- 5599
- 1000
- 1000
- 1000
تفسیر آیه 20 - 23 سوره ذاریات
سخنرانی حجت الاسلام محسن قرائتی با موضوع تفسیر سوره ذاریات- آیه 20 -23
وَ فِى الْأَرْضِ آیَاتٌ لِّلْمُوقِنِینَ
وَ فِى أَنفُسِکُمْ أَفَلَا تُبْصِرُونَ
وَفِى السَّمَآءِ رِزْقُکُمْ وَمَا تُوعَدُونَ
فَوَرَبِّ السَّمَآءِ وَالْأَرْضِ إِنَّهُ لَحَقٌّ مِّثْلَ مَآ أَنَّکُمْ تَنطِقُونَ
ترجمه
و در زمین براى اهل یقین، نشانه هایى است.
و در (آفرینش) خودتان (نیز نشانه هایى از قدرت، عظمت و حکمت الهى است.) پس چرا (به چشم بصیرت) نمى نگرید؟
و (تقدیر و تدبیر) رزق شما و آنچه وعده داده مى شوید، در آسمان و عالم بالاست.
پس به پروردگار آسمان و زمین سوگند، این سخن ما حق است همچنان که شما سخن مىگویید. (همان طور که در سخن گفتن خود شک نمى کنید، در گفته هاى ما نیز شک نکنید.)
قرآن، شرط هدایت شدن و به یقین رسیدن از طریق آیات طبیعت و کتاب شریعت را، دلِ آماده مىداند: «آیات للموقنین»، «لقوم یسمعون»، «لقوم یتفکّرون»، «لقوم یعقلون»، «لکل صبّار شکور»، «لقوم یؤمنون»، «لاولى النُهى»، «لآیات للمتوسّمین»، «لآیات للعالِمین» و «هدىً للمتّقین».
در آفرینش زمین و انسان نکات بسیارى نهفته است از جمله:
حجم زمین، مساحت و عمق آن، کوهها و درهها، فاصله آن با خورشید و کرات دیگر، حرکات گوناگون زمین، معادن پیدا و ناپیدا، روئیدنى ها، آبهاى ذخیره شده، رنگها، سنگها، خاک ها، میوه ها، گیاهان، تصفیه کنندگى زمین، تأمین کننده تمام نیازهاى ساکنان آن و دارا بودن مواد غذایى براى تغذیه همه حیوانات و انسانها، که براى طالبان یقین نشانه هاى قدرت و حکمت خداوند است.
حالات مختلف بدن، از نطفه تا مراحل بعد، نشانه قدرت اوست. غرایز گوناگون انسان نشانه حکمت و علم او به نیازهاى انسان است.
هماهنگى میان حواسّ بدن و عدم اصطکاک آنها با یکدیگر، نظام استخوانبندى و اعصاب، دستگاه تنفس، دستگاه گوارش، دستگاه بینایى و شنوایى، نظام دفاعى، همه و همه نشانه هایى از خداوند قادر متعال است.
حضرت على (ع) مىفرماید: خداوند تو را شنوا و بینا آفرید، هم شاد مى شوى و هم غضبناک، هم گرسنگى را احساس مىکنى و هم سیرى را.
مردم به خاطر ضعف ایمان به مقدّر بودن رزق، گرفتار گناه، سرقت، کم فروشى، حرص، بخل و انواع خلافکارىها مى شوند.
نزول رزق، با حساب و کتاب دقیق است، «عندنا خزائنه و ما ننزّله الاّ بقدر معلوم» اصل و سرچشمه نزد ماست و ما جز به مقدار معلوم، فرو نمى فرستیم.
آیه «فى السماء رزقکم و ما توعدون» را چند نوع مىتوان معنا کرد:
الف. مراد باران باشد که از آسمان نازل مىشود و همچنین نور و ابر و باد و...
ب. مراد آن باشد که تقدیر امور زمینیان در آسمانهاست.
ج. رزق ابدى که بهشت است در آسمانهاست.
د. تحقق وعده هاى الهى (نزول رحمت یا عذاب) از سمت آسمان است.
«مثل ما انکم تنطقون» یعنى همان اندازه که سخن گفتن شما برایتان محسوس است و واقعیّت دارد، وعده هاى الهى نیز همین گونه است، پس در آنها شک نکنید.
