- 7084
- 1000
- 1000
- 1000
تفسیر آیه 14 سوره قصص
سخنرانی حجت الاسلام محسن قرائتی با موضوع تفسیر سوره قصص - آیه 14
وَلَمَّا بَلَغَ أَشُدَّهُ وَاسْتَوَى آتَیْنَاهُ حُکْماً وَ عِلْماً وَ کَذَ لِکَ نَجْزِى الْمُحْسِنِینَ
ترجمه
چون موسى نیرومند شد و کامل گردید، به او حکمت و دانش عطا کردیم و ما اینگونه نیکوکاران را پاداش مى دهیم.
«أشدّ» از «شدّت»، به معنى نیرومند شدن و «استوى» از «استواء» به معناى کمال خلقت و اعتدال آن است.
عبارت «حُکماً و عِلماً» سه مرتبه در قرآن مجید آمده که در همه موارد، حُکم بر علم مقدّم شده است. «حُکم» به معناى فهم درست و قدرت بر داورى صحیح و «عِلم» به معناى داشتن آگاهى و اطلاعات است.
پیام ها
1- اوّلین شرط پذیرش مسئولیّت، بلوغ جسمانى است. «و لمّا بَلَغ»
2- بلوغ واقعى، تنها به رشد جسمى و نیروى جنسى نیست، بلکه به کمال فکر و عقل نیز وابسته است. «و لمّا بَلَغ أشدّه و استوى»
3- وعده هاى الهى، تخلّف ناپذیر است. «جاعلوه من المرسلین - ولمّا بَلغ... آتیناه»
4- نزول الطاف الهى، شرایط مناسب مىخواهد. «و لمّا بَلَغ ... آتیناه»
5 - حکمت بر علم مقدّم است. «حُکماً و علماً»
6- لطف به نیکوکاران، سنّت الهى است. «وکذلک»
7- پاداش نیکوکاران، منحصر به آخرت نیست. «و کذلک نجزى المحسنین» (بهرهمند شدن موسىعلیه السلام از حکمت و دانش، پاداش الهى در برابر احسان اوست.)
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
وَلَمَّا بَلَغَ أَشُدَّهُ وَاسْتَوَى آتَیْنَاهُ حُکْماً وَ عِلْماً وَ کَذَ لِکَ نَجْزِى الْمُحْسِنِینَ
ترجمه
چون موسى نیرومند شد و کامل گردید، به او حکمت و دانش عطا کردیم و ما اینگونه نیکوکاران را پاداش مى دهیم.
«أشدّ» از «شدّت»، به معنى نیرومند شدن و «استوى» از «استواء» به معناى کمال خلقت و اعتدال آن است.
عبارت «حُکماً و عِلماً» سه مرتبه در قرآن مجید آمده که در همه موارد، حُکم بر علم مقدّم شده است. «حُکم» به معناى فهم درست و قدرت بر داورى صحیح و «عِلم» به معناى داشتن آگاهى و اطلاعات است.
پیام ها
1- اوّلین شرط پذیرش مسئولیّت، بلوغ جسمانى است. «و لمّا بَلَغ»
2- بلوغ واقعى، تنها به رشد جسمى و نیروى جنسى نیست، بلکه به کمال فکر و عقل نیز وابسته است. «و لمّا بَلَغ أشدّه و استوى»
3- وعده هاى الهى، تخلّف ناپذیر است. «جاعلوه من المرسلین - ولمّا بَلغ... آتیناه»
4- نزول الطاف الهى، شرایط مناسب مىخواهد. «و لمّا بَلَغ ... آتیناه»
5 - حکمت بر علم مقدّم است. «حُکماً و علماً»
6- لطف به نیکوکاران، سنّت الهى است. «وکذلک»
7- پاداش نیکوکاران، منحصر به آخرت نیست. «و کذلک نجزى المحسنین» (بهرهمند شدن موسىعلیه السلام از حکمت و دانش، پاداش الهى در برابر احسان اوست.)
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
تاکنون نظری ثبت نشده است