display result search
- 3613
- 1000
- 1000
- 1000
تفسیر آیه 158 - 160 سوره صافات
سخنرانی حجت الاسلام محسن قرائتی با موضوع تفسیر سوره صافات- آیه 158 - 160
وَجَعَلُواْ بَیْنَهُ وَبَیْنَ الْجِنَّةِ نَسَباً وَلَقَدْ عَلِمَتِ الْجِنَّةُ إِنَّهُمْ لَمُحْضَرُونَ
سُبْحَانَ اللَّهِ عَمَّا یَصِفُونَ
إِلَّا عِبَادَ اللَّهِ الْمُخْلَصِینَ
ترجمه
و (گفتند: خدا از جنّیان همسر گرفته است و) میان خدا و جنّ نسبتى قائل شدند، در حالى که جنّیان به خوبى مى دانند آنها (براى حساب پس دادن) احضار خواهند شد. خداوند از آن چه آنان مى گویند، منزّه است.
جز بندگان برگزیده خدا (که او را به شایستگى توصیف مى کنند و سعادت یابند).
در اینکه مراد از نسبت خداوند با جن چیست، دو نظریه است: یکى آنکه جن شریک خداوند است، همان گونه که در آیه صد سوره انعام مى خوانیم: «و جعلوا للّه شرکاء الجّن» دیگر آنکه خداوند از جن همسرانى گرفته که از آنان فرزندانى چون ملائکه به وجود آمده اند.
پیام ها
1- انسانى که از منطق و برهان جدا شد، هر خرافه و تهمتى را به هر کس بخواهد نسبت مى دهد تا آنجا که براى خداوند همسرى از جنس جنّ مى پندارد. «جعلوا بینه و بین الجنة...»
2- جن موجودى است عاقل و مکلّف و به مق عاد و حضور در پیشگاه عدل الهى براى بازپرسى معتقد است. «علمت الجنّ انهم لمحضرون»
3- همه در پیشگاه خدا بازجویى خواهند شد و خداوند با هیچ کس فامیل نیست. اگر جن با خداوند نسبت مى داشت براى کیفر و حساب نزد خدا احضار نمى شد. «انّهم لمحضرون»
4- هر کجا سخنى خرافه در مورد خداوند پیش آمد، با کلمه «سبحان اللّه» ذات الهى را منزه دارید. «و جعلوا بینه... سبحان اللّه عما یصفون»
5 - هر کجا سخنى از گمراهان و منحرفان پیش آمد، حسابِ بندگان پاک را جدا کنید. (در این سوره بارها جملهى «الاّ عباداللّه المخلصین» تکرار شده است).
6- تمامى انسانها به جز بندگان برگزیده خداوند از توصیف شایسته او ناتوانند. «سبحان اللّه عما یصفون الاّ عباد اللّه المخلصین»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
وَجَعَلُواْ بَیْنَهُ وَبَیْنَ الْجِنَّةِ نَسَباً وَلَقَدْ عَلِمَتِ الْجِنَّةُ إِنَّهُمْ لَمُحْضَرُونَ
سُبْحَانَ اللَّهِ عَمَّا یَصِفُونَ
إِلَّا عِبَادَ اللَّهِ الْمُخْلَصِینَ
ترجمه
و (گفتند: خدا از جنّیان همسر گرفته است و) میان خدا و جنّ نسبتى قائل شدند، در حالى که جنّیان به خوبى مى دانند آنها (براى حساب پس دادن) احضار خواهند شد. خداوند از آن چه آنان مى گویند، منزّه است.
جز بندگان برگزیده خدا (که او را به شایستگى توصیف مى کنند و سعادت یابند).
در اینکه مراد از نسبت خداوند با جن چیست، دو نظریه است: یکى آنکه جن شریک خداوند است، همان گونه که در آیه صد سوره انعام مى خوانیم: «و جعلوا للّه شرکاء الجّن» دیگر آنکه خداوند از جن همسرانى گرفته که از آنان فرزندانى چون ملائکه به وجود آمده اند.
پیام ها
1- انسانى که از منطق و برهان جدا شد، هر خرافه و تهمتى را به هر کس بخواهد نسبت مى دهد تا آنجا که براى خداوند همسرى از جنس جنّ مى پندارد. «جعلوا بینه و بین الجنة...»
2- جن موجودى است عاقل و مکلّف و به مق عاد و حضور در پیشگاه عدل الهى براى بازپرسى معتقد است. «علمت الجنّ انهم لمحضرون»
3- همه در پیشگاه خدا بازجویى خواهند شد و خداوند با هیچ کس فامیل نیست. اگر جن با خداوند نسبت مى داشت براى کیفر و حساب نزد خدا احضار نمى شد. «انّهم لمحضرون»
4- هر کجا سخنى خرافه در مورد خداوند پیش آمد، با کلمه «سبحان اللّه» ذات الهى را منزه دارید. «و جعلوا بینه... سبحان اللّه عما یصفون»
5 - هر کجا سخنى از گمراهان و منحرفان پیش آمد، حسابِ بندگان پاک را جدا کنید. (در این سوره بارها جملهى «الاّ عباداللّه المخلصین» تکرار شده است).
6- تمامى انسانها به جز بندگان برگزیده خداوند از توصیف شایسته او ناتوانند. «سبحان اللّه عما یصفون الاّ عباد اللّه المخلصین»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
تاکنون نظری ثبت نشده است