display result search
سخنرانی حجت الاسلام محسن قرائتی با موضوع تفسیر سوره ص - آیه 26
یَا دَاوُدُ إِنَّا جَعَلْنَاکَ خَلِیفَةً فِى الْأَرْضِ فَاحْکُم بَیْنَ النَّاسِ بِالْحَقِّ وَ لَا تَتَبِّعِ الْهَوَى فَیُضِلَّکَ عَن سَبِیلِ اللَّهِ إِنَّ الَّذِینَ یَضِلُّونَ عَن سَبِیلِ اللَّهِ لَهُمْ عَذَابٌ شَدِیدٌ بِمَا نَسُواْ یَوْمَ الْحِسَابِ
ترجمه
اى داود! همانا ما تو را در زمین جانشین قرار دادیم، پس میان مردم به حقّ داورى کن و از هواها و هوسها پیروى نکن که تو را از راه خدا منحرف مى کند. البتّه کسانى که از راه خدا منحرف مى شوند برایشان عذاب سختى است به خاطر آن که روز قیامت را فراموش کردند.
پیام ها
1- خداوند تدبیر امور بندگانش را به انبیا سپرده است. «یا داود انّا جعلناک خلیفة»
2- تدبیر امور مردم، حقّ خداست که به هر کس بخواهد واگذار مى کند. «انّا جعلناک»
3- دین از سیاست جدا نیست. «یا داود انّا جعلناک خلیفة»
4- حکومت بر مردم، نعمت بزرگى است که شکر آن، اجراى عدالت در میان مردم است. «جعلناک خلیفة... فاحکم بین الناس بالحقّ»
5 - محور قضاوت باید حقّ باشد. «فاحکم بین الناس بالحقّ»
6- رهبران و داوران جامعه باید از هواى نفس دور باشند. «خلیفة... فاحکم... لا تتبع الهوى»
7- در مدیریّت حتّى المقدور نیروها را حفظ کنید. (خداوند به خاطر یک ترک اولى، اولیاى خود را از گرد و نهى اجتماع خارج نمى کند). «فاستغفر ربه... فغفرنا... یا داود انّا جعلناک»
8 - قضاوت از شئون حکومت است و باید الهى باشد. «شددنا ملکه - انّا جعلناک خلیفة - فاحکم»
9- حکومت دینى، سابقه اى بس طولانى دارد. «شددنا ملکه - جعلناک خلیفة - فاحکم»
10- رفتار خلیفه خدا باید پرتوى از افعال الهى باشد. «واللّه یقضى بالحقّ»، «فاحکم بین الناس بالحقّ»
11- هر چه در برابر حقّ قرار گیرد، هوى و هوس است. «فاحکم بین الناس بالحقّ ولا تتبع الهوى»
12- خطر قضاوت، دورى از حقّ و توجّه به هواهاى نفسانى است. «فاحکم... بالحق ولا تتبع الهوى»
13- همه انسانها حتّى انبیا در معرض دام هوس هستند که از طریق هشدارهاى الهى مصون مى مانند. «لا تتبع الهوى»
14- هوى پرستى ممنوع است، خواه تمایلات فردى و شخصى باشد یا گروهى و حزبى. «لا تتبع الهوى»
15- هوى پرستى با انحراف مساوى است. «لا تتبع الهوى فیضلّک»
16- خطرات گام به گام پیش مىآید (گام اول هوى پرستى، گام دوم انحراف از راه خدا، گام سوم فراموش کردن حساب و قیامت و در نتیجه عذاب شدید). «لا تتبع الهوى فیضلّک... لهم عذاب شدید بما نسوا یوم الحساب»
17- ایمان به معاد کافى نیست، باید انسان یاد معاد باشد. (در مورد بعضى افراد قرآن مى فرماید: «لا یؤمن بیوم الحساب» ایمان به معاد ندارد ولى در این آیه مى خوانیم: ایمان هست ولى معاد را فراموش مى کند. «نسوا یوم الحساب»
18- هوى پرستى و فراموش کردن روز قیامت، خطراتى است که حاکمان جامعه را تهدید مى کند. «جعلناک خلیفة... لا تتبع الهوى... نسوا یوم الحساب»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
یَا دَاوُدُ إِنَّا جَعَلْنَاکَ خَلِیفَةً فِى الْأَرْضِ فَاحْکُم بَیْنَ النَّاسِ بِالْحَقِّ وَ لَا تَتَبِّعِ الْهَوَى فَیُضِلَّکَ عَن سَبِیلِ اللَّهِ إِنَّ الَّذِینَ یَضِلُّونَ عَن سَبِیلِ اللَّهِ لَهُمْ عَذَابٌ شَدِیدٌ بِمَا نَسُواْ یَوْمَ الْحِسَابِ
ترجمه
اى داود! همانا ما تو را در زمین جانشین قرار دادیم، پس میان مردم به حقّ داورى کن و از هواها و هوسها پیروى نکن که تو را از راه خدا منحرف مى کند. البتّه کسانى که از راه خدا منحرف مى شوند برایشان عذاب سختى است به خاطر آن که روز قیامت را فراموش کردند.
