display result search
- 1645
- 1000
- 1000
- 1000
تفیر آیه 75 - 82 سوره صافات
سخنرانی حجت الاسلام محسن قرائتی با موضوع تفسیر سوره صافات- آیه 75 - 82
وَلَقَدْ نَادَانَا نُوحٌ فَلَنِعْمَ الْمُجِیبُونَ
وَنَجَّیْنَاهُ وَأَهْلَهُ مِنَ الْکَرْبِ الْعَظِیمِ
وَجَعَلْنَا ذُرِّیَّتَهُ هُمُ الْبَاقِینَ
وَتَرَکْنَا عَلَیْهِ فِى الْآخِرِینَ
سَلاَمٌ عَلَى نُوحٍ فِى الْعَالَمِینَ
إِنَّا کَذَلِکَ نَجْزِى الْمُحْسِنِینَ
إِنَّهُ مِنْ عِبَادِنَا الْمُؤْمِنِینَ
ثُمَّ أَغْرَقْنَا الْآخَرِینَ
ترجمه
و همانا نوح، ما را (به فریاد رسى) ندا داد، (و نداى او را اجابت کردیم) پس چه خوب پاسخ دهنده اى هستیم.
و او و کسانش را از اندوه بزرگ رهانیدیم.
و (تنها) نسل او را باقى گذاشتیم.
و در میان آیندگان براى او (مدح و ثنا) به جا گذاشتیم.
در میان جهانیان بر نوح سلام باد.
همانا ما نیکوکاران را این گونه پاداش مىدهیم.
به راستى که او از بندگان مؤمن ما بود.
سپس دیگران را غرق کردیم.
در قرآن، بارها درباره حضرت نوح که الگو و اُسوهى مقاومت است و تاریخ آن حضرت براى پیامبر اسلام سبب دلگرمى و آرامش بوده، سخن به میان آمده است. این پیامبر الهى ویژگىهایى داشت از جمله:
الف) اولین پیامبر اولوالعزم است که به عنوان شیخ الانبیا نامیده شده است.
ب) تنها پیامبرى است که مدّت رسالتش در قرآن مطرح شده است.
ج) سلام خداوند به نوح ویژگى خاصى دارد و عبارت «فى العالمین» به آن اضافه شده است.
د) پیامبرى است که حتّى فرزند و همسرش با او مخالف بودند و به او ایمان نیاوردند.
کلمه «آخِر» در زبان عربى به معناى پایان و «آخِرین» به معناى آیندگان است. امّا «آخَر» به معناى دیگر و «آخَرین» به معناى دیگران است.
فرق میان تاریخى که قرآن بیان مى کند با سایر کتب تاریخ آن است که قرآن بعد از نقل یک ماجراى واقعى، سنّتهاى الهى در مورد آن را بیان مى نماید. «کذلک نجزى المحسنین»
شاید مراد از نداى حضرت نوح در این آیه، همان آیه 26 سوره مؤمنون باشد که گفت: «ربّ انصرنى بما کذّبون» خدایا در برابر تکذیب آنان مرا یارى کن.
خداوند، «نِعم المجیبون» است، یعنى آنچه را به صلاح بنده باشد اجابت مى کند، نه آنچه را بنده معیّن کرده است. لذا گاهى خواسته اى دارى و خداوند چیز دیگرى جایگزین آن مى کند. گاهى خواسته ات را با تأخیر اجابت مى کند و گاهى اصلاً خواسته ات را نمى دهد، چنانکه نوح، نجات فرزندش را خواست ولى اجابت نشد.
مقصود از بلا و اندوه بزرگ «الکرب العظیم» یا طوفان و غرق است و یا آزار مردم. آرى، رسالت و تبلیغ دینى مشکلات و اندوه هایى در پى دارد.
امام باقر (ع) فرمود: مراد از بقا در آیه «جعلنا ذریّته هم الباقین» بقاى دین و کتاب و نبوت در عقب و نسل نوح است.
پیام ها
1- مردان خدا به بن بست نمى رسند و هنگامى که کار بر آنان سخت شود با دعا و استمداد از قدرت غنى خداوند مشکل خود را حل مى کنند. «نادانا نوح»
2- با این که خداوند از درون همه آگاه است امّا براى گفتن و خواستن و دعا کردن آثار خاصى است. «نادانا» (آرى ندا و دعا و اظهار حاجت به درگاه خداوند اجابت الهى را در پى دارد).
