display result search
- 3530
- 1000
- 1000
- 1000
تفسیر آیه 26 سوره قصص
سخنرانی حجت الاسلام محسن قرائتی با موضوع تفسیر سوره قصص - آیه 26
قَالَتْ إِحْدَاهُمَا یَا أَبَتِ اسْتَئْجِرْهُ إِنَّ خَیْرَ مَنِ اسْتَئْجَرْتَ الْقَوِىُّ الْأَمِینُ
ترجمه
یکى از آن دو (دختر، خطاب به پدر) گفت: اى پدر! او را استخدام کن، زیرا بهترین کسى که (مىتوانى) استخدام کنى، شخصِ توانا و امین است.
امام رضا (ع) فرمود: «حضرت شعیب از دخترش پرسید: چگونه امانتدارى این جوان را فهمیدى که او را امین مى خوانى؟ گفت: وقتى دعوت شما را به او ابلاغ کردم، به من گفت: از پشت سر من، مرا راهنمایى کن». تا مبادا به قامت من چشم بدوزد.
پیام ها
1- دختران نیز در خانواده بر اساس منطق و حکمت، حقّ پیشنهاد دارند و فرقى با دیگران ندارند. «قالت احداهما یا ابت استأجره»
2- روابط حسنه میان والدین و فرزندان و آزادى بیان در خانواده، یک ارزش است. «یا أبت استأجره»
3- همهى اعضاى خانه پیشنهاد بدهند؛ ولى تصمیم نهایى با سرپرست خانواده است. «اِستأجره»
4- زنان عفیفه به دنبال آنند تا کمتر از منزل خارج شوند. «استأجره» (براى کارهاى سخت خارج از منزل، از مرد استفاده شود.)
5 - کار، عار نیست، اولیاى خدا نیز کار مى کرده اند. «استأجرت»
6- در گزینشها، به بهترینها توجّه کنیم. «خیر من استأجرت»
7- براى استخدام، دو عنصر توانایى (تخصّص) و امانتدارى (تعهّد)، لازم است. «القوىّ الامین»
8 - توانایىها و امانتدارىها را باید در شرایط عادّى و بدون توجّه طرف، شناسایى و احراز کرد. «القوى الامین»
(غالب افراد با تصنّع، تملّق و ریاکارى، واقعیّت خود را مى پوشانند؛ امّا حضرت موسى در یک صحنهى طبیعى، با یک کار حمایتى و برخورد عفیفانه، خود را نشان داد.)
کار و کارگرى
* خداوند از مردم، عمران و آبادى زمین را خواسته که بدون کار و تلاش محقّق نمىشود. «هو أنشأکم من الارض و استعمرکم فیها»
* در سراسر قرآن بر عمل صالح که داراى معناى بسیار گسترده اى است، تکیه شده است.
* انبیاى الهى، کشاورز، چوپان، خیّاط و نجّار بوده اند.
* کار در اسلام عبادت و به منزلهى جهاد است.
* دعاى بیکار مستجاب نمى شود.
* کار وسیله تربیت جسم و روح، پرکردن ایّام فراغت، مانع فساد و فتنه، عامل رشد و نبوغ و ابتکار، توسعهى اقتصادى، عزّت و خودکفائى و کمک به دیگران مى باشد.
* قرآن مىفرماید: ما زمین را براى شما رام قرار دادیم، پس از پشت آن بالا روید و از رزق آن بخورید. «هو الّذى جعل لکم الارض ذلولا فامشوا فى مناکبها و کلوا من رزقه»
* اسلام براى کار بازویى احترام ویژهاى قائل شده است و مراعات حقّ کارگر و تحصیل رضاى او و پرداخت سریع مزد او و اضافه پرداخت بر مقدار تعیین شده و احترام به او همه و همه مورد سفارش اسلام است. همان گونه که براى کشاورزى سفارش نموده تا آنجا که سیراب کردن درخت، پاداش سیراب کردن مؤمن دارد.
* حضرت على (ع) به استاندارش سفارش مى کند که کشاورزان مورد ستم قرار نگیرند و در گرفتن مالیات مراعات آنان را بکن.
* کارهاى فکرى نیز از ارزش بالایى برخوردار است تا آنجا که یک ساعت فکر مفید از ساعتها عبادت بهتر است.
* کمکارى و سهل انگارى در کار، مورد انتقاد است تا آنجا که رسول خدا فرمود: خداوند دوست دارد هرکس کارى انجام مى دهد آن را به نحو أحسن انجام دهد.