پیام ها
1- نشانه هاى قدرت و حکمت الهى در زمین، همراه با پیشرفت علم و کشف اسرار طبیعت، روز به روز آشکارتر مىشود. «و فى الارض آیات...»
2- آیات و نشانه هاى الهى در زمین، بسیار زیاد و قابل توجّه است. «و فى الارض آیات» (کلمه «آیات» جمع و نکره آمده که بیانگر تعدّد و عظمت است.)
3- خداشناسى، باید بر اساس یقین و بصیرت باشد. «و فى الارض آیات للموقنین»
4- تا روحیه باور در انسان نباشد، نعمتها نشانه خداوند شمرده نمىشود. «آیات للموقنین»
5 - مطالعه طبیعت، راه تقویت ایمان و باور توحیدى است. «آیات للموقنین»
6- وجود انسان به قدرى با عظمت است که خداوند آن را هم ردیف کره زمین قرار داده است. «فى الارض... فى أنفسکم»
7- خودشناسى، راه خداشناسى است. «آیات للموقنین... فى أنفسکم»
8 - مشکل اساسى کفّار و بىدینان، سطحى نگرى آنان است و خداوند آنان را از این جهت مورد توبیخ قرار مىدهد. «افلا تبصرون» (بصیرت، به معناى نگاه عمیق و دقیق است)
9- نگاهى که همراه با بصیرت نباشد، قابل توبیخ و سرزنش است. «أفلا تبصرون»
10- سرچشمه رزق، در آسمان است. (باران، نور، باد، ابر و هوا و...) «و فى السّماء رزقکم»
11- هرگونه خیر و برکت یا قهر و عذاب الهى، به عنوان پاداش یا کیفر از آسمان نازل مىگردد. «فى السّماء... ما توعدون»
12- آسمان و زمین، تحت ربوبیّت و تدبیر الهى در مسیر کمال است. «فوربّ السّماء و الارض»
13- تأمین و تقدیر روزى زمینیان در آسمانها، نمودى از ربوبیّت گسترده خداوند در آسمان و زمین است. «فوربّ السّماء و الارض»
14- قدرت نطق و سخن گفتن، از مواهب ویژه پروردگار به انسان است که خداوند براى حقیقى بودن سخن و وعده خود، به سخن گفتن بشر مثل مى زند. «انه لحقّ مثل ما انکم تنطقون»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
وَ فِى الْأَرْضِ آیَاتٌ لِّلْمُوقِنِینَ
وَ فِى أَنفُسِکُمْ أَفَلَا تُبْصِرُونَ
وَفِى السَّمَآءِ رِزْقُکُمْ وَمَا تُوعَدُونَ
فَوَرَبِّ السَّمَآءِ وَالْأَرْضِ إِنَّهُ لَحَقٌّ مِّثْلَ مَآ أَنَّکُمْ تَنطِقُونَ
ترجمه
و در زمین براى اهل یقین، نشانه هایى است.
و در (آفرینش) خودتان (نیز نشانه هایى از قدرت، عظمت و حکمت الهى است.) پس چرا (به چشم بصیرت) نمى نگرید؟
و (تقدیر و تدبیر) رزق شما و آنچه وعده داده مى شوید، در آسمان و عالم بالاست.
پس به پروردگار آسمان و زمین سوگند، این سخن ما حق است همچنان که شما سخن مىگویید. (همان طور که در سخن گفتن خود شک نمى کنید، در گفته هاى ما نیز شک نکنید.)
قرآن، شرط هدایت شدن و به یقین رسیدن از طریق آیات طبیعت و کتاب شریعت را، دلِ آماده مىداند: «آیات للموقنین»، «لقوم یسمعون»، «لقوم یتفکّرون»، «لقوم یعقلون»، «لکل صبّار شکور»، «لقوم یؤمنون»، «لاولى النُهى»، «لآیات للمتوسّمین»، «لآیات للعالِمین» و «هدىً للمتّقین».
در آفرینش زمین و انسان نکات بسیارى نهفته است از جمله:
حجم زمین، مساحت و عمق آن، کوهها و درهها، فاصله آن با خورشید و کرات دیگر، حرکات گوناگون زمین، معادن پیدا و ناپیدا، روئیدنى ها، آبهاى ذخیره شده، رنگها، سنگها، خاک ها، میوه ها، گیاهان، تصفیه کنندگى زمین، تأمین کننده تمام نیازهاى ساکنان آن و دارا بودن مواد غذایى براى تغذیه همه حیوانات و انسانها، که براى طالبان یقین نشانه هاى قدرت و حکمت خداوند است.
