display result search
- 1919
- 1000
- 1000
- 1000
تفسیر آیه 46 سوره فصلت
سخنرانی حجت الاسلام محسن قرائتی با موضوع تفسیر سوره فصلت - آیه 46
مَنْ عَمِلَ صَالِحاً فَلِنَفْسِهِ وَمَنْ أَسَآءَ فَعَلَیْهَا وَمَا رَبُّکَ بِظَلاَّمٍ لِّلْعَبِیدِ
ترجمه
هر کس کار شایسته اى انجام دهد، پس به سود خود اوست، و هر کس بدى کند پس بر علیه خویش عمل کرده است، و پروردگار تو به مردم ستم نمى کند.
چون ظلم کوچک نیز از سوى خداى بزرگ، به منزلهى ظلم زیاد است، لذا کلمه «ظلاّم» به کار رفته است که به معناى بسیار ظلم کننده مىباشد.
ریشه حوادث تلخ و شیرین را در عملکرد خود جستجو کنید. «مَن عمل صالحا فلنفسه و من اساء فعلیها» وبه دیگران نسبت ندهید:
به خدا نسبت ندهید. چنانکه قرآن مى فرماید: همین که انسان را پروردگارش آزمایش و اکرام نماید، گوید: پروردگارم مرا گرامى داشته و در شرایط دیگر گوید: پروردگارم مرا خوار کرد. «ربّ اکرمن... ربّ اهانن» امّا قرآن پاسخ مى دهد: چنین نیست بلکه خوارى شما به خاطر آن است که به یتیم و مسکین رسیدگى نکردید. «کلا بل لا تکرمون الیتیم»
به مردم نسبت ندهید. چنانکه در قیامت مستضعفان به مستکبران مى گویند: «لولا انتم لکنا مؤمنین» شما مقصّرید، اگر شما نبودید، ما ایمان مىآوردیم.
به نیاکان منسوب نسازید. هنگامى که به منحرفان گفته مىشود از آنچه خداوند نازل کرده پیروى کنید گویند: «نتّبع ما وجدنا علیه آباءنا» ما از آنچه پدرانمان را بر آن یافتهایم پیروى مىکنیم.
به انبیا نسبت ندهید. چنانکه کفّار انبیا را مقصّر مىدانستند و به آنان مىگفتند: «انّا تطیّرنا بکم» ما وجود شما را شوم مىدانیم و تمام بدبختىهاى ما از سوى شماست.
به والدین منسوب ندانید. همان گونه که قرآن انسان را داراى اختیار دانسته و حدودى را براى اطاعت از والدین مقرّر کرده و مىفرماید: «وان جاهداک لتشرک بى ما لیس لک به علم فلاتطعهما اگر پدر و مادرت تلاش کردند که بدون علم به سراغ غیر خدا روى، هرگز از آنان اطاعت مکن.
به معبودها نسبت ندهید. چنانکه قرآن مىفرماید: «لا ینفعکم شیئاً و لا یضرّکم» این بتها هیچ سود و زیانى به شما نمىرسانند.
به جنسیّت و مرد و زن بودن نسبت ندهید. زیرا قرآن مىفرماید: «مَن عمل صالحاً» یعنى اصل عمل است، از هر کس که صورت پذیرد.
به شیطان نسبت ندهید. چنانکه شیطان مى گوید: مرا مقصّر ندانید و ملامت نکنید، بلکه خودتان را سرزنش کنید، «دعوتکم فاستجبتم» این شما هستید که دعوت مرا با آزادى و آگاهى پذیرفتید.
به رفیق نسبت ندهید. چنانکه در قیامت منحرفان رو به یکدیگر کرده و مى گویند: شما بودید که با سوگند و قدرت (به عنوان خیر و صلاح) به سراغ ما مى آمدید، ولى آنان پاسخ مى دهند: «بل لم تکونوا مؤمنین» بلکه خود شما اهل ایمان نبودید.