* قرآن مىفرماید: هرگاه از کار مهمى فارغ شدى به کار مهم دیگرى بپرداز. «فاذا فَرَغتَ فَانصَب» بنابراین بیکارى، ممنوع.
آرى، بیکارى مایه خستگى، تنبلى، فرسودگى، فرصتى براى نفوذ شیطان، ایجاد فتنه و گسترش گناه مىب اشد.
* البتّه اسلام براى کار، ساعت و مرز قرار داده و به کسانى که در ایّام تعطیل کار مى کنند، لقب متجاوز داده است.
* امام رضاعلیه السلام فرمود: مؤمن باید ساعات خود را بر چهار بخش تقسیم کند: ساعتى براى کار، ساعتى براى عبادت، ساعتى براى لذّت و ساعتى براى دوستان و رسیدگى به امور اجتماعى که در غیر این صورت انسان به صورت عنصرى حریص در آمده و مورد تمام انتقادهایى که درباره حرص است قرار مى گیرد.
* اسلام توجّه خاصّى به کیفیّت کار دارد، نه به مقدار و کمّیت آن.
* به هر حال اسلام به کار اهمّیت داده تا آنجا که در حدیث مى خوانیم: خداوند بنده پرخواب و انسان بیکار را دشمن دارد.(40) امام باقرعلیه السلام فرمود: «کسىکه در کار دنیایش تنبل باشد، در کار آخرتش تنبلتر است».
* در حدیث مىخوانیم: شخص فقیر و بیکارى نزد پیامبر آمد و تقاضاى کمک کرد. حضرت فرمود: آیا کسى در منزل تبرى دارد؟ یک نفر گفت: بله، او تبر را آورد و پیامبر چوبى که در کنارش بود، دستهى آن تبر قرار داد و به آن شخص بیکار تحویل داد و فرمود: این ابزار کار؛ امّا تلاش با خودت.
از این حرکت چند نکته استفاده مى شود:
1. انبیا در فکر زندگى مردم نیز هستند.
2. ضعیفترین فرد جامعه مىتواند با شخص اوّل جامعه ملاقات کند.
3. جامعه نیاز به تعاون و همکارى دارد. تبر از یک نفر و چوب آن از دیگرى، هماهنگى و سازندگى و تبر سازى از شخص پیامبر.
4. براى مبارزه با فقر، باید ابزار تولید را در اختیار نیروهاى فعّال جامعه قرار داد.
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
قَالَتْ إِحْدَاهُمَا یَا أَبَتِ اسْتَئْجِرْهُ إِنَّ خَیْرَ مَنِ اسْتَئْجَرْتَ الْقَوِىُّ الْأَمِینُ
ترجمه
یکى از آن دو (دختر، خطاب به پدر) گفت: اى پدر! او را استخدام کن، زیرا بهترین کسى که (مىتوانى) استخدام کنى، شخصِ توانا و امین است.
امام رضا (ع) فرمود: «حضرت شعیب از دخترش پرسید: چگونه امانتدارى این جوان را فهمیدى که او را امین مى خوانى؟ گفت: وقتى دعوت شما را به او ابلاغ کردم، به من گفت: از پشت سر من، مرا راهنمایى کن». تا مبادا به قامت من چشم بدوزد.
پیام ها
1- دختران نیز در خانواده بر اساس منطق و حکمت، حقّ پیشنهاد دارند و فرقى با دیگران ندارند. «قالت احداهما یا ابت استأجره»
2- روابط حسنه میان والدین و فرزندان و آزادى بیان در خانواده، یک ارزش است. «یا أبت استأجره»
3- همهى اعضاى خانه پیشنهاد بدهند؛ ولى تصمیم نهایى با سرپرست خانواده است. «اِستأجره»
4- زنان عفیفه به دنبال آنند تا کمتر از منزل خارج شوند. «استأجره» (براى کارهاى سخت خارج از منزل، از مرد استفاده شود.)
5 - کار، عار نیست، اولیاى خدا نیز کار مى کرده اند. «استأجرت»
6- در گزینشها، به بهترینها توجّه کنیم. «خیر من استأجرت»
7- براى استخدام، دو عنصر توانایى (تخصّص) و امانتدارى (تعهّد)، لازم است. «القوىّ الامین»
8 - توانایىها و امانتدارىها را باید در شرایط عادّى و بدون توجّه طرف، شناسایى و احراز کرد. «القوى الامین»
(غالب افراد با تصنّع، تملّق و ریاکارى، واقعیّت خود را مى پوشانند؛ امّا حضرت موسى در یک صحنهى طبیعى، با یک کار حمایتى و برخورد عفیفانه، خود را نشان داد.)
