستمگر است. «ظلوماً»
نادان است. «جهولاً»
شتابزده است. «عجولا»
ناسپاس است. «کفور»
قدرنشناس است. «کنود»
آیات دیگر قرآن، خصوصیات مثبت انسان را این گونه ارائه مى دهد:
مسئولیّت پذیرى، داشتن آزادى و قدرت انتخاب؛
امکان تغییر روش، توبه و انقلاب و جهش درونى؛
دارا بودن استعدادها و ظرفیّتهاى بزرگ درونى؛
ویژگى بى نهایتطلبى؛
جانشین خداوند روى زمین؛
مسجود فرشتگان؛
دارا بودن قدرت تقلید و اثرپذیرى یا قابلیّت الگو شدن و تأثیرگذارى؛
ترکیبى از تضادها، عقل و فطرت در برابر غریزه و شهوت؛
داراى قدرت تفکّر و خلاّقیت و ابتکار.
آنجا که بحثِ آموزش قرآن است، بر آفرینش انسان مقدّم شده است. «علّم القرآن خلق الانسان» امّا آنجا که آموزش علوم دیگر مطرح است، آفرینش انسان مقدّم شده است. «خلق الانسان من علق.... الّذى علّم بالقلم»
پیام ها
1- خداوند، خالق انسان است، نه طبیعت بىجان. «الرّحمن... خلق الانسان»
2- خلقت انسان، جلوه اى از رحمت الهى است. «الرّحمن... خلق الانسان»
3- مؤلّف کتاب تشریع، همان مؤلّف کتاب تکوین است. «علّم القرآن، خلق الانسان»
4- قرآن، بر انسان، شرافت و تقدم دارد. (فکر و معرفت، بر جسم و طبیعت مادى مقدّم است.) «علم القرآن، خلق الانسان»
5 - قرآن، سرآمد تمام کتابها و انسان، سرآمد تمام مخلوقات است. «علّم القرآن، خلق الانسان»
6- انسان، در سایه فراگیرى قرآن، به کمال خلقتش دست مىیابد. «علّم القرآن، خلق الانسان»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
کاربر مهمان