display result search
- 4966
- 1000
- 1000
- 1000
تفسیر آیه 89 و 90 سوره نمل
سخنرانی حجت الاسلام محسن قرائتی با موضوع تفسیر سوره نمل - آیه 89 - 90
مَن جَآءَ بِالْحَسَنَةِ فَلَهُ خَیْرٌ مِّنْهَا وَهُم مِّن فَزَعٍ یَوْمَئِذٍ ءَامِنُونَ
وَمَن جَآءَ بِالسَّیِّئَةِ فَکُبَّتْ وُجُوهُهُمْ فِى النَّارِ هَلْ تُجْزَوْنَ إِلَّا مَا کُنتُمْ تَعْمَلُونَ
ترجمه
هر کس کار نیکى بیاورد، پس براى او (پاداشى) بهتر از عملش خواهد بود، و آنان از هراس آن روز ایمن هستند.
و هرکس که کار بدى بیاورد، پس به رو در آتش (دوزخ) سرنگون شوند، (به آنان گفته شود:) آیا جز آنچه مى کردید سزا داده مى شوید؟
کلمهى «کُبّت» به معناى سرنگون شدن است.
لذّتها، طغیانها و تندروىهایى که در اثر گناه در دنیا پیدا مىشود، در قیامت با سوختن در آتش، به ذلّت و خوارى تبدیل خواهد شد.
یکى از برکات قرآن آن است که راه را براى رشد و سعادت همگان باز کرده و فرموده است: هر کس کار نیکى انجام دهد، پاداشى بهتر از آن به او عطا مىشود؛ بدون این که سنّ و نژاد و جنسیّت در کار باشد. نیکى را نیز مطلق بیان کرده «الحسنة» تا تمام نیکىها را شامل شود، قبول رهبرى حقّ، راه حقّ، کلام حقّ، شغل حقّ، انتخاب حقّ و... که در روایات به بعضى از این نمونهها اشاره شده است، لکن هر کار نیکى از هر کسى که باشد، اگر با ریا، غرور، عجب و گناه از بین نرود و سالم به مقصد برسد، پاداش مضاعف دارد. «مَن جاء بالحسنة»
در دو آیه قبل خواندیم که بعد از نفخهى صور همه در هراسند، جز آن کس را که خداوند بخواهد. در این آیات مىفرماید: خداوند کسانى را از هراس و فزع درامان قرار مىدهد که نیکى را با خود به صحنه قیامت بیاورند.
پیام ها
1- علم خداوند به کارهاى نیک ما، عامل تشویق به انجام نیکىها است. «انّه خبیر بما تفعلون مَن جاء بالحسنة»
2- مهمتر از انجام کار نیک در دنیا، بردن آن به صحنهى قیامت است. «مَن جاء بالحسنة فله خیر منها»
3- آینده در گرو اعمال ماست. «من جاء ... فله ...» (هر عملى عکس العملى دارد).
4- نیکىها را قبل از منکرات مطرح کنیم. «منجاءبالحسنة»، سپس «منجاءبالسیئة»
5 - براى رشد خوبىها، تشویق خوبان ضرورى است. «من جاء - فله خیر منها»
6- تشویق و تهدید، در کنار هم موثرند. «من جاء بالحسنة - من جاء بالسیئة»
7- پاداشهاى الهى برتر از کار ماست. (پاداش بعضى کارها دو برابر است، «الضِعف» بعضى چند برابر «اَضعافاً بعضى ده برابر «فله عَشر» تا هفتصد برابر و بیشتر، که «خیرٌ منها» همهى آنها را شامل مىشود.
8 - نیکوکارى، عامل نجات در قیامت است. «مَن جاء بالحسنه - مِنفزع یومئذ آمنون»
9- بهتر بودن پاداشهاى الهى مطلق است، هم از نظر زمانى ابدى است و هم از نظر مقدار، چند برابر عمل ماست. «خیرٌ منها»
10- بالاتر از عذاب، خوارى انسان است. «کُبَّت وجوههم»
11- کیفرهاى الهى بازتاب اعمال و تجسّم عملکرد ماست. آرى کسانى که بعد از شنیدن حقّ، روى خود را از آن بر مى گردانند، در آن روز با صورت به دوزخ مى افتند. «هل تجزون»
12- پاداشهاى الهى، چند برابر است؛ «خیرٌ منها» ولى کیفرهاى او یک برابر و عادلانه است. «ما کنتم تعملون»
13- معاد جسمانى است. «وجوههم»
14- اعمال انسان در قیامت مجسّم شده وانسان را گرفتار مىکند. «هلتجزون الاّ ما کنتم تعملون»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآ«
مَن جَآءَ بِالْحَسَنَةِ فَلَهُ خَیْرٌ مِّنْهَا وَهُم مِّن فَزَعٍ یَوْمَئِذٍ ءَامِنُونَ
وَمَن جَآءَ بِالسَّیِّئَةِ فَکُبَّتْ وُجُوهُهُمْ فِى النَّارِ هَلْ تُجْزَوْنَ إِلَّا مَا کُنتُمْ تَعْمَلُونَ
ترجمه
هر کس کار نیکى بیاورد، پس براى او (پاداشى) بهتر از عملش خواهد بود، و آنان از هراس آن روز ایمن هستند.
