display result search
- 2617
- 1000
- 1000
- 1000
تفسیر آیه 7 و 6 سوره فتح
سخنرانی حجت الاسلام محسن قرائتی با موضوع تفسیر سوره فتح - آیه 6 و 7
وَیُعَذِّبَ الْمُنَافِقِینَ وَالْمُنَافِقَاتِ وَالْمُشْرِکِینَ وَالْمُشْرِکَاتِ الظَّآنِّینَ بِاللَّهِ ظَنَّ السَّوْءِ عَلَیْهِمْ دَآئِرَةُ السَّوْءِ وَغَضِبَ اللَّهُ عَلَیْهِمْ وَلَعَنَهُمْ وَأَعَدَّ لَهُمْ جَهَنَّمَ وَسَآءَتْ مَصِیراً
وَ للَّهِِ جُنُودُ السَّمَوَاتِ والْأَرْضِ وَکَانَ اللَّهُ عَزِیزاً حَکِیماً
ترجمه
و مردان و زنان منافق و مردان و زنان مشرک را که به خداوند گمان بد دارند، (و مى گویند خداوند پیامبرش را یارى نخواهد کرد،) عذاب کند، بدى بر آنها احاطه کرده است، خداوند بر آنان غضب کرده و از رحمت خود دورشان ساخته و برایشان جهنّم را آماده کرده است که بد سرانجامى است.
و لشکریان آسمانها و زمین براى خداوند است و خدا شکست ناپذیر حکیم است.
«دائرة السوء» به معناى حادثهى تلخ و فراگیر است.
پس از بیان الطاف چهارگانه خداوند بر پیامبر اکرم و همچنین بر مؤمنان در آیات قبل، در این آیه، چند تهدید براى منافقان و مشرکان بیان شده است.
در این آیه، نام منافق قبل از مشرک آمده، گویا نفاق از شرک و منافق از مشرک بدتر است.
ممکن است مراد از عذاب منافقان و مشرکان، عذاب آخرت نباشد، بلکه عذاب و تنگناهاى خط نفاق و شرک باشد که پس از صلح حدیبیّه و فتح مکّه گریبانگیر آنان مى شود.
در حدیث مى خوانیم: خداوند هیچ بنده اى را پس از توبه و استغفار، عذاب نمى کند مگر به خاطر سوء ظنّ به خدا و امیدوار نبودن به او. آنگاه امام این آیه را تلاوت فرمودند.
عبارتِ «للّه جنود السّموات و الارض» یک بار براى لطف به مؤمنان در آیه 4 آمد و یکبار نیز در این آیه براى قهر و عذاب آمده است.
امّا آنجا که خداوند لشکریانى براى خیر رسانى به مؤمنان مى فرستد، خود را با کلمه «علیما حکیما» توصیف فرموده، ولى آنجا که لشکریان را براى قهر و عذاب مىفرستد، خود را با «عزیزاً حکیما» ستوده است، و این به خاطر آن است که به مؤمنان بگوید: تمام کارهاى شما را مى دانم و به مخالفان بگوید: سر و کار شما با قدرتى شکست ناپذیر است. ولى در هر دو حال، کار ما حکیمانه است نه از روى انتقام و کینه و عقده و امثال آن .
پیام ها
1- تشویق خوبان و تهدید منحرفان، در کنار هم لازم است. «لیدخل المؤمنین... و یعذّب المنافقین...»
2- ممکن است حادثه اى براى عدّه اى مفید و براى دیگران عذاب باشد. فتح مبین براى مؤمنان لطف الهى و براى دیگران عذاب بود. «لیغفر... لیدخل... یعذب»
3- زنان، در کسب فضایل یا رذایل، مانند مردانند. «المؤمنین و المؤمنات... المنافقین و المنافقات و المشرکین و المشرکات»
4- سوء ظنّ به خدا، کار منافقان و مشرکان است وگرنه مؤمنان، امید و عشق و توکّل به خدا دارند. «الظانین باللّه ظنّ السوء»
5 - منافقان و مشرکان، در شیطنت و انحراف، همفکر و همراه یکدیگرند. «الظانین باللّه ظنّ السّوء»
6- مؤمن به خاطر ایمانش، در سکینه و آرامش است، ولى مشرک و منافق به دلیل انحراف و سوء ظنّ به خدا، گرفتار اضطراب و ناآرامى هستند. «دائرة السوء»
7- منافق و مشرک، در دنیا و آخرت از رحمت الهى به دور هستند. «غضب اللّه علیهم و لعنهم و اعدّ لهم جهنّم و ساءت مصیراً»
8 - خداوند، کار خود را از طریق اسباب و علل انجام مىدهد. «للّه جنود...»
9- خداوند هم براى لطف به مؤمنان لشکریان فراوان دارد و هم براى نزول قهر بر غضبشدگان. «للّه جنود...»
