display result search
سخنرانی حجت الاسلام محسن قرائتی با موضوع تفسیر سوره حج - آیه 40
أَلَّذِینَ أُخْرِجُواْ مِن دِیَرِهِمْ بِغَیْرِ حَقٍّ إِلَّا أَن یَقُولُواْ رَبُّنَا اللَّهُ وَلَوْلَا دَفْعُ اللَّهِ النَّاسَ بَعْضَهُمْ بِبَعْضٍ لَّهُدِّمَتْ صَوَمِعُ وَبِیَعٌ وَصَلَوَتٌ وَ مَسَجِدُ یُذْکَرُ فِیهَا اسْمُ اللَّهِ کَثِیراً وَلَیَنصُرَنَّ اللَّهُ مَن یَنصُرُهُ إِنَّ اللَّهَ لَقَوِىٌّ عَزِیزٌ
ترجمه
(مظلومان مورد تهاجم،) کسانى هستند که به ناحق از خانه و کاشانه خود رانده شدند (و گناهى نداشتند) جز این که مىگفتند: پروردگار ما خداى یکتا است و اگر خداوند (ظلم و تجاوز) بعضى از مردم را به وسیله بعضى دیگر دفع نکند، صومعه ها و کنیسه ها و کلیساها و مساجدى که نام خداوند در آنها بسیار برده مى شود ویران مى گردد، و قطعاً خداوند کسى که (دین) او را یارى کند، یارى مى دهد، همانا خداوند نیرومند شکست ناپذیر است.
کلمه «صَوامِع» جمع «صومعه» به معناى دِیر و محل عبادت و ریاضت راهبان در بیابانها و غارهاست. کلمه «بِیَع» جمع «بیعه»، محل عبادت مسیحیان است و کلمهى «صَلوات» جمع «صلاة»، همان کنیسه و محل عبادت یهودیان است.
خرابى مسجد یعنى: محو اتّحاد و تشکّل، قطع رابطه با امام عادل، فراموشى فقرا، عدم آگاهى از اوضاع و غفلت از خدا و لذا اگر دشمن بتواند، اوّل این مراکز را قلع و قمع مى کند. «لهُدّمت صَوامع و بِیَع...»
پیام ها
1- آوارگى از وطن روشن ترین نمونه مظلومیّت است. «ظُلموا ... الّذین اُخرجوا»
2- علاقه به وطن، حقّ طبیعى انسان و اخراج از وطن، سلب این حقّ و سبب ظلم است. «اُخرجوا من دیارهم»
3- در قرآن، تبعید مفسدین فى الارض حقّ وتبعید مؤمنان ناحقّ است. «بغیرحقّ»
4- دیندارى، سختى و ناگوارى دارد. «اُخرجوا... الاّ أن یقولوا ربّنا اللّه»
5 - مؤمنان، وسیلهى تحقّق اراده الهى اند. «دَفعُ اللّه النّاس بعضهم ببعض» (دفاع از خداوند است ولى بدست مؤمنین)
6- براى حفظ مراکز دینى، گاهى باید خون داد. «دَفعُ اللّه النّاس بعضهم ببعض ...»
7- آنچه مهم است، دفاع از حریم مساجد است، خواه با جنگ باشد و خواه با قلم و بیان و یا برنامه هاى دیگر. «دَفعُ اللّه...»
8 - مهم ترین برنامه دشمن، نابودى مراکز دینى بیدار کننده است. «لَهُدّمت» (معابد، نشانه حضور دین در جامعه است).