3- اگر کسى از سر اخلاص خدا را بخواند، دعایش مستجاب خواهد شد. «نادانا... فلنِعم المجیبون»
4- استجابت دعا، همراه با حکمت و رحمت و بدون منّت است. «نِعم المجیبون»
5 - نوح هلاکت کفّار و سلامت سفر با کشتى را براى خود و یارانش از خداوند درخواست کرد، لکن خدا نام نیک، بقاى نسل و سلام ابدى خود را نثار او کرد و شاید این معناى «نِعم المجیبون» باشد یعنى بیش از آنچه تو خواستى دادیم.
6- خداوند نوح را در آب حفظ کرد و ابراهیم را در آتش. «نجّیناه» (آب و آتش در برابر ارادهى خدا چیزى نیستند).
7- نسبت و قومیّت همه جا سبب اهل بودن نیست. (این آیه مىفرماید: ما اهل نوح را نجات دادیم در حالى که مىدانیم خداوند فرزندش را غرق کرد. بنابراین مراد از اهل، هم‌فکران و پیروان او هستند نه تنها بستگانش). «اهله»
8 - انقراض یا بقاى هر نسلى به دست خداست. «جعلنا ذریّته هم الباقین»
9- نسل بشر امروز، از حضرت نوح و همراهان او هستند. «هم الباقین»
10- اولیاى خدا زنده اند و سلام ها را دریافت مى کنند. «سلام على نوح فى العالمین»
11- عامل بقاى نام نیک در میان مردم و سلام از سوى خداوند، نیکوکارى است. «نجزى المحسنین»
12- پاداش الهى در مورد نیکوکاران، یک جریان و سنّت است نه یک حادثه و جرقّه. «کذلک نجزى»
13- خداوند پاداش نیکوکاران را در دنیا نیز مى دهد. «انّا کذلک نجزى المحسنین»
14- سلام به انبیا و اولیاى در گذشته، کار خدایى است. «سلام على نوح فى العالمین»
15- نیکوکارانى به درجات الهى مى رسند که کارشان برخاسته از ایمان باشد نه براى نام و شهرت. «نجزى المحسنین انه من عبادنا المؤمنین»
16- اگر احسان و نیکوکارى با ایمان و عبودیّت همراه باشد، نزد خداوند ارزش بیشترى دارد. «انّا کذلک نجزى المحسنین انه من عبادنا المؤمنین»
17- هنگام نزول عذاب در دنیا، تنها مؤمنان نجات مى یابند و دیگران کیفر مى شوند، چه کافر باشد و چه بىتفاوت. آیه مى فرماید: «اغرقنا الآخَرین» و نمىفرماید: «اغرقنا الکافرین»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
وَلَقَدْ نَادَانَا نُوحٌ فَلَنِعْمَ الْمُجِیبُونَ
وَنَجَّیْنَاهُ وَأَهْلَهُ مِنَ الْکَرْبِ الْعَظِیمِ
وَجَعَلْنَا ذُرِّیَّتَهُ هُمُ الْبَاقِینَ
وَتَرَکْنَا عَلَیْهِ فِى الْآخِرِینَ
سَلاَمٌ عَلَى نُوحٍ فِى الْعَالَمِینَ
إِنَّا کَذَلِکَ نَجْزِى الْمُحْسِنِینَ
إِنَّهُ مِنْ عِبَادِنَا الْمُؤْمِنِینَ
ثُمَّ أَغْرَقْنَا الْآخَرِینَ
ترجمه
و همانا نوح، ما را (به فریاد رسى) ندا داد، (و نداى او را اجابت کردیم) پس چه خوب پاسخ دهنده اى هستیم.
و او و کسانش را از اندوه بزرگ رهانیدیم.
و (تنها) نسل او را باقى گذاشتیم.
و در میان آیندگان براى او (مدح و ثنا) به جا گذاشتیم.
در میان جهانیان بر نوح سلام باد.
همانا ما نیکوکاران را این گونه پاداش مىدهیم.
به راستى که او از بندگان مؤمن ما بود.
سپس دیگران را غرق کردیم.
در قرآن، بارها درباره حضرت نوح که الگو و اُسوهى مقاومت است و تاریخ آن حضرت براى پیامبر اسلام سبب دلگرمى و آرامش بوده، سخن به میان آمده است. این پیامبر الهى ویژگىهایى داشت از جمله:
الف) اولین پیامبر اولوالعزم است که به عنوان شیخ الانبیا نامیده شده است.
ب) تنها پیامبرى است که مدّت رسالتش در قرآن مطرح شده است.
ج) سلام خداوند به نوح ویژگى خاصى دارد و عبارت «فى العالمین» به آن اضافه شده است.
د) پیامبرى است که حتّى فرزند و همسرش با او مخالف بودند و به او ایمان نیاوردند.
کلمه «آخِر» در زبان عربى به معناى پایان و «آخِرین» به معناى آیندگان است. امّا «آخَر» به معناى دیگر و «آخَرین» به معناى دیگران است.
