display result search
سخنرانی حجت الاسلام محسن قرائتی با موضوع تفسیر سوره فرقان - آیه 1
تَبَارَکَ الَّذِى نَزَّلَ الْفُرْقَانَ عَلَى عَبْدِهِ لِیَکُونَ لِلْعَلَمِینَ نَذِیراً
ترجمه
مبارک است آن که قرآن، وسیلهى شناخت حقّ از باطل را بر بنده اش نازل کرد، تا براى جهانیان مایهى هشدار باشد.
کلمه «تَبارک» ممکن است از واژهى «بَرَک» به معناى ثابت و پایدار باشد، و ممکن است از واژهى «بَرکة» به معناى خیر زیاد باشد، یعنى کسى که قرآن را نازل کرد منشأ خیرات بسیار است که نمونهى برکت و خیر او همین نزول قرآن است. آرى چه برکتى بالاتر از قانون الهى که میلیاردها انسان را در طول تاریخ از ظلمات به نور هدایت کرده است.
نزول، اگر در قالب «اَنزَلنا» باشد به معناى فرستادن دفعى و یکجاست، ولى اگر در قالب «نَزّل» باشد به معناى فرستادن تدریجى است و قرآن داراى هر دو نزول است؛ یکبار در شب قدر به صورت دفعى بر پیامبر نازل شد، «اِنّا انزَلناه فى لیلة القَدر» و بار دیگر به صورت تدریجى و در مدّت 23 سال نازل شده است، «نزّل الفرقان» همان گونه که در جاى دیگر قرآن مىخوانیم: «و قُرآناً فَرَقناه لِتَقرأه على النّاس على مُکثٍ و نزّلناه تنزیلا» ما قرآن را قطعه قطعه فرستادیم تا بتدریج بر مردم بخوانى.
پیام ها
1- قرآن، از سرچشمهى مبارکى صادر شده است. «تبارک الّذى نزّل»
2- هم نظام تکوینى انسان (آفرینش او که به قدرت خدا انجام گرفته) سزاوار
تحسین است، «فتبارک اللّه احسن الخالقین» و هم نظام تشریعى او (نزول قرآن و تدوین احکام دین). «تبارک الّذى نزّل»
3- قرآن به تدریج نازل شده است. «نزّل»
4- قرآن، بهترین وسیلهى شناخت حقّ از باطل است. «الفرقان»
5 - اگر کتبآسمانى ورسالت انبیا نبود، انسان متحیّر و سرگردان بود. «الفرقان»
6- عبودیّت و بندگى، زمینهى دریافت وحى است. «نزّل الفرقان على عبده»
7- رسالت پیامبر اسلام جهانى است. «للعالمین»
8 - وظیفهى انبیا هشدار و انذار است. «نذیرا»
سیماى سورهى فرقان
این سوره هفتاد و هفت آیه دارد و در مکّه نازل شده است.
در آیهى اوّل این سوره، از قرآن، به فُرقان تعبیر شده است که به معناى جداکنندهى حقّ از باطل مىباشد. لذا این سوره، «فُرقان» نام گرفته است.
این سوره شامل آیاتى دربارهى بهانههاى مشرکان و پاسخ آنان، سرگذشت اقوام پیشین همچون اصحاب رسّ، حسرت مردم در قیامت، نشانه هاى توحید و عظمت خداوند در طبیعت و مقایسهى مؤمنان با کافران مى باشد. امّا مهمترین بخش آیات این سوره دربارهى ویژگىهاى «عباد الرّحمن» یعنى بندگان راستین خداوند مىباشد که از آیهى 63 تا پایان سوره را در برگرفته است.
امید آن که با تلاوت و تدبّر در این آیات و اصلاح رفتار و کردار خود بر اساس این صفات، زمینه هاى دریافتِ الطاف الهى در دنیا و آخرت و ورود به بهشت برین را فراهم سازیم.
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
تَبَارَکَ الَّذِى نَزَّلَ الْفُرْقَانَ عَلَى عَبْدِهِ لِیَکُونَ لِلْعَلَمِینَ نَذِیراً
ترجمه
مبارک است آن که قرآن، وسیلهى شناخت حقّ از باطل را بر بنده اش نازل کرد، تا براى جهانیان مایهى هشدار باشد.
کلمه «تَبارک» ممکن است از واژهى «بَرَک» به معناى ثابت و پایدار باشد، و ممکن است از واژهى «بَرکة» به معناى خیر زیاد باشد، یعنى کسى که قرآن را نازل کرد منشأ خیرات بسیار است که نمونهى برکت و خیر او همین نزول قرآن است. آرى چه برکتى بالاتر از قانون الهى که میلیاردها انسان را در طول تاریخ از ظلمات به نور هدایت کرده است.
نزول، اگر در قالب «اَنزَلنا» باشد به معناى فرستادن دفعى و یکجاست، ولى اگر در قالب «نَزّل» باشد به معناى فرستادن تدریجى است و قرآن داراى هر دو نزول است؛ یکبار در شب قدر به صورت دفعى بر پیامبر نازل شد، «اِنّا انزَلناه فى لیلة القَدر» و بار دیگر به صورت تدریجى و در مدّت 23 سال نازل شده است، «نزّل الفرقان» همان گونه که در جاى دیگر قرآن مىخوانیم: «و قُرآناً فَرَقناه لِتَقرأه على النّاس على مُکثٍ و نزّلناه تنزیلا» ما قرآن را قطعه قطعه فرستادیم تا بتدریج بر مردم بخوانى.
پیام ها
1- قرآن، از سرچشمهى مبارکى صادر شده است. «تبارک الّذى نزّل»
2- هم نظام تکوینى انسان (آفرینش او که به قدرت خدا انجام گرفته) سزاوار
تحسین است، «فتبارک اللّه احسن الخالقین» و هم نظام تشریعى او (نزول قرآن و تدوین احکام دین). «تبارک الّذى نزّل»
3- قرآن به تدریج نازل شده است. «نزّل»
4- قرآن، بهترین وسیلهى شناخت حقّ از باطل است. «الفرقان»
5 - اگر کتبآسمانى ورسالت انبیا نبود، انسان متحیّر و سرگردان بود. «الفرقان»
6- عبودیّت و بندگى، زمینهى دریافت وحى است. «نزّل الفرقان على عبده»
7- رسالت پیامبر اسلام جهانى است. «للعالمین»
8 - وظیفهى انبیا هشدار و انذار است. «نذیرا»
سیماى سورهى فرقان
این سوره هفتاد و هفت آیه دارد و در مکّه نازل شده است.
در آیهى اوّل این سوره، از قرآن، به فُرقان تعبیر شده است که به معناى جداکنندهى حقّ از باطل مىباشد. لذا این سوره، «فُرقان» نام گرفته است.
این سوره شامل آیاتى دربارهى بهانههاى مشرکان و پاسخ آنان، سرگذشت اقوام پیشین همچون اصحاب رسّ، حسرت مردم در قیامت، نشانه هاى توحید و عظمت خداوند در طبیعت و مقایسهى مؤمنان با کافران مى باشد. امّا مهمترین بخش آیات این سوره دربارهى ویژگىهاى «عباد الرّحمن» یعنى بندگان راستین خداوند مىباشد که از آیهى 63 تا پایان سوره را در برگرفته است.
امید آن که با تلاوت و تدبّر در این آیات و اصلاح رفتار و کردار خود بر اساس این صفات، زمینه هاى دریافتِ الطاف الهى در دنیا و آخرت و ورود به بهشت برین را فراهم سازیم.
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
تاکنون نظری ثبت نشده است