display result search
- 5785
- 1000
- 1000
- 1000
تفسیر آیه 30 و 31 سوره شوری
سخنرانی حجت الاسلام محسن قرائتی با موضوع تفسیر سوره شوری - آیه 30 و 31
وَمَآ أَصَابَکُم مِّن مُّصِیبَةٍ فَبِمَا کَسَبَتْ أَیْدِیکُمْ وَیَعْفُواْ عَن کَثِیرٍ
وَمَآ أَنتُم بِمُعْجِزِینَ فِى الْأَرْضِ وَمَا لَکُم مِّن دُونِ اللَّهِ مِن وَلِىٍّ وَ لَا نَصِیرٍ
ترجمه
و آنچه از مصیبت به شما رسد پس به خاطر دست آورد خودتان است و او از بسیارى (گناهانتان) در مى گذرد.
و شما نمى توانید (خدا) را در زمین به عجز آورید (و از سلطه او خارج شوید) و براى شما از غیر خداوند هیچ سرپرست و یاورى نیست.
سؤال: اگر مصیبتها به خاطر عملکرد خود ماست، پس مصائب اولیاى خداوند چه توجیهى دارد؟
پاسخ: برنامه ها و سنّتهاى الهى متعدّد است، یکى از سنّتها چشاندن مزه تلخ عملکرد به انسان گناهکار است که در این آیه آمده است ولى یکى دیگر از سنّتهاى الهى رشد مردم در لابلاى حوادث و آزمایش هاى پى در پى است. لذا حوادث تلخ که براى معصومین رخ مى دهد براى رشد معنوى و دریافت درجه و الگو بودن آنان براى دیگران است. در حدیث مى خوانیم: «البلاء للظالم ادب و للمؤمن امتحان و للاولیاء درجة» حوادث تلخ براى ظالم وسیله ادب و براى مؤمن وسیله آزمایش و براى اولیاى الهى وسیله قرب بیشتر است.
مشابه این آیه، آیه 41 سوره روم است که مى فرماید: «ظهر الفساد فى البرّ و البحر بما کسبت ایدى الناس لیذیقهم بعض الّذى عملوا لعلهم یرجعون» به خاطر عملکرد مردم، در دریا و خشکى فساد پدید آمد که گوشه اى از عملکردشان را بچشند.
پیام ها
1- میان رفتار انسان و حوادث تلخ و شیرین زندگى رابطه است. «ما اصابکم... فبما کسبت ایدیکم»
2- مشکلات انسان، تنها عکس العمل بخشى از خلافهاى اوست، نه تمام آن. زیرا خداوند از بسیارى خطاهاى انسان در مى گذرد. «و یعفو عن کثیر»
3- مصیبتها جنبه هشدارى دارد و اگر انتقامى بود عفو در کار نبود. «و یعفو عن کثیر»
4- دود جنایات بشر به چشم خودش مى رود و به خداوند ضربه اى نمى زند. «و ما انتم بمعجزین»
5 - انسانها نمى توانند همه عوامل را تحت سلطه خود بگیرند و از آثار گناهانشان بگریزند. «و ما انتم بمعجزین»
6- انگیزه بسیارى خلافها به دست آوردن یاور و حامى است، در حالى که یاور حقیقى خداست. «و ما لکم من دون اللّه من ولىّ ولا نصیر»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
وَمَآ أَصَابَکُم مِّن مُّصِیبَةٍ فَبِمَا کَسَبَتْ أَیْدِیکُمْ وَیَعْفُواْ عَن کَثِیرٍ
وَمَآ أَنتُم بِمُعْجِزِینَ فِى الْأَرْضِ وَمَا لَکُم مِّن دُونِ اللَّهِ مِن وَلِىٍّ وَ لَا نَصِیرٍ
ترجمه
و آنچه از مصیبت به شما رسد پس به خاطر دست آورد خودتان است و او از بسیارى (گناهانتان) در مى گذرد.
و شما نمى توانید (خدا) را در زمین به عجز آورید (و از سلطه او خارج شوید) و براى شما از غیر خداوند هیچ سرپرست و یاورى نیست.
سؤال: اگر مصیبتها به خاطر عملکرد خود ماست، پس مصائب اولیاى خداوند چه توجیهى دارد؟
پاسخ: برنامه ها و سنّتهاى الهى متعدّد است، یکى از سنّتها چشاندن مزه تلخ عملکرد به انسان گناهکار است که در این آیه آمده است ولى یکى دیگر از سنّتهاى الهى رشد مردم در لابلاى حوادث و آزمایش هاى پى در پى است. لذا حوادث تلخ که براى معصومین رخ مى دهد براى رشد معنوى و دریافت درجه و الگو بودن آنان براى دیگران است. در حدیث مى خوانیم: «البلاء للظالم ادب و للمؤمن امتحان و للاولیاء درجة» حوادث تلخ براى ظالم وسیله ادب و براى مؤمن وسیله آزمایش و براى اولیاى الهى وسیله قرب بیشتر است.
مشابه این آیه، آیه 41 سوره روم است که مى فرماید: «ظهر الفساد فى البرّ و البحر بما کسبت ایدى الناس لیذیقهم بعض الّذى عملوا لعلهم یرجعون» به خاطر عملکرد مردم، در دریا و خشکى فساد پدید آمد که گوشه اى از عملکردشان را بچشند.
پیام ها
1- میان رفتار انسان و حوادث تلخ و شیرین زندگى رابطه است. «ما اصابکم... فبما کسبت ایدیکم»
2- مشکلات انسان، تنها عکس العمل بخشى از خلافهاى اوست، نه تمام آن. زیرا خداوند از بسیارى خطاهاى انسان در مى گذرد. «و یعفو عن کثیر»
3- مصیبتها جنبه هشدارى دارد و اگر انتقامى بود عفو در کار نبود. «و یعفو عن کثیر»
4- دود جنایات بشر به چشم خودش مى رود و به خداوند ضربه اى نمى زند. «و ما انتم بمعجزین»
5 - انسانها نمى توانند همه عوامل را تحت سلطه خود بگیرند و از آثار گناهانشان بگریزند. «و ما انتم بمعجزین»
6- انگیزه بسیارى خلافها به دست آوردن یاور و حامى است، در حالى که یاور حقیقى خداست. «و ما لکم من دون اللّه من ولىّ ولا نصیر»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
تاکنون نظری ثبت نشده است