10- مانور قدرت الهى، براى ایجاد تقوا و عشق، کارساز است. «للّه جنود السموات و الارض»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
وَیُعَذِّبَ الْمُنَافِقِینَ وَالْمُنَافِقَاتِ وَالْمُشْرِکِینَ وَالْمُشْرِکَاتِ الظَّآنِّینَ بِاللَّهِ ظَنَّ السَّوْءِ عَلَیْهِمْ دَآئِرَةُ السَّوْءِ وَغَضِبَ اللَّهُ عَلَیْهِمْ وَلَعَنَهُمْ وَأَعَدَّ لَهُمْ جَهَنَّمَ وَسَآءَتْ مَصِیراً
وَ للَّهِِ جُنُودُ السَّمَوَاتِ والْأَرْضِ وَکَانَ اللَّهُ عَزِیزاً حَکِیماً
ترجمه
و مردان و زنان منافق و مردان و زنان مشرک را که به خداوند گمان بد دارند، (و مى گویند خداوند پیامبرش را یارى نخواهد کرد،) عذاب کند، بدى بر آنها احاطه کرده است، خداوند بر آنان غضب کرده و از رحمت خود دورشان ساخته و برایشان جهنّم را آماده کرده است که بد سرانجامى است.
و لشکریان آسمانها و زمین براى خداوند است و خدا شکست ناپذیر حکیم است.
«دائرة السوء» به معناى حادثهى تلخ و فراگیر است.
پس از بیان الطاف چهارگانه خداوند بر پیامبر اکرم و همچنین بر مؤمنان در آیات قبل، در این آیه، چند تهدید براى منافقان و مشرکان بیان شده است.
در این آیه، نام منافق قبل از مشرک آمده، گویا نفاق از شرک و منافق از مشرک بدتر است.
ممکن است مراد از عذاب منافقان و مشرکان، عذاب آخرت نباشد، بلکه عذاب و تنگناهاى خط نفاق و شرک باشد که پس از صلح حدیبیّه و فتح مکّه گریبانگیر آنان مى شود.
در حدیث مى خوانیم: خداوند هیچ بنده اى را پس از توبه و استغفار، عذاب نمى کند مگر به خاطر سوء ظنّ به خدا و امیدوار نبودن به او. آنگاه امام این آیه را تلاوت فرمودند.
عبارتِ «للّه جنود السّموات و الارض» یک بار براى لطف به مؤمنان در آیه 4 آمد و یکبار نیز در این آیه براى قهر و عذاب آمده است.
امّا آنجا که خداوند لشکریانى براى خیر رسانى به مؤمنان مى فرستد، خود را با کلمه «علیما حکیما» توصیف فرموده، ولى آنجا که لشکریان را براى قهر و عذاب مىفرستد، خود را با «عزیزاً حکیما» ستوده است، و این به خاطر آن است که به مؤمنان بگوید: تمام کارهاى شما را مى دانم و به مخالفان بگوید: سر و کار شما با قدرتى شکست ناپذیر است. ولى در هر دو حال، کار ما حکیمانه است نه از روى انتقام و کینه و عقده و امثال آن .
پیام ها
1- تشویق خوبان و تهدید منحرفان، در کنار هم لازم است. «لیدخل المؤمنین... و یعذّب المنافقین...»
2- ممکن است حادثه اى براى عدّه اى مفید و براى دیگران عذاب باشد. فتح مبین براى مؤمنان لطف الهى و براى دیگران عذاب بود. «لیغفر... لیدخل... یعذب»
3- زنان، در کسب فضایل یا رذایل، مانند مردانند. «المؤمنین و المؤمنات... المنافقین و المنافقات و المشرکین و المشرکات»
4- سوء ظنّ به خدا، کار منافقان و مشرکان است وگرنه مؤمنان، امید و عشق و توکّل به خدا دارند. «الظانین باللّه ظنّ السوء»
5 - منافقان و مشرکان، در شیطنت و انحراف، همفکر و همراه یکدیگرند. «الظانین باللّه ظنّ السّوء»
6- مؤمن به خاطر ایمانش، در سکینه و آرامش است، ولى مشرک و منافق به دلیل انحراف و سوء ظنّ به خدا، گرفتار اضطراب و ناآرامى هستند. «دائرة السوء»
7- منافق و مشرک، در دنیا و آخرت از رحمت الهى به دور هستند. «غضب اللّه علیهم و لعنهم و اعدّ لهم جهنّم و ساءت مصیراً»
8 - خداوند، کار خود را از طریق اسباب و علل انجام مىدهد. «للّه جنود...»
9- خداوند هم براى لطف به مؤمنان لشکریان فراوان دارد و هم براى نزول قهر بر غضبشدگان. «للّه جنود...»
10- مانور قدرت الهى، براى ایجاد تقوا و عشق، کارساز است. «للّه جنود السموات و الارض»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
تاکنون نظری ثبت نشده است