9- نام عبادتگاه مهم نیست، کفّار و متجاوزین با یاد خدا و راه او به هر شکل و در هر کجا که باشد مخالفند. «صَوامع - بِیَع - صَلَوات - مساجد»
10- یاد خدا هدف اصلى و روح اعمال در مراکز دینى است. «یُذکر فیها اسم اللّه»
11- مساجدى مورد ستایش قرآن است که در آنها از خداوند بسیار یاد شود و به حداقل اکتفا نشود. «کثیراً» (در هر مکانى که بیشتر یاد او شود، مقدّستر است)
12- امداد و نصرت الهى، بعد از حرکت و تلاش ماست. «لیَنصُرَنّ اللّه مَن ینصره»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
أَلَّذِینَ أُخْرِجُواْ مِن دِیَرِهِمْ بِغَیْرِ حَقٍّ إِلَّا أَن یَقُولُواْ رَبُّنَا اللَّهُ وَلَوْلَا دَفْعُ اللَّهِ النَّاسَ بَعْضَهُمْ بِبَعْضٍ لَّهُدِّمَتْ صَوَمِعُ وَبِیَعٌ وَصَلَوَتٌ وَ مَسَجِدُ یُذْکَرُ فِیهَا اسْمُ اللَّهِ کَثِیراً وَلَیَنصُرَنَّ اللَّهُ مَن یَنصُرُهُ إِنَّ اللَّهَ لَقَوِىٌّ عَزِیزٌ
ترجمه
(مظلومان مورد تهاجم،) کسانى هستند که به ناحق از خانه و کاشانه خود رانده شدند (و گناهى نداشتند) جز این که مىگفتند: پروردگار ما خداى یکتا است و اگر خداوند (ظلم و تجاوز) بعضى از مردم را به وسیله بعضى دیگر دفع نکند، صومعه ها و کنیسه ها و کلیساها و مساجدى که نام خداوند در آنها بسیار برده مى شود ویران مى گردد، و قطعاً خداوند کسى که (دین) او را یارى کند، یارى مى دهد، همانا خداوند نیرومند شکست ناپذیر است.
کلمه «صَوامِع» جمع «صومعه» به معناى دِیر و محل عبادت و ریاضت راهبان در بیابانها و غارهاست. کلمه «بِیَع» جمع «بیعه»، محل عبادت مسیحیان است و کلمهى «صَلوات» جمع «صلاة»، همان کنیسه و محل عبادت یهودیان است.
خرابى مسجد یعنى: محو اتّحاد و تشکّل، قطع رابطه با امام عادل، فراموشى فقرا، عدم آگاهى از اوضاع و غفلت از خدا و لذا اگر دشمن بتواند، اوّل این مراکز را قلع و قمع مى کند. «لهُدّمت صَوامع و بِیَع...»
پیام ها
1- آوارگى از وطن روشن ترین نمونه مظلومیّت است. «ظُلموا ... الّذین اُخرجوا»
2- علاقه به وطن، حقّ طبیعى انسان و اخراج از وطن، سلب این حقّ و سبب ظلم است. «اُخرجوا من دیارهم»
3- در قرآن، تبعید مفسدین فى الارض حقّ وتبعید مؤمنان ناحقّ است. «بغیرحقّ»
4- دیندارى، سختى و ناگوارى دارد. «اُخرجوا... الاّ أن یقولوا ربّنا اللّه»
5 - مؤمنان، وسیلهى تحقّق اراده الهى اند. «دَفعُ اللّه النّاس بعضهم ببعض» (دفاع از خداوند است ولى بدست مؤمنین)
6- براى حفظ مراکز دینى، گاهى باید خون داد. «دَفعُ اللّه النّاس بعضهم ببعض ...»
7- آنچه مهم است، دفاع از حریم مساجد است، خواه با جنگ باشد و خواه با قلم و بیان و یا برنامه هاى دیگر. «دَفعُ اللّه...»
8 - مهم ترین برنامه دشمن، نابودى مراکز دینى بیدار کننده است. «لَهُدّمت» (معابد، نشانه حضور دین در جامعه است).
9- نام عبادتگاه مهم نیست، کفّار و متجاوزین با یاد خدا و راه او به هر شکل و در هر کجا که باشد مخالفند. «صَوامع - بِیَع - صَلَوات - مساجد»
10- یاد خدا هدف اصلى و روح اعمال در مراکز دینى است. «یُذکر فیها اسم اللّه»
11- مساجدى مورد ستایش قرآن است که در آنها از خداوند بسیار یاد شود و به حداقل اکتفا نشود. «کثیراً» (در هر مکانى که بیشتر یاد او شود، مقدّستر است)
12- امداد و نصرت الهى، بعد از حرکت و تلاش ماست. «لیَنصُرَنّ اللّه مَن ینصره»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
تاکنون نظری ثبت نشده است