display result search
- 2420
- 1000
- 1000
- 1000
تفسیر آیه 3 سوره فرقان
سخنرانی حجت الاسلام محسن قرائتی با موضوع تفسیر سوره فرقان - آیه 3
وَاتَّخَذُواْ مِن دُونِهِ ءَالِهَةً لَّایَخْلُقُونَ شَیْئاً وَ هُمْ یُخْلَقُونَ وَلَا یَمْلِکُونَ لِأَنفُسِهِمْ ضَرّاً وَلَا نَفْعاً وَلَا یَمْلِکُونَ مَوْتاً وَلَا حَیَوةً وَ لَانُشُوراً
ترجمه
(مشرکان) به جاى او خدایانى گرفتند که هیچ چیز نمى آفرینند، ولى خود آفریده شده اند. (این معبودهاى دروغین حتّى) مالک هیچگونه ضرر و نفعى براى خود نیستند و (براى دیگران) اختیار مرگ و حیات و قیامت را ندارند.
پیام ها
1- خداگرایى، فطرى است و اگر کسى خداى یکتا را رها کند، سراغ خدایان دروغین مى رود. «واتّخذوا من دونه الهة»
2- با مشرکین نیز مستدل سخن بگویید. «لایخلقون ... لایملکون» حیوان، نفعى را به خود مى رساند و شرّى را از خود دور مى کند، امّا بتها بر هیچ یک از این دو قدرت ندارند و از حیوان هم کمترند.
3- دلیل بندگى انسان، قدرت خداوند بر حلّ مشکلات و بازشدن گره هاى اوست و بتها فاقد این آثارند. «لایملکون»
4- کسى که از خود ضررى را دفع نکند و براى خود نفعى را جلب نکند، براى دیگران حتماً کارى نخواهد کرد. «لانفسهم»
5 - دفع ضرر، بر جلب منفعت مقدّم است. («لایَملکون لانفسهم ضَرّاً» که دفع ضرر است بر «و لا نَفعا» که جلب منفعت است، مقدّم شده است.)
6- کار انسان، یا باید با هدف دنیوى همراه باشد، یا با هدف اُخروى و بتها در هیچ یک کارایى ندارند. «و لا حیاة و لا نشورا»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
وَاتَّخَذُواْ مِن دُونِهِ ءَالِهَةً لَّایَخْلُقُونَ شَیْئاً وَ هُمْ یُخْلَقُونَ وَلَا یَمْلِکُونَ لِأَنفُسِهِمْ ضَرّاً وَلَا نَفْعاً وَلَا یَمْلِکُونَ مَوْتاً وَلَا حَیَوةً وَ لَانُشُوراً
ترجمه
(مشرکان) به جاى او خدایانى گرفتند که هیچ چیز نمى آفرینند، ولى خود آفریده شده اند. (این معبودهاى دروغین حتّى) مالک هیچگونه ضرر و نفعى براى خود نیستند و (براى دیگران) اختیار مرگ و حیات و قیامت را ندارند.
پیام ها
1- خداگرایى، فطرى است و اگر کسى خداى یکتا را رها کند، سراغ خدایان دروغین مى رود. «واتّخذوا من دونه الهة»
2- با مشرکین نیز مستدل سخن بگویید. «لایخلقون ... لایملکون» حیوان، نفعى را به خود مى رساند و شرّى را از خود دور مى کند، امّا بتها بر هیچ یک از این دو قدرت ندارند و از حیوان هم کمترند.
3- دلیل بندگى انسان، قدرت خداوند بر حلّ مشکلات و بازشدن گره هاى اوست و بتها فاقد این آثارند. «لایملکون»
4- کسى که از خود ضررى را دفع نکند و براى خود نفعى را جلب نکند، براى دیگران حتماً کارى نخواهد کرد. «لانفسهم»
5 - دفع ضرر، بر جلب منفعت مقدّم است. («لایَملکون لانفسهم ضَرّاً» که دفع ضرر است بر «و لا نَفعا» که جلب منفعت است، مقدّم شده است.)
6- کار انسان، یا باید با هدف دنیوى همراه باشد، یا با هدف اُخروى و بتها در هیچ یک کارایى ندارند. «و لا حیاة و لا نشورا»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
تاکنون نظری ثبت نشده است