display result search
- 1671
- 1000
- 1000
- 1000
تفسیر آیه 21 سوره محمد
سخنرانی حجت الاسلام محسن قرائتی با موضوع تفسیر سوره محمد - آیه 21
طَاعَةٌ وَقَوْلٌ مَّعْرُوفٌ فَإِذَا عَزَمَ الْأَمْرُ فَلَو صَدَقُواْ اللَّهَ لَکَانَ خَیْراً لَّهُمْ
ترجمه
فرمانبردارى و سخن سنجیده (شایسته و بایسته آنان است) پس هنگامى که امر (کارزار) قطعى شد (از رفتن به جهاد سر باز مى زنند) اگر به خدا راست گویند (و صادقانه جهاد کنند)، قطعاً برایشان بهتر است.
مراد از «طاعة»، یک پارچه اطاعت کردن است. عبارتِ «عزم الامر» به معناى پیدا شدن وضعى است که عزم و اراده اى نافذ مى خواهد و بعضى آن را به معناى شدّت و سخت شدن جنگ دانستهاند.
افراد سست ایمان، به دلیل ترس از جهاد، علاوه بر نافرمانى و شانه خالى کردن از جهاد، دست به توجیه و دلیل تراشى و سخنان نامربوط مى زنند. قرآن در آیات متعدّد به بهانه هاى آنان اشاره کرده است، از جمله اینکه مى گفتند:
- طاقت و توان جنگیدن نداریم. «لاطاقة لنا»
- خانواده ما امنیّت ندارد و خانه هایمان بىحفاظ و بى پوشش است. «بیوتنا عورة»
- هوا گرم است. «لاتنفروا فى الحَرّ»
- اگر شرکت کنیم، مرتکب گناه مى شویم. در جنگ تبوک بهانه آوردند که نگاه ما به دختران رومى سبب فتنه مى شود، بنابراین ما به جبهه نمى آییم. «و لاتفتنّى» امّا قرآن همین فرار از جنگ را فتنه دانست. «ألا فى الفتنة سقطوا»
- اکنون زمان مناسبى براى جنگ نیست، بهتر است به تأخیر افتد. «لولا اخّرتنا»
- مى ترسیم گرفتار بلا و ضرر شویم. «نخشى أن تُصیبنا دائرة»
در این آیه مى فرماید: اگر به هنگام فرمان جهاد، به جاى این قبیل بهانه ها، اطاعت کنید و سخنى نیک بگویید، بهتر است. «طاعة و قول معروف»
پیام ها
1- مؤمن، در برابر فرمان الهى جهاد، سراپا فرمانبردار است. «طاعة»
2- گفتار و کردار، هر دو باید صحیح و بجا باشد. «طاعة و قول معروف»
3- در باره فرامین الهى، به نیکى و پسندیده سخن بگویید. «و قول معروف»
4- جهاد و دفاع، از نظر عقل و فطرت پسندیده است. «قول معروف»
5 - ریشه ترس از جهاد، آن است که صادقانه عمل نمى کنیم. «فلو صدقوا اللّه»
6- فرمان خداوند بر جهاد، به نفع انسان است، (نه خدا). «لکان خیراً لهم»
منبع: پیگاه درس هایی از قرآن
طَاعَةٌ وَقَوْلٌ مَّعْرُوفٌ فَإِذَا عَزَمَ الْأَمْرُ فَلَو صَدَقُواْ اللَّهَ لَکَانَ خَیْراً لَّهُمْ
ترجمه
فرمانبردارى و سخن سنجیده (شایسته و بایسته آنان است) پس هنگامى که امر (کارزار) قطعى شد (از رفتن به جهاد سر باز مى زنند) اگر به خدا راست گویند (و صادقانه جهاد کنند)، قطعاً برایشان بهتر است.
مراد از «طاعة»، یک پارچه اطاعت کردن است. عبارتِ «عزم الامر» به معناى پیدا شدن وضعى است که عزم و اراده اى نافذ مى خواهد و بعضى آن را به معناى شدّت و سخت شدن جنگ دانستهاند.
افراد سست ایمان، به دلیل ترس از جهاد، علاوه بر نافرمانى و شانه خالى کردن از جهاد، دست به توجیه و دلیل تراشى و سخنان نامربوط مى زنند. قرآن در آیات متعدّد به بهانه هاى آنان اشاره کرده است، از جمله اینکه مى گفتند:
- طاقت و توان جنگیدن نداریم. «لاطاقة لنا»
- خانواده ما امنیّت ندارد و خانه هایمان بىحفاظ و بى پوشش است. «بیوتنا عورة»
- هوا گرم است. «لاتنفروا فى الحَرّ»
- اگر شرکت کنیم، مرتکب گناه مى شویم. در جنگ تبوک بهانه آوردند که نگاه ما به دختران رومى سبب فتنه مى شود، بنابراین ما به جبهه نمى آییم. «و لاتفتنّى» امّا قرآن همین فرار از جنگ را فتنه دانست. «ألا فى الفتنة سقطوا»
- اکنون زمان مناسبى براى جنگ نیست، بهتر است به تأخیر افتد. «لولا اخّرتنا»
- مى ترسیم گرفتار بلا و ضرر شویم. «نخشى أن تُصیبنا دائرة»
در این آیه مى فرماید: اگر به هنگام فرمان جهاد، به جاى این قبیل بهانه ها، اطاعت کنید و سخنى نیک بگویید، بهتر است. «طاعة و قول معروف»
پیام ها
1- مؤمن، در برابر فرمان الهى جهاد، سراپا فرمانبردار است. «طاعة»
2- گفتار و کردار، هر دو باید صحیح و بجا باشد. «طاعة و قول معروف»
3- در باره فرامین الهى، به نیکى و پسندیده سخن بگویید. «و قول معروف»
4- جهاد و دفاع، از نظر عقل و فطرت پسندیده است. «قول معروف»
5 - ریشه ترس از جهاد، آن است که صادقانه عمل نمى کنیم. «فلو صدقوا اللّه»
6- فرمان خداوند بر جهاد، به نفع انسان است، (نه خدا). «لکان خیراً لهم»
منبع: پیگاه درس هایی از قرآن
تاکنون نظری ثبت نشده است