پیام ها
1- خداوند تدبیر امور بندگانش را به انبیا سپرده است. «یا داود انّا جعلناک خلیفة»
2- تدبیر امور مردم، حقّ خداست که به هر کس بخواهد واگذار مى کند. «انّا جعلناک»
3- دین از سیاست جدا نیست. «یا داود انّا جعلناک خلیفة»
4- حکومت بر مردم، نعمت بزرگى است که شکر آن، اجراى عدالت در میان مردم است. «جعلناک خلیفة... فاحکم بین الناس بالحقّ»
5 - محور قضاوت باید حقّ باشد. «فاحکم بین الناس بالحقّ»
6- رهبران و داوران جامعه باید از هواى نفس دور باشند. «خلیفة... فاحکم... لا تتبع الهوى»
7- در مدیریّت حتّى المقدور نیروها را حفظ کنید. (خداوند به خاطر یک ترک اولى، اولیاى خود را از گرد و نهى اجتماع خارج نمى کند). «فاستغفر ربه... فغفرنا... یا داود انّا جعلناک»
8 - قضاوت از شئون حکومت است و باید الهى باشد. «شددنا ملکه - انّا جعلناک خلیفة - فاحکم»
9- حکومت دینى، سابقه اى بس طولانى دارد. «شددنا ملکه - جعلناک خلیفة - فاحکم»
10- رفتار خلیفه خدا باید پرتوى از افعال الهى باشد. «واللّه یقضى بالحقّ»، «فاحکم بین الناس بالحقّ»
11- هر چه در برابر حقّ قرار گیرد، هوى و هوس است. «فاحکم بین الناس بالحقّ ولا تتبع الهوى»
12- خطر قضاوت، دورى از حقّ و توجّه به هواهاى نفسانى است. «فاحکم... بالحق ولا تتبع الهوى»
13- همه انسانها حتّى انبیا در معرض دام هوس هستند که از طریق هشدارهاى الهى مصون مى مانند. «لا تتبع الهوى»
14- هوى پرستى ممنوع است، خواه تمایلات فردى و شخصى باشد یا گروهى و حزبى. «لا تتبع الهوى»
15- هوى پرستى با انحراف مساوى است. «لا تتبع الهوى فیضلّک»
16- خطرات گام به گام پیش مىآید (گام اول هوى پرستى، گام دوم انحراف از راه خدا، گام سوم فراموش کردن حساب و قیامت و در نتیجه عذاب شدید). «لا تتبع الهوى فیضلّک... لهم عذاب شدید بما نسوا یوم الحساب»
17- ایمان به معاد کافى نیست، باید انسان یاد معاد باشد. (در مورد بعضى افراد قرآن مى فرماید: «لا یؤمن بیوم الحساب» ایمان به معاد ندارد ولى در این آیه مى خوانیم: ایمان هست ولى معاد را فراموش مى کند. «نسوا یوم الحساب»
18- هوى پرستى و فراموش کردن روز قیامت، خطراتى است که حاکمان جامعه را تهدید مى کند. «جعلناک خلیفة... لا تتبع الهوى... نسوا یوم الحساب»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
تاکنون نظری ثبت نشده است