به محیط نسبت ندهید. همان گونه که زن فرعون در محیط طاغوت و ترس و ثروت بود، امّا جذب هیچ یک نشد. «امرئة فرعون»، فرشتگان نیز به هنگام قبض روح بعضى که محیط را مقصّر مى دانند مى گویند: «ألم تک ارض اللّه واسعة» آیا زمین خداوند بزرگ نبود، چرا هجرت نکردید و در استضعاف باقى ماندید
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
مَنْ عَمِلَ صَالِحاً فَلِنَفْسِهِ وَمَنْ أَسَآءَ فَعَلَیْهَا وَمَا رَبُّکَ بِظَلاَّمٍ لِّلْعَبِیدِ
ترجمه
هر کس کار شایسته اى انجام دهد، پس به سود خود اوست، و هر کس بدى کند پس بر علیه خویش عمل کرده است، و پروردگار تو به مردم ستم نمى کند.
چون ظلم کوچک نیز از سوى خداى بزرگ، به منزلهى ظلم زیاد است، لذا کلمه «ظلاّم» به کار رفته است که به معناى بسیار ظلم کننده مىباشد.
ریشه حوادث تلخ و شیرین را در عملکرد خود جستجو کنید. «مَن عمل صالحا فلنفسه و من اساء فعلیها» وبه دیگران نسبت ندهید:
به خدا نسبت ندهید. چنانکه قرآن مى فرماید: همین که انسان را پروردگارش آزمایش و اکرام نماید، گوید: پروردگارم مرا گرامى داشته و در شرایط دیگر گوید: پروردگارم مرا خوار کرد. «ربّ اکرمن... ربّ اهانن» امّا قرآن پاسخ مى دهد: چنین نیست بلکه خوارى شما به خاطر آن است که به یتیم و مسکین رسیدگى نکردید. «کلا بل لا تکرمون الیتیم»
به مردم نسبت ندهید. چنانکه در قیامت مستضعفان به مستکبران مى گویند: «لولا انتم لکنا مؤمنین» شما مقصّرید، اگر شما نبودید، ما ایمان مىآوردیم.
به نیاکان منسوب نسازید. هنگامى که به منحرفان گفته مىشود از آنچه خداوند نازل کرده پیروى کنید گویند: «نتّبع ما وجدنا علیه آباءنا» ما از آنچه پدرانمان را بر آن یافتهایم پیروى مىکنیم.
به انبیا نسبت ندهید. چنانکه کفّار انبیا را مقصّر مىدانستند و به آنان مىگفتند: «انّا تطیّرنا بکم» ما وجود شما را شوم مىدانیم و تمام بدبختىهاى ما از سوى شماست.
به والدین منسوب ندانید. همان گونه که قرآن انسان را داراى اختیار دانسته و حدودى را براى اطاعت از والدین مقرّر کرده و مىفرماید: «وان جاهداک لتشرک بى ما لیس لک به علم فلاتطعهما اگر پدر و مادرت تلاش کردند که بدون علم به سراغ غیر خدا روى، هرگز از آنان اطاعت مکن.
به معبودها نسبت ندهید. چنانکه قرآن مىفرماید: «لا ینفعکم شیئاً و لا یضرّکم» این بتها هیچ سود و زیانى به شما نمىرسانند.
به جنسیّت و مرد و زن بودن نسبت ندهید. زیرا قرآن مىفرماید: «مَن عمل صالحاً» یعنى اصل عمل است، از هر کس که صورت پذیرد.
به شیطان نسبت ندهید. چنانکه شیطان مى گوید: مرا مقصّر ندانید و ملامت نکنید، بلکه خودتان را سرزنش کنید، «دعوتکم فاستجبتم» این شما هستید که دعوت مرا با آزادى و آگاهى پذیرفتید.
به رفیق نسبت ندهید. چنانکه در قیامت منحرفان رو به یکدیگر کرده و مى گویند: شما بودید که با سوگند و قدرت (به عنوان خیر و صلاح) به سراغ ما مى آمدید، ولى آنان پاسخ مى دهند: «بل لم تکونوا مؤمنین» بلکه خود شما اهل ایمان نبودید.
به محیط نسبت ندهید. همان گونه که زن فرعون در محیط طاغوت و ترس و ثروت بود، امّا جذب هیچ یک نشد. «امرئة فرعون»، فرشتگان نیز به هنگام قبض روح بعضى که محیط را مقصّر مى دانند مى گویند: «ألم تک ارض اللّه واسعة» آیا زمین خداوند بزرگ نبود، چرا هجرت نکردید و در استضعاف باقى ماندید
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
تاکنون نظری ثبت نشده است