کار و کارگرى
* خداوند از مردم، عمران و آبادى زمین را خواسته که بدون کار و تلاش محقّق نمىشود. «هو أنشأکم من الارض و استعمرکم فیها»
* در سراسر قرآن بر عمل صالح که داراى معناى بسیار گسترده اى است، تکیه شده است.
* انبیاى الهى، کشاورز، چوپان، خیّاط و نجّار بوده اند.
* کار در اسلام عبادت و به منزلهى جهاد است.
* دعاى بیکار مستجاب نمى شود.
* کار وسیله تربیت جسم و روح، پرکردن ایّام فراغت، مانع فساد و فتنه، عامل رشد و نبوغ و ابتکار، توسعهى اقتصادى، عزّت و خودکفائى و کمک به دیگران مى باشد.
* قرآن مىفرماید: ما زمین را براى شما رام قرار دادیم، پس از پشت آن بالا روید و از رزق آن بخورید. «هو الّذى جعل لکم الارض ذلولا فامشوا فى مناکبها و کلوا من رزقه»
* اسلام براى کار بازویى احترام ویژهاى قائل شده است و مراعات حقّ کارگر و تحصیل رضاى او و پرداخت سریع مزد او و اضافه پرداخت بر مقدار تعیین شده و احترام به او همه و همه مورد سفارش اسلام است. همان گونه که براى کشاورزى سفارش نموده تا آنجا که سیراب کردن درخت، پاداش سیراب کردن مؤمن دارد.
* حضرت على (ع) به استاندارش سفارش مى کند که کشاورزان مورد ستم قرار نگیرند و در گرفتن مالیات مراعات آنان را بکن.
* کارهاى فکرى نیز از ارزش بالایى برخوردار است تا آنجا که یک ساعت فکر مفید از ساعتها عبادت بهتر است.
* کمکارى و سهل انگارى در کار، مورد انتقاد است تا آنجا که رسول خدا فرمود: خداوند دوست دارد هرکس کارى انجام مى دهد آن را به نحو أحسن انجام دهد.
* قرآن مىفرماید: هرگاه از کار مهمى فارغ شدى به کار مهم دیگرى بپرداز. «فاذا فَرَغتَ فَانصَب» بنابراین بیکارى، ممنوع.
آرى، بیکارى مایه خستگى، تنبلى، فرسودگى، فرصتى براى نفوذ شیطان، ایجاد فتنه و گسترش گناه مىب اشد.
* البتّه اسلام براى کار، ساعت و مرز قرار داده و به کسانى که در ایّام تعطیل کار مى کنند، لقب متجاوز داده است.
* امام رضاعلیه السلام فرمود: مؤمن باید ساعات خود را بر چهار بخش تقسیم کند: ساعتى براى کار، ساعتى براى عبادت، ساعتى براى لذّت و ساعتى براى دوستان و رسیدگى به امور اجتماعى که در غیر این صورت انسان به صورت عنصرى حریص در آمده و مورد تمام انتقادهایى که درباره حرص است قرار مى گیرد.
* اسلام توجّه خاصّى به کیفیّت کار دارد، نه به مقدار و کمّیت آن.
* به هر حال اسلام به کار اهمّیت داده تا آنجا که در حدیث مى خوانیم: خداوند بنده پرخواب و انسان بیکار را دشمن دارد.(40) امام باقرعلیه السلام فرمود: «کسىکه در کار دنیایش تنبل باشد، در کار آخرتش تنبلتر است».
* در حدیث مىخوانیم: شخص فقیر و بیکارى نزد پیامبر آمد و تقاضاى کمک کرد. حضرت فرمود: آیا کسى در منزل تبرى دارد؟ یک نفر گفت: بله، او تبر را آورد و پیامبر چوبى که در کنارش بود، دستهى آن تبر قرار داد و به آن شخص بیکار تحویل داد و فرمود: این ابزار کار؛ امّا تلاش با خودت.
از این حرکت چند نکته استفاده مى شود:
1. انبیا در فکر زندگى مردم نیز هستند.
2. ضعیفترین فرد جامعه مىتواند با شخص اوّل جامعه ملاقات کند.
3. جامعه نیاز به تعاون و همکارى دارد. تبر از یک نفر و چوب آن از دیگرى، هماهنگى و سازندگى و تبر سازى از شخص پیامبر.
4. براى مبارزه با فقر، باید ابزار تولید را در اختیار نیروهاى فعّال جامعه قرار داد.
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
تاکنون نظری ثبت نشده است