display result search
- 3967
- 1000
- 1000
- 1000
تفسیر آیه 10 و 11 سوره یس
سخنرانی حجت الاسلام محسن قرائتی با موضوع تفسیر سوره یس - آیه 10 و 11
وَسَوَآءٌ عَلَیْهِمْ ءَأَنذَرْتَهُمْ أَمْ لَمْ تُنذِرْهُمْ لَا یُؤْمِنُونَ
إِنَّمَا تُنذِرُ مَنِ اتَّبَعَ الذِّکْرَ وَخَشِىَ الرَّحْمَنَ بِالْغَیْبِ فَبَشِّرْهُ بِمَغْفِرَةٍ وَأَجْرٍ کَرِیمٍ
ترجمه
بر آنان تفاوتى نمى کند که آنان را بیم دهى یا بیم ندهى، ایمان نمى آورند.
تنها کسى را (مى توانى) هشدار دهى که از ذکر (قرآن) پیروى کند و در درون و نهان از خداى رحمان بترسد، پس او را به آمرزش و پاداشى پرارزش بشارت ده.
مراد از «الذکر» با توجّه به آیات دیگر، قرآن است. چنانکه در آیه 9 سوره حجر مى خوانیم: «انّا نحن نزّلنا الذّکر و انّا له لحافظون»
گروهى از کفّار و مشرکان هرگز قابل هدایت نیستند و هشدار پیامبر در مورد آنان بىاثر است. امّا کفّار: «انّ الّذین کفروا سواء علیهم ء انذرتهم ام لم تنذرهم لا یؤمنون» امّا مشرکان: «سواء علیکم ادعوتموهم ام انتم صامتون»
مراد از «خشى الرّحمن بالغیب» یا ترس از خدا در درون است. یا ترس از خدا در مکانهاى پنهان از چشم مردم و یا ترس از خداوند نسبت به دادگاه قیامت که از امور غیبى است.
هرگاه انسان در برابر شخصیّتى بزرگ قرار گیرد، هیبت و شوکت او باعث مى شود که به انسان حالى دست دهد که به آن خشیت گویند و این با حالت خوف و ترسى که ناشى از کیفر و عذاب باشد، متفاوت است.
پیام ها
1- بر سیه دل چه سود خواندن وعظ، نرود میخ آهنین در سنگ. «سواء علیهم...»
2- حساب اتمام حجّت، از حساب تأثیرگزارى سخن و تأثیرپذیرى مردم جداست. (با این که در مورد گروهى، احتمال تأثیر نیست ولى باید پیامبر با آنان اتمام حجت کند و هشدار دهد.) «سواء علیهم...»
3- قرآن، مایه ذکر است و پیروى از آن، وسیله یادآورى فراموش شده ها و بیدارگرى فطرت خفته انسان است. «اتبّع الذّکر»
4- رحمت گسترده الهى، نباید موجب بى پروایى ما شود. «خشى الرّحمن»
5 - نشانه ایمان و خشیت واقعى، پروا داشتن در نهان است. «بالغیب»
6- بیم و امید در کنار هم لازم است. در جمله «خشى الرّحمن» هم خشیت است و هم رحمت.
7- ترس از خدا در خلوت و درون مهم است نه در ظاهر و حضور در برابر مردم. «خشى الرّحمن بالغیب»
8 - وظیفه انبیا هم انذار و هشدار است، «انّما تنذر...» هم امید وبشارت. «فبشّره»
9- کسى بشارت بهشت را دریافت مى کند که هشدار پیامبران او را متذکّر کرده باشد. «تنذر من اتبّع الذّکر... فبشّره...»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
وَسَوَآءٌ عَلَیْهِمْ ءَأَنذَرْتَهُمْ أَمْ لَمْ تُنذِرْهُمْ لَا یُؤْمِنُونَ
إِنَّمَا تُنذِرُ مَنِ اتَّبَعَ الذِّکْرَ وَخَشِىَ الرَّحْمَنَ بِالْغَیْبِ فَبَشِّرْهُ بِمَغْفِرَةٍ وَأَجْرٍ کَرِیمٍ
ترجمه
بر آنان تفاوتى نمى کند که آنان را بیم دهى یا بیم ندهى، ایمان نمى آورند.
تنها کسى را (مى توانى) هشدار دهى که از ذکر (قرآن) پیروى کند و در درون و نهان از خداى رحمان بترسد، پس او را به آمرزش و پاداشى پرارزش بشارت ده.
مراد از «الذکر» با توجّه به آیات دیگر، قرآن است. چنانکه در آیه 9 سوره حجر مى خوانیم: «انّا نحن نزّلنا الذّکر و انّا له لحافظون»
گروهى از کفّار و مشرکان هرگز قابل هدایت نیستند و هشدار پیامبر در مورد آنان بىاثر است. امّا کفّار: «انّ الّذین کفروا سواء علیهم ء انذرتهم ام لم تنذرهم لا یؤمنون» امّا مشرکان: «سواء علیکم ادعوتموهم ام انتم صامتون»
مراد از «خشى الرّحمن بالغیب» یا ترس از خدا در درون است. یا ترس از خدا در مکانهاى پنهان از چشم مردم و یا ترس از خداوند نسبت به دادگاه قیامت که از امور غیبى است.
هرگاه انسان در برابر شخصیّتى بزرگ قرار گیرد، هیبت و شوکت او باعث مى شود که به انسان حالى دست دهد که به آن خشیت گویند و این با حالت خوف و ترسى که ناشى از کیفر و عذاب باشد، متفاوت است.
پیام ها
1- بر سیه دل چه سود خواندن وعظ، نرود میخ آهنین در سنگ. «سواء علیهم...»
2- حساب اتمام حجّت، از حساب تأثیرگزارى سخن و تأثیرپذیرى مردم جداست. (با این که در مورد گروهى، احتمال تأثیر نیست ولى باید پیامبر با آنان اتمام حجت کند و هشدار دهد.) «سواء علیهم...»
3- قرآن، مایه ذکر است و پیروى از آن، وسیله یادآورى فراموش شده ها و بیدارگرى فطرت خفته انسان است. «اتبّع الذّکر»
4- رحمت گسترده الهى، نباید موجب بى پروایى ما شود. «خشى الرّحمن»
5 - نشانه ایمان و خشیت واقعى، پروا داشتن در نهان است. «بالغیب»
6- بیم و امید در کنار هم لازم است. در جمله «خشى الرّحمن» هم خشیت است و هم رحمت.
7- ترس از خدا در خلوت و درون مهم است نه در ظاهر و حضور در برابر مردم. «خشى الرّحمن بالغیب»
8 - وظیفه انبیا هم انذار و هشدار است، «انّما تنذر...» هم امید وبشارت. «فبشّره»
9- کسى بشارت بهشت را دریافت مى کند که هشدار پیامبران او را متذکّر کرده باشد. «تنذر من اتبّع الذّکر... فبشّره...»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
تاکنون نظری ثبت نشده است