فرق میان تاریخى که قرآن بیان مى کند با سایر کتب تاریخ آن است که قرآن بعد از نقل یک ماجراى واقعى، سنّتهاى الهى در مورد آن را بیان مى نماید. «کذلک نجزى المحسنین»
شاید مراد از نداى حضرت نوح در این آیه، همان آیه 26 سوره مؤمنون باشد که گفت: «ربّ انصرنى بما کذّبون» خدایا در برابر تکذیب آنان مرا یارى کن.
خداوند، «نِعم المجیبون» است، یعنى آنچه را به صلاح بنده باشد اجابت مى کند، نه آنچه را بنده معیّن کرده است. لذا گاهى خواسته اى دارى و خداوند چیز دیگرى جایگزین آن مى کند. گاهى خواسته ات را با تأخیر اجابت مى کند و گاهى اصلاً خواسته ات را نمى دهد، چنانکه نوح، نجات فرزندش را خواست ولى اجابت نشد.
مقصود از بلا و اندوه بزرگ «الکرب العظیم» یا طوفان و غرق است و یا آزار مردم. آرى، رسالت و تبلیغ دینى مشکلات و اندوه هایى در پى دارد.
امام باقر (ع) فرمود: مراد از بقا در آیه «جعلنا ذریّته هم الباقین» بقاى دین و کتاب و نبوت در عقب و نسل نوح است.
پیام ها
1- مردان خدا به بن بست نمى رسند و هنگامى که کار بر آنان سخت شود با دعا و استمداد از قدرت غنى خداوند مشکل خود را حل مى کنند. «نادانا نوح»
2- با این که خداوند از درون همه آگاه است امّا براى گفتن و خواستن و دعا کردن آثار خاصى است. «نادانا» (آرى ندا و دعا و اظهار حاجت به درگاه خداوند اجابت الهى را در پى دارد).
3- اگر کسى از سر اخلاص خدا را بخواند، دعایش مستجاب خواهد شد. «نادانا... فلنِعم المجیبون»
4- استجابت دعا، همراه با حکمت و رحمت و بدون منّت است. «نِعم المجیبون»
5 - نوح هلاکت کفّار و سلامت سفر با کشتى را براى خود و یارانش از خداوند درخواست کرد، لکن خدا نام نیک، بقاى نسل و سلام ابدى خود را نثار او کرد و شاید این معناى «نِعم المجیبون» باشد یعنى بیش از آنچه تو خواستى دادیم.
6- خداوند نوح را در آب حفظ کرد و ابراهیم را در آتش. «نجّیناه» (آب و آتش در برابر ارادهى خدا چیزى نیستند).
7- نسبت و قومیّت همه جا سبب اهل بودن نیست. (این آیه مىفرماید: ما اهل نوح را نجات دادیم در حالى که مىدانیم خداوند فرزندش را غرق کرد. بنابراین مراد از اهل، هم‌فکران و پیروان او هستند نه تنها بستگانش). «اهله»
8 - انقراض یا بقاى هر نسلى به دست خداست. «جعلنا ذریّته هم الباقین»
9- نسل بشر امروز، از حضرت نوح و همراهان او هستند. «هم الباقین»
10- اولیاى خدا زنده اند و سلام ها را دریافت مى کنند. «سلام على نوح فى العالمین»
11- عامل بقاى نام نیک در میان مردم و سلام از سوى خداوند، نیکوکارى است. «نجزى المحسنین»
12- پاداش الهى در مورد نیکوکاران، یک جریان و سنّت است نه یک حادثه و جرقّه. «کذلک نجزى»
13- خداوند پاداش نیکوکاران را در دنیا نیز مى دهد. «انّا کذلک نجزى المحسنین»
14- سلام به انبیا و اولیاى در گذشته، کار خدایى است. «سلام على نوح فى العالمین»
15- نیکوکارانى به درجات الهى مى رسند که کارشان برخاسته از ایمان باشد نه براى نام و شهرت. «نجزى المحسنین انه من عبادنا المؤمنین»
16- اگر احسان و نیکوکارى با ایمان و عبودیّت همراه باشد، نزد خداوند ارزش بیشترى دارد. «انّا کذلک نجزى المحسنین انه من عبادنا المؤمنین»
17- هنگام نزول عذاب در دنیا، تنها مؤمنان نجات مى یابند و دیگران کیفر مى شوند، چه کافر باشد و چه بىتفاوت. آیه مى فرماید: «اغرقنا الآخَرین» و نمىفرماید: «اغرقنا الکافرین»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
تاکنون نظری ثبت نشده است