و هرکس که کار بدى بیاورد، پس به رو در آتش (دوزخ) سرنگون شوند، (به آنان گفته شود:) آیا جز آنچه مى کردید سزا داده مى شوید؟
کلمهى «کُبّت» به معناى سرنگون شدن است.
لذّتها، طغیانها و تندروىهایى که در اثر گناه در دنیا پیدا مىشود، در قیامت با سوختن در آتش، به ذلّت و خوارى تبدیل خواهد شد.
یکى از برکات قرآن آن است که راه را براى رشد و سعادت همگان باز کرده و فرموده است: هر کس کار نیکى انجام دهد، پاداشى بهتر از آن به او عطا مىشود؛ بدون این که سنّ و نژاد و جنسیّت در کار باشد. نیکى را نیز مطلق بیان کرده «الحسنة» تا تمام نیکىها را شامل شود، قبول رهبرى حقّ، راه حقّ، کلام حقّ، شغل حقّ، انتخاب حقّ و... که در روایات به بعضى از این نمونهها اشاره شده است، لکن هر کار نیکى از هر کسى که باشد، اگر با ریا، غرور، عجب و گناه از بین نرود و سالم به مقصد برسد، پاداش مضاعف دارد. «مَن جاء بالحسنة»
در دو آیه قبل خواندیم که بعد از نفخهى صور همه در هراسند، جز آن کس را که خداوند بخواهد. در این آیات مىفرماید: خداوند کسانى را از هراس و فزع درامان قرار مىدهد که نیکى را با خود به صحنه قیامت بیاورند.
پیام ها
1- علم خداوند به کارهاى نیک ما، عامل تشویق به انجام نیکىها است. «انّه خبیر بما تفعلون مَن جاء بالحسنة»
2- مهمتر از انجام کار نیک در دنیا، بردن آن به صحنهى قیامت است. «مَن جاء بالحسنة فله خیر منها»
3- آینده در گرو اعمال ماست. «من جاء ... فله ...» (هر عملى عکس العملى دارد).
4- نیکىها را قبل از منکرات مطرح کنیم. «منجاءبالحسنة»، سپس «منجاءبالسیئة»
5 - براى رشد خوبىها، تشویق خوبان ضرورى است. «من جاء - فله خیر منها»
6- تشویق و تهدید، در کنار هم موثرند. «من جاء بالحسنة - من جاء بالسیئة»
7- پاداشهاى الهى برتر از کار ماست. (پاداش بعضى کارها دو برابر است، «الضِعف» بعضى چند برابر «اَضعافاً بعضى ده برابر «فله عَشر» تا هفتصد برابر و بیشتر، که «خیرٌ منها» همهى آنها را شامل مىشود.
8 - نیکوکارى، عامل نجات در قیامت است. «مَن جاء بالحسنه - مِنفزع یومئذ آمنون»
9- بهتر بودن پاداشهاى الهى مطلق است، هم از نظر زمانى ابدى است و هم از نظر مقدار، چند برابر عمل ماست. «خیرٌ منها»
10- بالاتر از عذاب، خوارى انسان است. «کُبَّت وجوههم»
11- کیفرهاى الهى بازتاب اعمال و تجسّم عملکرد ماست. آرى کسانى که بعد از شنیدن حقّ، روى خود را از آن بر مى گردانند، در آن روز با صورت به دوزخ مى افتند. «هل تجزون»
12- پاداشهاى الهى، چند برابر است؛ «خیرٌ منها» ولى کیفرهاى او یک برابر و عادلانه است. «ما کنتم تعملون»
13- معاد جسمانى است. «وجوههم»
14- اعمال انسان در قیامت مجسّم شده وانسان را گرفتار مىکند. «هلتجزون الاّ ما کنتم تعملون»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآ«
تاکنون نظری ثبت نشده است