display result search
- 1486
- 1000
- 1000
- 1000
تفسیر آیه 4 - 6 سوره قمر
سخنرانی حجت الاسلام محسن قرائتی با موضوع تفسیر سوره قمر- آیه 4 - 6
وَلَقَدْ جَآءَهُم مِّنَ الْأَنبَآءِ مَا فِیهِ مُزْدَجَرٌ
حِکْمَةٌ بَالِغَةٌ فَمَا تُغْنِ النُّذُرُ
فَتَوَلَّ عَنْهُمْ یَوْمَ یَدْعُ الدَّاعِ إِلَى شَىْءٍ نُّکُرٍ
ترجمه
و همانا از خبرهاى مهم، آن چه مایه دست برداشتن (از کفر) است، براى آنان آمد.
(با این که آن اخبار،) حکمتى رسا بود، ولى بیم دهندگان (براى افراد لجوج)، سودى نداشتند.
پس، از آنان روى بگردان، (و منتظر باش) روزى را که آن دعوت کننده، (آنان را) به سوى چیزى ناخوش (و عذاب دوزخ) فرا خواند.
«مزدجر» از «زجر» به معناى طرد و منع است، یعنى خبرهایى از قیامت که مى تواند مانع ارتکاب گناه گردد. «نُکُر» به معناى امرى ناشناخته و ناخوشایند است.
پیام ها
1- مصلحان و مبلّغان، باید از تاریخ گذشتگان و حوادث مهم آگاه باشند. «جاءهم من الانباء»
2- آشنایى با تاریخ مى تواند وسیله هوشیارى و بیدارى و بازدارنده انسان از گناه باشد. «من الانباء ما فیه مُزدَجر»
3- اخبار قیامت در قرآن، مى تواند وسیله بازداشتن انسان از کفر و گناه باشد. «اقتربت الساعة... الانباء ما فیه مزدجر»
4- حوادث و داستان هاى واقعى تاریخ، حکمت آموز است. «جاءهم من الانباء... حکمة بالغة» تأثیر نکردن تبلیغات دینى پیامبران در مردم، نشانه بد بودن مبلّغ یا ضعیف بودن مطلب نیست.
5 - خداوند اتمام حجّت مى کند، «حکمة بالغة» ولى مردم هشدارها را نادیده مىگیرند. «فما تغن النذر»
6- اگر هوا و هوسها بر انسان حاکم باشد، نه تبلیغ مستقیم پیامبر مؤثر است و نه تبلیغ غیرمستقیم او. «اتّبعوا اهوائهم... جائهم من الانباء مافیه مزدجر... فماتغن النذر»
7- مربّى حکیم، هشدارهاى خود را در لابلاى داستانهاى صحیح بیان مى کند. «انباء، حکمة، النذر»
8 - پیامهاى قرآن، معقول و قابل شناخت است، نه دور از حیطهى درک بشر. «حکمة بالغة»
9- دلسوزى و مسئولیّت، حدّ و حدودى دارد و گاهى اعراض لازم است. (بعد از نقل بیان حکمت و هشدارهاى پى در پى در هدایت و تربیت، باید اعراض کرد). «فتولّ عنهم» سعدى گوید:
زمین شوره سنبل بر نیارد
در آن تخم عمل ضایع مگردان
10- در قیامت، منادیانى هستند که مردم را به دوزخ فرامى خوانند. «یدع الداع»
11- صحنه هاى قیامت براى منحرفان و افرادى که پیامبر از آنان رویگردان شده، بسیار، ناخوشایند و غیرمنتظره است. «شىء نُکُر»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
وَلَقَدْ جَآءَهُم مِّنَ الْأَنبَآءِ مَا فِیهِ مُزْدَجَرٌ
حِکْمَةٌ بَالِغَةٌ فَمَا تُغْنِ النُّذُرُ
فَتَوَلَّ عَنْهُمْ یَوْمَ یَدْعُ الدَّاعِ إِلَى شَىْءٍ نُّکُرٍ
ترجمه
و همانا از خبرهاى مهم، آن چه مایه دست برداشتن (از کفر) است، براى آنان آمد.
(با این که آن اخبار،) حکمتى رسا بود، ولى بیم دهندگان (براى افراد لجوج)، سودى نداشتند.
پس، از آنان روى بگردان، (و منتظر باش) روزى را که آن دعوت کننده، (آنان را) به سوى چیزى ناخوش (و عذاب دوزخ) فرا خواند.
«مزدجر» از «زجر» به معناى طرد و منع است، یعنى خبرهایى از قیامت که مى تواند مانع ارتکاب گناه گردد. «نُکُر» به معناى امرى ناشناخته و ناخوشایند است.
پیام ها
1- مصلحان و مبلّغان، باید از تاریخ گذشتگان و حوادث مهم آگاه باشند. «جاءهم من الانباء»
2- آشنایى با تاریخ مى تواند وسیله هوشیارى و بیدارى و بازدارنده انسان از گناه باشد. «من الانباء ما فیه مُزدَجر»
3- اخبار قیامت در قرآن، مى تواند وسیله بازداشتن انسان از کفر و گناه باشد. «اقتربت الساعة... الانباء ما فیه مزدجر»
4- حوادث و داستان هاى واقعى تاریخ، حکمت آموز است. «جاءهم من الانباء... حکمة بالغة» تأثیر نکردن تبلیغات دینى پیامبران در مردم، نشانه بد بودن مبلّغ یا ضعیف بودن مطلب نیست.
5 - خداوند اتمام حجّت مى کند، «حکمة بالغة» ولى مردم هشدارها را نادیده مىگیرند. «فما تغن النذر»
6- اگر هوا و هوسها بر انسان حاکم باشد، نه تبلیغ مستقیم پیامبر مؤثر است و نه تبلیغ غیرمستقیم او. «اتّبعوا اهوائهم... جائهم من الانباء مافیه مزدجر... فماتغن النذر»
7- مربّى حکیم، هشدارهاى خود را در لابلاى داستانهاى صحیح بیان مى کند. «انباء، حکمة، النذر»
8 - پیامهاى قرآن، معقول و قابل شناخت است، نه دور از حیطهى درک بشر. «حکمة بالغة»
9- دلسوزى و مسئولیّت، حدّ و حدودى دارد و گاهى اعراض لازم است. (بعد از نقل بیان حکمت و هشدارهاى پى در پى در هدایت و تربیت، باید اعراض کرد). «فتولّ عنهم» سعدى گوید:
زمین شوره سنبل بر نیارد
در آن تخم عمل ضایع مگردان
10- در قیامت، منادیانى هستند که مردم را به دوزخ فرامى خوانند. «یدع الداع»
11- صحنه هاى قیامت براى منحرفان و افرادى که پیامبر از آنان رویگردان شده، بسیار، ناخوشایند و غیرمنتظره است. «شىء نُکُر»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
تاکنون نظری ثبت نشده است