حالات مختلف بدن، از نطفه تا مراحل بعد، نشانه قدرت اوست. غرایز گوناگون انسان نشانه حکمت و علم او به نیازهاى انسان است.
هماهنگى میان حواسّ بدن و عدم اصطکاک آنها با یکدیگر، نظام استخوانبندى و اعصاب، دستگاه تنفس، دستگاه گوارش، دستگاه بینایى و شنوایى، نظام دفاعى، همه و همه نشانه هایى از خداوند قادر متعال است.
حضرت على (ع) مىفرماید: خداوند تو را شنوا و بینا آفرید، هم شاد مى شوى و هم غضبناک، هم گرسنگى را احساس مىکنى و هم سیرى را.
مردم به خاطر ضعف ایمان به مقدّر بودن رزق، گرفتار گناه، سرقت، کم فروشى، حرص، بخل و انواع خلافکارىها مى شوند.
نزول رزق، با حساب و کتاب دقیق است، «عندنا خزائنه و ما ننزّله الاّ بقدر معلوم» اصل و سرچشمه نزد ماست و ما جز به مقدار معلوم، فرو نمى فرستیم.
آیه «فى السماء رزقکم و ما توعدون» را چند نوع مىتوان معنا کرد:
الف. مراد باران باشد که از آسمان نازل مىشود و همچنین نور و ابر و باد و...
ب. مراد آن باشد که تقدیر امور زمینیان در آسمانهاست.
ج. رزق ابدى که بهشت است در آسمانهاست.
د. تحقق وعده هاى الهى (نزول رحمت یا عذاب) از سمت آسمان است.
«مثل ما انکم تنطقون» یعنى همان اندازه که سخن گفتن شما برایتان محسوس است و واقعیّت دارد، وعده هاى الهى نیز همین گونه است، پس در آنها شک نکنید.
پیام ها
1- نشانه هاى قدرت و حکمت الهى در زمین، همراه با پیشرفت علم و کشف اسرار طبیعت، روز به روز آشکارتر مىشود. «و فى الارض آیات...»
2- آیات و نشانه هاى الهى در زمین، بسیار زیاد و قابل توجّه است. «و فى الارض آیات» (کلمه «آیات» جمع و نکره آمده که بیانگر تعدّد و عظمت است.)
3- خداشناسى، باید بر اساس یقین و بصیرت باشد. «و فى الارض آیات للموقنین»
4- تا روحیه باور در انسان نباشد، نعمتها نشانه خداوند شمرده نمىشود. «آیات للموقنین»
5 - مطالعه طبیعت، راه تقویت ایمان و باور توحیدى است. «آیات للموقنین»
6- وجود انسان به قدرى با عظمت است که خداوند آن را هم ردیف کره زمین قرار داده است. «فى الارض... فى أنفسکم»
7- خودشناسى، راه خداشناسى است. «آیات للموقنین... فى أنفسکم»
8 - مشکل اساسى کفّار و بىدینان، سطحى نگرى آنان است و خداوند آنان را از این جهت مورد توبیخ قرار مىدهد. «افلا تبصرون» (بصیرت، به معناى نگاه عمیق و دقیق است)
9- نگاهى که همراه با بصیرت نباشد، قابل توبیخ و سرزنش است. «أفلا تبصرون»
10- سرچشمه رزق، در آسمان است. (باران، نور، باد، ابر و هوا و...) «و فى السّماء رزقکم»
11- هرگونه خیر و برکت یا قهر و عذاب الهى، به عنوان پاداش یا کیفر از آسمان نازل مىگردد. «فى السّماء... ما توعدون»
12- آسمان و زمین، تحت ربوبیّت و تدبیر الهى در مسیر کمال است. «فوربّ السّماء و الارض»
13- تأمین و تقدیر روزى زمینیان در آسمانها، نمودى از ربوبیّت گسترده خداوند در آسمان و زمین است. «فوربّ السّماء و الارض»
14- قدرت نطق و سخن گفتن، از مواهب ویژه پروردگار به انسان است که خداوند براى حقیقى بودن سخن و وعده خود، به سخن گفتن بشر مثل مى زند. «انه لحقّ مثل ما انکم تنطقون»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
تاکنون نظری ثبت نشده است